رومی ایشون 5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

خِدایی هَمرا صِلح هاکِردن ایمونی راهی جا

¹ پَس چون ایمونی راهی جا صالِح بِشمارِس بَوِمی، اَمِه خِداوند عیسی مسیحی طریق خِدایی هَمرا صِلح دارمی.

² اَما وی طریق، و ایمونی راهی جا، و هَین فیضی گه اَلَن وی دِلِه اِستوارمی رِه، بِدس بیاردمی، و خِدایی جلالی اِمیدی دِلِه خِشالی کِمّی.

³ نا فقط هَین، بَلگی سختیایی دِلِه هَم خِشالی کِمّی، چون دِمّی گه سختیا صَبر به‌ بار اُرنِه

⁴ و صبر، شخصیتِ به بار اُرنِه، و شخصیت اِمیدی باعث وونِه؛

⁵ و اِمید اَمِه شرمندگی ای باعث نَوونِه، چون خِدایی مِحبَت روح القدسی طریقی جا گه اَمارِه هادا بَوِه، اَمِه دِلی دِلِه بَریخت بَوِه.

⁶ چون هون موقِه ای گه حَلا اَما ضَعیف وِمی، مَسیح به موقِه بی خِدایِنی سِه شی جانِ هادا.

⁷ چون کَم پِش اِنِه یَنَفر شی جانِ صالح آدَمی سِه بِلِه، هر چَن شاید یَنَفَر هَین جرأتِ دارِه گه شی جانِ یَتِه خِبِ آدَمی سِه هادِه.

⁸ ولی خِدا هَینجوری شی مِحبتِ اَمارِه هَم هادا گه وختی حَلا اَما گِناهکار وِمی، مَسیح اَمِسِه بَمِردِه.

⁹ پَس از اوجِه گه اَلَن وی خونی طریق صالِح بِشمارِس بَوِمی، چَنی ویشتَر وی طریقی جا خِدایی غضَبی جا نِجات گیرمی.

¹⁰ چون اگه هون موقِه گه خِدایی هَمرا دِشمَن وِمی، و وی ریکائی بَمِردَنی طریقی جا خِدایی هَمرا آشتی هادا بَوِمی، چَنّی ویشتَر، اِسا گه وی هَمرا آشتی ای دِلِه دَرمی، وی زندگی ای طریق نِجات گیرمی.

¹¹ نا فَقط هَین، بَلگی اَما گه اَمِه خِداوند عیسی مَسیحی طریقی جا، خِدایی آشتی اَمِه نصیب بَوِه، خِدایی دِلِه هَم خِشالی کِمّی.

مرگ آدمی طریقی جا، زندگی مسیحی طریقی جا

¹² پَس، هَمونجور گه گِناه یَتِه آدَمی طریقی جا هَین دِنیایی دِلِه بیمو، و گِناهی طریقی جا مرگ بیمو، و هینجوری مرگ دِشتِه آدَمِنی دامنگیر بَوِه، چون گه هَمه گِناه هاکِردِنِه-

¹³ چون راساسی پِش از اونگه شریعَت هادا بَوو، گِناه دِنیایی دِلِه دَوِه، ولی اوجِه ای گه شَریعت دَنیوو، گِناه به حِساب نیِنِه.

¹⁴ با هَین وجود، آدَمی جا تا موسی، مرگ دِشتِه مَردِنی سَر حاکِم وِه، حتّی اونانیسِه گه وِشونی گِناه هِتی آدمی نافرمونی ای تَرا نَوِه. آدَم، اونی تَرا وِه گه وِیسِه بیِه.

¹⁵ ولی هَدیِه گِناهی تَرا نیِه. چون اگه یَتِه آدمی گِناهی خاطری خِیلیا بَمِردِنِه، چَنّی ویشتَر خِدایی فیض و هَدیِه گه یَتِه آدَمی فیضی طریقی جا، یَعنی عیسی مَسیح فراهَم بَوِه، فِراوونی ای هَمرا خِیلیایی نصیب بَوِه.

¹⁶ و هَین هَدیِه هون آدمی گِناهی نتیجه ای تَرا نیِه. چون هون گِناهی دِمالسَر قضاوت بیمو و محکومیتِ بیاردِه؛ ولی خِیلی گِناهنی دِمالسَر هَدیِه بیمو و صالِح بَووئَنِ شی هَمرا بیاردِه.

¹⁷ چون اگه یَتِه آدمی گِناهی خاطری، مرگ وی طریقی جا حِکومت هاکِردِه، چَنّی ویشتَر اونانیگه خِدایی بی حد و حسابِ فیض و صالِحی ای هَدیِه رِه بَیتِنِه، هون یَت دییَر آدمی طریق، یَعنی عیسی مَسیح، زندگی ای دِلِه حِکومت کِنِنِه.

¹⁸ پَس هَمونجوری گه یَتِه گِناه دِشتِه آدَمِنی مَحکومیتی باعث بَوِه، یَتِه عملِ صالح هَم صالح بِشمارِس بَووئَن و دِشتِه آدَمِنی زِندگی ای باعث وونِه.

¹⁹ چون هَمونجور گه یَتِه آدَمی گِناهی هَمرا، خِیلیا گِناهکار بَوِنِه، یَته آدمی اِطاعَتی هَمرا هَم خِیلیا صالِح وونِنِه.

²⁰ اِسا، شریعَت بیمو تا گِناه زیاد بَوو؛ ولی اوجِه گه گِناه زیاد بَوِه، فیض بی حد و حساب زیاد بَوِه.

²¹ تا هَمونجور گه گِناه مرگی دِلِه حِکومت هاکِردِه، فیض هَم صالحی ای طریقی جا حِکومت هاکِنِه، گه اَمِه خِداوند عیسی مَسیحی طریقی جا، اَبَدی زندگی ای سِه بَرسِه.