1 À principiu ci era a Parola, è a Parola era à cantu à Diu, è a Parola era Diu.
Eccu chì a vergine hà da cuncepì è avè un figliolu chì hà da esse chjamatu Emanuele ; –vole dì, issu nome: Diu cun noi–
È sempri eranu in lu tempiu è ludavanu à Diu.
È a parola divintò carri è frà noi alzò a so tenda, è emu vistu a so gloria, com'è a gloria di u Fiddolu unicu di u Babbu, pienu di grazia è di virità.
À Diu, nimu l'hà vistu mai; Ma Diu Fiddolu unicu, chì hè in senu à u Babbu, u ci hà fattu cunnoscia.
Edda à principiu era à cantu à Diu
Socu vinutu da u Babbu è ghjuntu in u mondu; avà lacu u mondu è vocu ind'è u Babbu.»
avà glurificheghja mi tù, o Bà, à cantu à tè, cù a gloria ch'e' aviu à cantu à tè prima chì u mondu fussi.
Tumasgiu risposi è li dissi: «u me Signori è u me Diu.»
Ghjesù li dissi: «a vi dicu da veru, nanzi chì Abraamu fussi, Eiu socu.»