Елшілер 16 - Zhana Osiet

¹ Осыдан кейін Пауыл Дербі мен Лүстраға келді. Сол жерде Тімоте деген бір шәкірт бар еді. Ол яһудей сенуші әйелдің ұлы болатын, ал әкесі грек ұлтынан.

² Лүстра мен Қониядағы бауырластар ол туралы жақсы куәлік берді.

³ Пауыл оны өзімен бірге алып кетпек болды да, сол аймақтағы яһудейлерге бола, оны сүндеттеді, өйткені сол жердегі тұрғындардың бәрі оның әкесінің грек *(эллин) екенін білетін.

⁴ Олар қай қалаға барса да, сондағы бауырластардың бәріне Иерусалимдегі елшілер мен ақсақалдар арқылы берілген тәлімді сақтауға нұсқау беріп жүрді.

⁵ Өйткені қауымдардың сенімі нығайып, олардың саны күн сайын артып отырды.

⁶ Олар Азия аймағына барып сөз айтпақ болған кезде, Киелі Рух оларды сол жаққа жібермеді. Сонда олар Фрүгиядан өтіп, Ғалатия өлкесі арқылы

⁷ Мүзияға барды, сол жерден Бітүнияға баруға тырысты, алайда Исаның Рухы оларды одан әрі жібермеді.

⁸ Сосын олар Мүзиядан өтіп, Троада қаласына келді.

⁹ Түн ортасында Пауыл бір көрініс (аян) көреді, македониялық бір ер адам түрегеп тұрып: -Македонияға келіп, бізге көмектесші, - деп одан өтінді.

¹⁰ Осы көріністен кейін, Құдайдың бізді сол жаққа шақырып жатқанын және сонда барып Ізгі хабар айту қажет екенін түсініп, дереу Македония жаққа қарай шығатын жол іздей бастадық.

¹¹ Троададан шығып, одан жоғарылау жатқан Самотраққа қарай жүрдік, ал келесі күні Жаңа қалаға (Неапольге),

¹² одан кейін Філіпке келдік, ал бұл қала Македония өңіріне кіретін жерде орналасқан ең бірінші қала болғандықтан, бұл қалада көбінесе римдіктер тұратын. Біз біраз күнімізді осы қалада өткіздік.

¹³ Сенбі күні біз қақпаның сыртына шықтық, жүріп отырып, өзенге жақындау орналасқан жерден мінәжат ететін орынды тауып алып, отырдық. Сол жерге жинала бастаған әйелдермен әңгімелесе бастадық.

¹⁴ Сол жерде Тиатир қаласында тұратын, алқызыл мата сататын Лидия есімді бір әйел болды. Ол Құдайды терең қастерлейтін, Жаратқан Ие оның жүрегін ашып қойған еді, сондықтан ол Пауылдың айтқан сөзін тыңдап, қабылдады.

¹⁵ Осыдан кейін оның өзі және үй іші бірге суға батырылып шомылдырудан өтті. Сол кезде: -Егер сендер мені Иемізге адал деп есептесеңдер, онда менің үйіме жүріңдер. Келіп, қонақ болыңдар, -деп өтінді, ақырында ол бізді айтқанына көндірді.

¹⁶ Бірде біз мінәжат ететін жерге кетіп бара жаттық. Жол бойында (пифон) сәуегейліктің рухы бар бір қызметші қызға кездесіп қалдық. Сол қыз өзінің қожайындарына, сол сәуегейлігімен өте көп пайда келтіріп тұрады екен.

¹⁷ Міне, сол сәуегей қыз Пауылдың, біздің соңымыздан қалмай еріп: -Бұл адамдар -Құдіретті Құдайдың құлдары, олар сендерге құтқарылудың жолын көрсетіп, соны жариялап жүр! - деп дауыстап айғайлай бастады.

¹⁸ Ол бірнеше күн бойы осылай істеп жүрді, бірде оның осы қылығына ашуланған Пауыл оған бұрылып, сол рухқа: -Мен саған Иса Мәсіхтің атымен бұйырамын, одан шық! - дегенде әлгі рух сол сәтте одан шығып кетті.

¹⁹ Оның қожайындары өздері үміт артқан күнделікті табыс көзінен айрылып қалғанын білген соң, олар Пауыл мен Сыйласты ұстап алып, оларды базар алаңында тұрған басшылардың алдына желкелеп алып келді.

²⁰ Оларды сол жердегі күзет басшысына жақын апарып: -Мына адамдар -яһудейлер, олар біздің қаламызға келіп, шулатып жүр.

²¹ Бұлар осында келіп, біз қабылдай алмайтын және бізге орындауға болмайтын жат салт-дәстүрлерді жариялап жүр, ал біз-Рим азаматтарымыз, - деді оларға.

²² Пауыл мен Сыйласқа сол арадағы халық та қарсы көтеріліп кетті, күзет басшылары олардың үстіндегі киімдерін жыртып, таяқпен ұруға бұйырды.

²³ Оларды қатты ұрып-соғып, абақтыға жауып тастап, күзетшілерге тапжылмай күзетуді бұйырды.

²⁴ Осындай бұйрық алған олар елшілерді ең ішкі абақтыға апарып қамап, олардың аяқтарын ағаш құрсаумен бекітіп тастады.

²⁵ Түн ортасында Пауыл мен Сыйлас мінәжат етіп, ән айтып, Құдайды мадақтаумен болды, басқа тұтқындар оларды тыңдап отырды.

²⁶ Кенеттен қатты жер сілкінісі болып, абақтының негізгі іргесі шайқала бастады, сол уақытта барлық есіктер ашылып, тұтқындардың кісендері бір мезетте өзінен-өзі шешіліп қалды.

²⁷ Ұйқыдан оянған абақтының күзетшісі абақты есіктерінің ашық тұрғанын көре сала, тұтқындар босап, қашып кеткен екен деген оймен қылышын ала салып, өзін-өзі өлтірмекші болды.

²⁸ Сонда Пауыл оған дауыстап үлгеріп: -Өзіңе еш жамандық жасаушы болма! Біз ешқайда кеткен жоқпыз, бәріміз осындамыз! - деді.

²⁹ Ол шам сұрап алып, жүгіріп ішке кірді де, дірі-дір еткен күйі Пауыл мен Сыйластың аяғына келіп жығылды.

³⁰ Содан соң оларды сыртқа алып шықты да: -Мырзалар, құтқарылуым үшін менің не істеуім керек? -деді оларға.

³¹ -Егер Иеміз Исаға сенсең, -деді олар, -онда мына өзің де, үй ішің де құтқарылады.

³² Осылай оған және оның үй ішіндегілердің бәріне Иеміздің сөзін жеткізді.

³³ Күзетші түн ішінде оларды ертіп барып, соққыдан алған жараларын жуып, тазалады, өзі де, үй іші де сол сәтте суға батырылып шомылдырудан өтті.

³⁴ Осыдан кейін ол елшілерді үйіне шақырып, дастарқан жайып, ас ұсынды. Оның үй іші түгел Құдайға сеніп, үлкен қуанышқа ие болды.

³⁵ Күндізгі уақытта күзет басшылары абақтыға тәртіп сақшыларын жіберіп: -Сол адамдарды босатып жіберіңдер, -деп бұйырды.

³⁶ Абақтының күзетшісі бұны Пауылға жеткізді: -Күзет басшылары сендер босатылсын деп нұсқау берді! Енді боссыңдар! Тыныштықпен жүре берсеңдер болады, - деді.

³⁷ Сонда Пауыл оларға: -Бүкіл халықтың алдында бізді ұрып-соқты, біздің римнің азаматы екенімізге қарамастан, абақтыға жауып тастады. Енді бізді жасырын түрде қуып жібермекші болып тұрма ма? Жоқ, олай болмайды! Олардың өздері осында келіп, бізді осы жерден өздері алып шықсын! - деді.

³⁸ Бұл сөзді тәртіп сақшылары күзет басшыларына жеткізді. Олардың Рим азаматтары екенін естігеннен кейін, олар қорқып кетті. Өздері сонда

³⁹ келіп, оларға жалынып -жалбарынып, осы қаладан кетуін өтініп, оларды шығарып салды.

⁴⁰ Олар абақтыдан шыққан соң, Лидияның үйіне барды. Бауырластармен кездесіп, оларды жігерлендірді. Бұдан кейін сол жерден шығып, одан әрі кетті.