رومی ایشون 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

خِدایی عادلانه قضاوت

¹ پَس، تو اِی آدمی گه یَنَفَر دییَرِ قضاوت کِنّی، هر کی گه ووئی هیچ عِذر و ویهومِه ای نارنی. چون وختی گه یَنَفَر دییَرِ قضاوت کِنّی، شِرِه محکوم هاکِردی، چون تو، اِی گه قضاوت کِنّی، شِه هَمون کارِ کِنّی.

² اَما دِمّی گه خِدایی قضاوت اونانیسِه گه هینجور کارارِه کِنِنِه، به حقِّ.

³ تو اِی آدمی گه بَقیه رِه قضاوت کِنّی، و شِه هون کارارِ کِنّی، گِمون کِنّی گه خِدایی قضاوتی جا دَرشونی؟

⁴ یا هَینگه خِدایی مِهروونی و تَحمِل و وی گَتِه صبوری رِه کِچیک اِشمارنی، و نَئُونی گه خِدایی مِهروونی هَینسِئِه گه تِرِه توبِه ای سَمت وَرنِه؟

⁵ ولی تو شی سَرسختی و شی دِلی خاطری گه نَخواینِه توبِه هاکِنِه، خِدایی غضبِ شیسِه غضبِ روزی سِه اَمبار کِنّی، روزی گه اونی دِلِه خِدایی عادِلانِه قضاوت معلوم وونِه.

⁶ خِدا «هر کَسِ شِه وی کارایی اَنّا سِزا دِنِه.»

⁷ خِدا اَبَدی زندگی رِه اونانی رِه دِنِه گه صبری هَمرا خِبِ کارایی اَنجام هادائَنی دِلِه، جَلال و حرمت و اَبَدی زِندگی ای دِمال دَرِنِه؛

⁸ ولی اونانیسِه گه خِدخواهِنِه و حَیقَتی جا اطاعت نَکِنِنِه، بلگی ناراسی رِه اطاعت کِنِنِه، غیظ و غضب دَرِه.

⁹ هر کی گه بَدِ کارا هاکِنِه، رنج و عذاب وی نصیب وونِه، اَوَّل یهود و اَزما غیرِیهود.

¹⁰ ولی هر کی گه خِبی هاکِنِه، خِدایی جلال و حرمت و صِلح و سلامتی وی نصیب وونِه، اَوَّل یهود و اَزما غیرِیهود.

¹¹ چون خِدا فرق نِلنِه.

¹² دِشتِه اونانیگه بدون موسایی شریعَت گِناه کِنِنِه، بدون شریعَت هَم هَلاک وونِنِه؛ و دشتِه اونانیگه شریعَتی بِن گِناه کِنِنِه، طبقِ شریعَت محکوم وونِنِه.

¹³ چون اونانیگه شریعَتِ اِشنُنِنِه خِدایی نظر صالِح نینِه، بَلگی اونایی صالِح بِشمارِس وونِنِه گه شریعَتِ بِجا اُرِنِه.

¹⁴ چون وختی غیریهودیِن گه شریعَت نارِنِه، شریعتی اعمالِ طبقِ غریزِه بِجا اُرِنِه، وِشون هر چَن شریعتِ نارِنِه، ولی شِه شیسِه شَریعَتِنِه.

¹⁵ وِشون نِشون دِنِنِه گه شریعَتی اعمال وِشونی دِلی سَر بَنوِشت بَوِه، جوریگه وِشونی وِجدان هَینِ گِواهی دِنِه، چون وِشونی فِکرا یا وِشونِه محکوم کِنِّه یا حتّی تبرئه کِنِّه.

¹⁶ هَین هون روزی دِلِه اِتِّفاق کَفِنِه گه خِدا طبق هون اِنجیلی گه مِن اعلام کِمِّه، آدمنی رازیشونِه عیسای مسیحی طریقی جا قضاوت کِنِّه.

¹⁷ ولی تو گه شِرِه یَهودی دِنّی و شریعَتِ تَکیِه دارنی و هینِسِه گه خِدارِه اِشناسِنی شِرِه افتخار کِنّی،

¹⁸ و وی اِرادِه رِه دِنّی، و چون شریعتی جا تعلیم بَیتی، بهترین چیارِه سیوا کِنّی،

¹⁹ و اگه مِطمَئِنی گه کُورِنی رانِما و اونانیگه تاریکی ای دِلِه دَرِنه ای سِه نُوری،

²⁰ تو گه نادونِنی مِربی و وچیلِه ای مَلِّمی، تو گه شریعت، گه معرفت و حَیقتِ رِه دارنی-

²¹ پس تو گه بَقیِه رِه یاد دِنی، شِرِه یاد نَدِنی؟ تو گه دِزّی هاکِردَنی علِیه موعظه کِنّی، شِه دِزّی کِنّی؟

²² تو گه گِنی نِنِه زِنا هاکِردَن، شِه زِنا کِنّی؟ تو گه بِتیشونی جا بیزاری، شِه معبَدیشونِه غارت کِنّی؟

²³ تو گه شریعتی داشتَنی سِه افتخار کِنّی، شریعتی بِشکانینی هَمرا خِدارِه بی‌حرمت کِنّی.

²⁴ چون هَمونجور گه پِیغمبرِنی کیتابی دِلِه بَنوِشت بَوِه: «شِمِه خاطری، خِدایی اِسمِ غیریَهودیِنی میِن کِفر گِنِنِه.»

²⁵ موقِه ای خَتنِه هاکِردَن اِرزِش دارنِه گه شریعَتِ بِجا بیارین، ولی اگه شریعتِ بِشکانین، هَینی تَرائه گه خَتنِه نَوِه ووئین.

²⁶ پس اگه یَتِه مَردی گه خَتنِه نَوِه، شَریعَتی احکامِ بِجا بیارِه، مَگِه وی ختنِه نَووئن، خَتنِه بَووئن حِساب نیئنِه؟

²⁷ پس اونیگه جِسماً خَتنِه نَوِه، ولی شریعَتِ بِجا اُرنِه، تِرِه محکوم کِنِّه، تِرِه گه هَم شریعتی بَنوشتِه احکام دارنی و هَم خَتنِه رِه دارنی، ولی خِدایی شریعتِ اِشکانّی.

²⁸ چون یهودی هَین نیِه گه ظاهراً یهودی ووئِه، و خَتنِه هَم کاری نیِه گه ظاهر و جسمی دِلِه ووئه.

²⁹ بَلگی یهودی اونِه گه باطِنی دِلِه یهودی ووئِه و خَتنِه هَم کاریه دِلی گه خِدایی روح اونِه اَنجام دِنِه، نا یَتِه نِوشتِه ای طریقی جا. هَینجور کسی رِه خِدا تحسین کِنِّه، نا آدَم.