Марқа 4 - Zhana Osiet

¹ Иса тағы да көлдің жағасында тұрып, тәлім бере бастады. Сол кезде Оның қасына халық өте көп жиналғандықтан, Оған қайыққа мініп, көлдің жағасынан әрірек барып тұруына тура келді, жиналған халық көлдің жағасында тұрды.

² Сонда Иса көптеген астарлы әңгімелер арқылы оларға Өз тәлімін үйретті.

³ Міне, тұқым себуші тұқым себуге шықты, тыңдап алыңдар.

⁴ Ол тұқым сеуіп жүргенде, олардың кейбіреулері жол бойына түсті. Сонда құстар ұшып келіп, оны жеп қойды.

⁵ Басқалары топырағы аз тастақ жерге түсті, оның топырағы жұқа болғандықтан, олар сол сәтте тез көктеп шықты.

⁶ Алайда күн шыққан кезде ол күйіп кетті, себебі оның тамыры болмағандықтан, кеуіп, қурап қалды.

⁷ Өзгелері тікенді жерге түсті, тікен де бірге өсіп шығып, оны тұншықтырып тастады, сөйтіп, ол да жеміс бере алмады.

⁸ Басқалары құнарлы жерге түсіп, өсіп-өніп, бірі-отыз, бірі-алпыс, бірі, тіпті, жүз еседен өнім берді.

⁹ Содан кейін Ол: -Кімде еститін құлақ болса, тыңдап алсын, - деді.

¹⁰ Кейінірек Иса Өзі жалғыз қалған сәтте, қасында жүргендер мен он екі шәкірті Одан осы астарлы әңгіме жайында сұрады.

¹¹ Иса оларға: -Құдай Патшалығының құпиясын түсіну сендерге ғана берілген, ал сырттағыларға бәрі тек астарлы әңгімелер арқылы беріледі.

¹² Сондықтан олар «Көріп тұрса да көре алмайды, естіп тұрса да түсінбейді, сонда да олар кері қайтқылары келмейді, әйтпесе олардың күнәлары кешірілер еді», - деді.

¹³ -Осы астарлы әңгімені түсінбесеңдер, қалған астарлы әңгімелерді қалай түсінесіңдер? - деді оларға Иса.

¹⁴ Себушінің себетіні - сөз.

¹⁵ Бұл сөз жол бойындағыларға да себіледі, олар оны естиді, алайда сол сәтте шайтан келіп, оларға себілген сөзді ұрлап кетеді.

¹⁶ Тастақ жерге себілгендер болса, олар сол сөзді естіген сәтте оны қуанышпен қабылдайды,

¹⁷ бірақ тамыры болмағандықтан, аз уақытқа ғана шыдайды, сөз үшін қиыншылық пен қудалау келсе, бірден сенімнен тайып кетеді.

¹⁸ Ал тікенді жерге себілген басқаларын алсақ, олар сөзді естиді,

¹⁹ алайда осы әлемнің қамымен жүргенде байлыққа алданады және сол сияқты басқа да қалауларға беріліп, сөзді өшіріп, өсірмей тастайды, сондықтан ол жеміс бермейді.

²⁰ Жақсы жерге себілгендерге келсек, олар сөзді естіп, оны қабылдап, бірі-отыз, бірі-алпыс, бірі, тіпті, жүз есе өнім беретін болады, - деді.

²¹ Осыдан кейін Иса оларға тағы да мынаны айтты: -Жағылған шамды жабық ыдыстың немесе төсектің астына қоя ма? Керісінше, оны шам қойғышқа қоймай ма?

²² Өйткені жарыққа шықпайтын ешбір құпия не болмаса ашылмайтын ешқандай да сыр болмайды, бәрі де ашылатын болады.

²³ Егер кімде еститін құлақ болса, сол осыны тыңдап алсын.

²⁴ Иса оларға тағы да былай деді: -Естігендеріңе ден қойыңдар. Қандай мөлшерде өлшесеңдер, сендерге де сондай мөлшерде өлшеп беріледі немесе қосып беріледі.

²⁵ Өйткені кімде бар болса, соған тағы да беріледі, ал кімде жоқ болса, оның бар дегенін де алып қояды.

²⁶ Құдай патшалығы адамның жерге дән себуіне ұқсайды.

²⁷ Ол түнде ұйқыда болса, күндіз ояу, сөйтіп, ол дәннің қалай өсіп - өнгенін де байқамай қалады.

²⁸ Жердің өзі жемісті өсіріп шығарады, ең алдымен, көк шөп сияқты болса, кейін сабағы өсіп шығады, кейін сабағы бидайға толады.

²⁹ Өнімнің жемісі піскен уақытта өнімді жинайтын кездің келгенін айтып, сол сәтте орушы жібереді, - деді Иса.

³⁰ Иса тағы да жалғастырып: -Құдай Патшалығын тағы неге ұқсатуға болады? Оны қандай мысал арқылы түсіндіруге болады?

³¹ Ол қыша дәніне ұқсас, өйткені ол жерге себілетін барлық дәнді -дақылдардың ең кішкентайы болып саналады.

³² Себілгеннен кейін ол көктеп, оның сабағы басқа да өнім беретін жеміс-жидектерден де биік болып өседі әрі бұтақтарын кеңінен жаяды, сондықтан көктегі құстар ұшып келіп, оның көлеңкесін паналайды, - деді.

³³ Сөйтіп, Иса оларға осындай астарлы әңгімелер арқылы олардың сөзді қаншалықты қабылдай алуына байланысты соншалықты оларға айтып жеткізді.

³⁴ Осылайша Ол астарлы әңгімесіз оларға ештеңе де айтпады, оңашада Өзінің шәкірттеріне бәрін түсіндіріп отырды.

³⁵ Иса сол күні кеш батқанда шәкірттеріне: -Енді келесі жағаға өтейік, - деді.

³⁶ Олар жиналған халықты қалдырды да, қайыққа отырып, арғы жағаға кетті.

³⁷ Сол кезде қатты жел тұрып, дауыл көтерілді, толқындар қайықты ұрғылап, қайықтың іші суға тола бастады.

³⁸ Бұл кезде Иса қайықтың артқы жағында басын жастыққа қойып, ұйықтап жатқан болатын. Сонда шәкірттері Оны оятып: -Ұстаз! Біз құритын болдық! Бұл Сені мазаламай ма? - деді.

³⁹ Сонда Иса оянып, орнынан тұрып, жел мен толқынға: -Тыныштал! Тоқта! -деп тыйым салды. Сонда жел тоқтап, бір ғаламат тыныштық орнады.

⁴⁰ Содан кейін шәкірттеріне: -Неге соншама қорықтыңдар? Әлі де сенімдерің жоқ па? - деді.

⁴¹ Сол сәтте шәкірттері қатты үрейленіп тұрғандықтан, бір-біріне: -Оған, тіпті, жел мен толқын да бағынатын Бұл Кім Өзі!? - десті.