प्रकाशितवाक्य 21 - काँगड़ीनौआं अम्बर कने नौई धरती 1 भिरी मैं नौये सुअर्गे जो कने नौईआ धरतिया जो दिख्या, क्जोकि पैहल्ला अम्बर, पैहल्ली धरती कने समुंदर भी गायब होई गियो थे। 2 भिरी मैं पवित्र नौये सैहर यरूशलेमे जो सुअर्गे ते परमात्मे दे बक्खे ते लौंदे दिख्या। सैह़ तिसा दुल्हना साइआं था, जेह्ड़ी अपणे दुल्हे तांई सज्जदी था। 3 भिरी मैं सिंहासणे च कुसी जो जोरे नैं एह़ ग्लांदे सुणेया, “दिक्ख, परमात्मे दा डेरा माणुआं दे बिच्च ऐ। सैह़ तिन्हां सौगी डेरा करगा, कने सैह़ तिसदे लोक हुंगे, कने परमात्मा अप्पु तिन्हां सौगी रैंह्गा कने तिन्हां दा परमात्मा हुंगा। 4 सैह़ तिन्हां दे सारे दुखां जो दूर करी दिंगा; कने इसते बाद मौत्त नीं हुंगी, कने ना सोग मनाणा, ना रोणा, ना पीड़ा हुंगी; पैहल्लियां गल्लां बीती गियां।” 5 जेह्ड़ा सिंहासणे पर बैठेया था, तिन्हीं ग्लाया, “दिक्ख, मैं सब कुच्छ नौआं करी दिंदा।” भिरी तिन्हीं ग्लाया, “लिखी लै, क्जोकि एह़ वचन बसुआसे जोग्गे कने सच्चे हन।” 6 भिरी तिन्हीं मिन्जो ग्लाया, “एह़ गल्लां पूरियां होई गियां हन। मैं अलफा कने ओमेगा, मतलब सुरुआत कने अन्त ऐ। मैं प्यासे जो ज़िन्दगिया दे पांणिये दे झरनेयां ते मुफ्ते च पियांगा। 7 जेह्ड़ा जीत्तगा, सैई इन्हां चीज्जां दा वारस हुंगा, कने मैं तिसदा परमात्मा हुंगा कने सैह़ मेरा पुत्तर हुंगा। 8 अपर डरफोकां, बेबसुआसियां, कने घिनौनेयां, हत्यारेयां, ब्यभिचारियां, जादू-टूणा करणे आल़ेआं, मूर्तिपूजकां, कने सारे झूठेयां दा हिस्सा तिसा झीला च मिलगा, जेह्ड़ा अग्गी कने गंधका नैं जल़दी रैंह्दी ऐ; सैह़ दूई मौत्त ऐ।” नौआं यरूशलेम सैहर 9 भिरी जिन्हां सत्तां सुअर्गदूतां अल्ल सत आखरी खतरेयां नैं भरोयो सत कटोरे थे, तिन्हां ते इक्क मिन्जो अल्ल आया, कने मिन्जो सौगी गल्लां करी नैं ग्लाणा लग्गा, “ऐत्थु आ, मैं तिज्जो दुलहन मतलब मेम्ने दी लाड़ी दस्सगा।” 10 ताह़लू सैह़ मिन्जो पवित्र आत्मा च इक्क बड्डे कने ऊचे प्हाड़े पर लेईआ, कने पवित्र सैहर यरूशलेमे जो सुअर्गे ते परमात्मे दे बक्खे ते लौंदे दिख्या। 11 परमात्मे दी महिमा तिन्हां च थी, कने तिसदी जोत्ती बड़े कीमती पत्थर, मतलब इक्क साफ सीशे साइआं थी। 12 तिसदी दीवार बड़ी ऊची थी, कने तिसादे बाराह फाटक कने फाटकां पर बाराह सुअर्गदूत थे; कने तिन्हां फाटकां पर इस्राएलियां दे बाराह गोत्रां दे नां लिख्यो थे। 13 पूरब, पशिचम, उत्तर, दक्षिण, इसादे चौंन्नी दिसां दे पास्से त्रै-त्रै फाटक थे। 14 सैहरे दिया दीवारा दियां बाराह नीआं थियां, कने तिन्हां नीआं पर मेम्ने दे बाराह प्रेरितां दे नां लिख्यो थे। 15 जेह्ड़ा मिन्जो सौगी गल्लां करा दा था तिस अल्ल सैहर कने तिसदे फाटकां कने तिसदिया दीवारा जो नापणे तांई इक्क सोन्ने दी सोठी थी। 16 सैह़ सैहर चौकोर अकारे च बसेया था कने तिसदी लम्बाई, चौड़ाई दे बराबर थी; तिन्हीं तिसा सोन्ने दिया सोठिया नैं सैहरे जो नापेया, तां दो हज़ार चार सौ किलोमीटर निकल़ेया था कने तिसदी लम्बाई, चौड़ाई कने ऊंचाई भी बराबर थी। 17 तिन्हीं तिसदी दीवारा जो माणुये दे, मतलब सुअर्गदूत दे नापे नैं नापेया, तां सठ मीटर निकल़ी। 18 तिसदी दीवार यशब नांऐ दे कीमती पत्थरां नैं बणियो थी, कने सैहर ऐदेय सुद्ध सोन्ने दा था जेह्ड़ा साफ सीशे साइआं था। 19 तिस सैहरे दी नीआं हर किस्मा दे कीमती पत्थरां नैं सज्जाईयां थियां; पैहल्ली नीई यशब पत्थरे दी, दूई नीलमणि पत्थरे दी, त्री लालड़ी पत्थरे दी, चौथी मरकत पत्थरे दी, 20 पंजमी गोमेदक पत्थरे दी, छेमी माणिक्य पत्थरे दी, सतमी पितमणि पत्थरे दी, अठमी पेरोज पत्थरे दी, नौमी पुखराज पत्थरे दी, दसमी लहसनिये पत्थरे दी, ग्यारवीं धूम्रकान्त पत्थरे दी, कने बारमीं याकूत पत्थरे दी थी। 21 कने बाराह फाटक बाराह मोतिआं दे थे; इक्क-इक्क फाटक इक्क-इक्क मोतिये दा बणेया था। सैहरे दी सड़क साफ सीशे साइआं सुद्ध सोन्ने दी थी। 22 मैं तिन्हां च कोई मंदर नीं दिख्या, क्जोकि सर्वशक्तिमान प्रभु परमात्मा कने मेम्ना तिसदा मंदर ऐ। 23 तिस सैहरे च सूरज कने चन्द्रमे दिया लौई दी जरूरत नीं, क्जोकि परमात्मे दे तेजे नैं तिस च लौ हुंदी ऐ, कने मेम्ना तिसदा दीय्या ऐ। 24 जाति-जाति दे लोक तिसदिया लौई च चलगे-फिरगे, कने धरतिया दे राजे अपणे-अपणे तेजे दी धन-दौलत तिस च लेयोंगे। 25 तिसदे फाटक दिनैं कदी बंद नीं हुंगे, कने रात तित्थु नीं हुंगी। 26 जाति-जाति दे लोक महिमा कने आदर तिस च लेयोंगे। 27 कने तिस कोई अपवित्र चीज्ज, कने घृणित कम्म करणे आल़ा, कने झूठियां गल्लां बणाणे आल़ा, कुसी भी तरीके नैं दाखल नीं हुंगा; अपर सिर्फ सैई लोक जिन्हां दे नां मेम्ने दिया ज़िन्दगिया दिया कताबा च लिख्यो हन। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.