प्रेरितां दे कम्म 22 - काँगड़ीभीड़ा सामणै पौलुसे दा भाषण 1 “हे भाऊओ कने पिताओ, मेरी सुणा, जेह्ड़ा हुण मैं तुहां सामणै दस्सणा चांह़दा ऐ।” 2 सैह़ एह़ सुणी करी कि सैह़ अहां नैं इब्रानी भासा च ग्ला दा ऐ, चुप होई गै, ताह़लू तिन्हीं ग्लाया, 3 “मैं तां यहूदी माणु ऐ, मेरा जन्म किलिकिया प्रदेसे दे तरसुसे सैहरे च होएया; अपर इस सैहरे च गमलीएल देयां पैरां अल्ल बेई करी पढ़ाया ऐ, कने पूर्वजां दी व्यबस्था दी ठीक तरीके पर सखाया ऐ; कने परमात्मे तांई बड़ा खुस था, ठीक तिंआं ई जिंआं तुहां सब हन। 4 मैं तां मरदा कने जणासा दून्नी जो बन्नी करी, जेला च बंद करी, यीशु मसीह दियां सिक्षां पर चलणे आल़े लोकां जो सताया, तिन्हां जो मरवाई भी दित्ता। 5 इसा गल्ला तांई अप्पु ई महायाजक कने महासभा दे सारे स्याणे गवाह हन, कि तिन्हां च मैं यहूदी भाऊआं दे नांऐ दियां चिठ्ठियां लेई करी दमिश्क सैहरे जो चलेया था, कि जेह्ड़े तित्थु हन तिन्हां जो भी सज़ा दुआणे तांई बन्नी करी यरूशलेम सैहरे जो लेई औयें। अपणे मने बदलणे दा बखान 6 “जाह़लू मैं चलदे-चलदे दमिश्क सैहरे अल्ल पुज्जा, तां इआं होएया कि दोपैरा दे बग्त चाणचक इक्क बड़ी जोत्ती अम्बरे ते मेरे चौंन्नी पास्से चमकी। 7 कने मैं जमीना पर पेई गेआ कने एह़ उआज़ सुणी, ‘हे शाऊल हे शाऊल, तू मिन्जो क्जो सतांदा ऐ।’ 8 मैं जवाब दित्ता, ‘हे प्रभु तू कुण ऐ?’ तिन्हीं मिन्जो नैं ग्लाया, ‘मैं यीशु नासरी ऐ, जिसियो तू सतांदा ऐ।’ 9 कने जेह्ड़े मिन्जो सौगी साथी थे, तिन्हां जोत्ती तां दिक्खी पर जेह्ड़ा मिन्जो नैं गल्लां करा दा था तिसदी गल्ल समझी नीं सके। 10 ताह़लू मैं ग्लाया, ‘हे प्रभु, मैं क्या करैं?’ प्रभुयैं मिन्जो नैं ग्लाया, ‘उठी करी दमिश्क सैहरे जो चली जा, कने जेह्ड़ा कुच्छ तेरे करणे तांई ठैहराया ऐ तित्थु तिज्जो नैं सब दस्सी दैणा।’ 11 जाह़लू तिसा जोतिया दे तेजे दिया बज़ाह ते मिन्जो कुच्छ नीं दुस्सा करदा था, तां मैं अपणे संगी साथियां दे हत्थ पकड़े कने मैं दमिश्क सैहरे च आया। 12 “ताह़लू हनन्याह नांऐ दा इक्क माणु था सैह़ व्यबस्था दा पालण करणे आल़ा इक्क भक्त था, जेह्ड़ा तित्थु रैहणे आल़े सारेयां यहूदियां सौगी तिसदा अच्छा बोल चाल था, मिन्जो अल्ल आया, 13 कने खड़ोई करी मिन्जो नैं ग्लाणा लग्गा, ‘हे भाऊ शाऊल, भिरी दिक्खणा लग्ग।’ तिस ई बग्त मेरियां अखीं खुली गियां कने मैं तिसियो दिख्या। 14 “ताह़लू सैह़ ग्लाणा लग्गा, ‘अहां दे पूर्वजां दे परमात्मैं मिन्जो इसतांई ठैहराया ऐ कि तू तिसदिया इच्छा जो जाणे, कने तिस धर्मिये जो दिक्खैं कने तिसदे मुँऐ ते गल्लां सुणे। 15 क्जोकि तू तिसदे पास्से ते सारे माणुआं सामणै तिन्हां गल्लां दा गवाह हुंगा जेह्ड़ियां तैं दिक्खियां कने सुणियां हन। 16 हुण क्जो देर करदा ऐ? उठ, बपतिस्मा लै, कने तिसदा नां लेई करी अपणेयां पापां ते माफी लेई लै।’ गैर-यहूदियां च प्रचार दी सूचना 17 “जाह़लू मैं भिरी यरूशलेम सैहरे च आई करी मंदरे च प्रार्थना करा दा था, तां बेहोसी दिया हालता च होई गेआ, 18 कने तिसियो दिख्या कि सैह़ मिन्जो नैं ग्लादा ऐ, ‘तौल़ करी नैं यरूशलेम सैहरे ते फटाफट निकल़ी जा; क्जोकि जेह्ड़े लोक ऐत्थु हन तिन्हां मेरे बारे च तेरी गवाही नीं मनगे।’ 19 मैं ग्लाया, ‘हे प्रभु लोक तां अप्पु जाणदे हन कि मैं तिज्जो पर बसुआस करणे आल़ेआं जो जेला च पांदा कने जगाह-जगाह आराधनालय च मरवांदा था। 20 कने जाह़लू तेरे गवाह स्तिफनुसे दा खून बहाया जा दा था तां मैं भी तित्थु खड़ोत्या था कने इसा गल्ला ते सेहमत था, जिन्हां तिसदी हत्या कित्तियो थी, मैं तिन्हां दे कपड़ेयां दी रखवाल़ी करा दा था।’ 21 कने प्रभुयैं मिन्जो नैं ग्लाया, ‘चली जा, क्जोकि मैं तिज्जो होरनी जातिआं अल्ल दूर-दूर घल्लणा’।” 22 लोक इसा गल्ला तिकर तिसदी सुणदे रैह्, ताह़लू जोरे नैं ग्लाणा लग्गे, “एह़ दे माणुये जो खत्म करा, तिसदा जिन्दा रैहणा ठीक नीं।” 23 जाह़लू सैह़ जोरे नैं डड्डदे कने अपणे बाहरे दे कपड़े सट्टदे कने अम्बरे दे पास्सेयो अपणा गुस्सा दस्सणे तांई धूड़ी उडांदे थे; 24 तां सपाईयां दे सरदारे ग्लाया, “इसियो गढ़े च लेई जा, कने कोड़े मारी करी जांचा, कि मैं जाणी सकैं कि लोक कुसा बज़ाह ते इसदे खलाफ इआं ई ग्ला दे हन।” 25 जाह़लू तिन्हां तिसियो जोड़ेयां नैं बन्नेया तां पौलुस तिस सूबेदारे नैं जेह्ड़ा बक्खे खड़ोत्या था, ग्लाणा लग्गा, “क्या एह़ ठीक ऐ कि तू इक्क रोमी माणुये जो, कने सैह़ भी बगैर गुनाह कित्यो कोड़े मारगा?” 26 सूबेदार एह़ सुणी करी सपाईयां दे सरदारे नैं ग्लाणा लग्गा, “तू एह़ क्या करा दा ऐ, एह़ तां रोमी माणु ऐ।” 27 ताह़लू सपाईयां दे सरदारे तिस अल्ल आई करी ग्लाया, “मिन्जो दस्स, क्या तू रोमी माणु ऐ?” तिन्हीं ग्लाया, “हाँ।” 28 एह़ सुणी करी सपाईयां दे सरदारे ग्लाया, “मैं रोमी होणे दा औधा बड़े पैसे देई करी पाया ऐ।” पौलुस ग्लाणा लग्गा, “मैं तां पैदाईसी रोमी ऐ।” 29 ताह़लू जेह्ड़े लोक तिसियो परखणे पर थे, इकदम तिसदे बक्खे ते हटी गै; कने सपाईयां दे सरदारे भी एह़ जाणी करी कि एह़ रोमी माणु ऐ, कने मैंई तिसियो बन्नेया ऐ डरी गेआ। महासभा दे सामणै पौलुस 30 दूये दिने तिन्हीं ठीक-ठीक परखणे दिया इच्छा ते ई कि यहूदी तिस पर दोस क्जो लग्गा करदे हन, तिसदे बंधन खोली दित्ते; कने प्रधान याजकां कने सारी महासभा जो किठ्ठे होणे दी सलाह दित्ती, कने पौलुसे जो थल्लै अंणी करी तिसदे सामणै खरेड़ी दित्ता। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.