Лука 14 - Наа Молҷағ

Суббота кӱнде имнебіскені

¹ Пір суббота кӱнде Иисус фарисей пастыхтарының пірсінзер азыранарға кірген, кізілер, тізең, Андар ситкіп кӧргеннер.

² Ол арада Иисуссар иді суға сіс парған кізі пастыр килген.

³ Иисус, тізең, фарисейлердең паза Моисей Чахии пілігҷілерінең сурған: – Субботада имнирге чарадылча ба?

⁴ Анзылары тапсабааннар. Иисус, тізең, холын теертіп, ол кізіні, имнебізіп, позыдыбысхан.

⁵ Анаң Иисус оларға чоохтанған: – Сірернің пірееңернің пуғазы алай эштегі хутухха тӱс парза, сірер аны, суббота даа полза, сах андох сығара тартпассар ба?

⁶ Олар, тізең, Ағаа пір дее ниме нандыр полбааннар.

Улуғлапчатхан орыннаңар

⁷ Аалҷыларның хай піреезі орыннарның артығын талластырғлапчатханнарын кӧріп, Иисус оларға пір кип-чоох чоохтап пирген: –

⁸ Пірее кізі сині тойға хығырза, анда орыннарның иң артығына одырба. Тойға синнең дее тың улуғлалчатхан кізі хығыртылған пол парбазын.

⁹ Андада сині дее, аны даа хығырған кізі, синзер пас киліп, піди тирге айабас: «Пу орынға тігі кізіні одырт». Андада сағаа, уйадыстығ пол парып, иң оортах орында одыр саларға килізер.

¹⁰ Тойға хығырзалар, син, киліп, соонзар одыр сал. Тура ээзі, тізең, синзер пас киліп, чоохтанар: «Нанҷым! Кил, стол пазынзар одыр». Андада синнең хада одырчатханнар улуғлап кӧрерлер синзер.

¹¹ Андағ нооза, кем позы позын пӧзік паалапча, аны тӧбін тӱзірерлер, че кем позы позын тӧбін паалапча, анзын пасхалары ӧӧр кӧдірерлер.

¹² Анаң Иисус Позын хығырған кізее теен: – Син, кӱнӧрте алай иирде чиис идіп алып, арғыстарыңны, харындастарыңны, туғаннарыңны алай пик чуртапчатхан хонҷыхтарыңны хығырба. Хығырзаң, олар даа сині хығырарлар, андада ӧдісті нандыр пирген чіли пол парар.

¹³ Че той итчетсең, чох кізілерні, кинектерні, ахсахтарны, харах чохтарны хығыр.

¹⁴ Олар сағаа ӧдістерін тӧлеп полбастар, аннаңар сағаа алғас полар. Арығ чӱректіг кізілер тіріл килер кӱнде Худай тӧлеп пирер.

Тойдаңар кип-чоох

¹⁵ Аны истіп, мында азыранчатханнарның пірсі Иисусха чоохтанған: – Тигір хан-чирінде халас чиир кізі часкалығ!

¹⁶ Иисус ағаа нандырған: – Пірсінде пір кізі, улуғ той идіп, кӧп кізі хығыртыр.

¹⁷ Азыранар тус чит килгенде, ол кізі, чалҷызын ызып, хығырған аалҷыларына чахыбысхан: «Киліңер, прай ниме тимде».

¹⁸ Че прай ол кізілер, чӧптезіп алған на чіли, килер орнына пыросын сыхханнар. Пір кізі теен: «Мин чир алып алғам, аны кӧр килерге кирек; сурынчам, пыромны таста».

¹⁹ Ікінҷізі теен: «Мин он пуға садып алғам. Ам олар хайди хыра тартчатханнарын сынап кӧрерге итчем; сурынчам, пыромны таста».

²⁰ Ӱзінҷізі теен: «Мин ипчі ал салғам, аннаңар пар полбаспын».

²¹ Чалҷы, айлан киліп, ээзіне прай ол нимені искір пирген. Ээзі, тарын парып, чоохтанған: «Андағда, саарның улуғ-кічіг орамнарынҷа табырах парып, чох кізілерні, кинектерні, ахсахтарны паза харах чохтарны хығыр кил!»

²² Анаң чалҷы ээзіне чоохтаан: «Пигім! Чахииң толды, че столлар кистінде ам даа пос орын пар».

²³ Ээзі чалҷызына пазох теен: «Саар тастындағы чолларзар паза сиденнерзер парып, кізілерні килер иде матап хығыр. Турама толдыра аалҷы ползын.

²⁴ Тіпчем сірерге, пастап хығырған кізілернің пірдеезі пу чиисті чібестер. Хығыртхан кізі кӧп, че таллалған кізілер асхынах».

Иисустың ӱгренҷізі полардаңар

²⁵ Пірсінде Иисуснаң хада илееде кӧп кізі парчатхан. Ол, оларзар айланып, чоохтанған: –

²⁶ Кем, Минзер киліп, Мағаа паба-іҷезіне, ипчізінең палаларына, харындастарынаң пиҷелеріне, позының даа тынына хынғаннаң артых хынмаза, ағаа Минің ӱгренҷім поларға киліспинче.

²⁷ Кем, позының кірезін ал чӧрбин, соомҷа ла парча, ағаа Минің ӱгренҷім поларға киліспинче.

²⁸ Сірернің хайзыңар, башня пӱдірер алнында, пурун одырып, хорадар ниме-нооларны, пӱдіріге ниме кирек поларын прай санап албинча?

²⁹ Пӱдірігні тӧстеп ле салып, тоос полбинчатханнаңар, кізілернің кӱлкі-хатхызы полбас ӱчӱн, іди идерге кирек.

³⁰ «Пу кізі пӱдіріп пастаан, че тоос полбады», – тирлер нооза.

³¹ Алай хайдағ хан, чибіргі муң чааҷылығ ханнаң тоғыр чаалазарға парар алнында, одырып, позының он муң чааҷызының чаалазарға сыдир-сыдабазын ӱзӱрбес?

³² Кӱзі читпес полза, ол хан, чааласхалаххаох, позының кізілерін тігі ханзар чаразарға ызар.

³³ Аннаңар сірернің пірдеезіне, пар нимезінең хыйа полбаанда, Минің ӱгренҷім поларға киліспес.

³⁴ Тус маңат ниме, че ачии сых парза, аның тадиин айландырҷаң оңдай пар ба ни?

³⁵ Аның чирге дее, тизекке дее тузазы чох полар; аны тастабызары ла халча. Кемнің хулаа пар, иссін!