رومی ایشون 14 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

همدیَرِ قِضاوت نَکِنین

¹ اونیگه وی ایمون ضعیفِ رِه، شی میِن راه هادین، ولی نا هَینگه وی عقایدی سَر وی هَمرا جر و بحث هاکِنین.

² یَنَفَری ایمون وِرِه اِجازِه دِنِه هر غَذایی رِه بَخارِه، ولی یَنَفَر دییَر گه ضَعیفِ، فقط سَبزی خارنِه.

³ اونیگه هَمه چی خارنِه، نِنِه اونیگه نَخارنِه رِه کِچیک بِشمارِ، و اونیگه هَمه چی نَخارنِه، نِنِه اونیگه هَمه چی خارنِه رِه، قضاوت هاکِنِه. چون خِدا وِرِه قَبول هاکِردِه.

⁴ تو کیئی گه یَنَفَر دییَری نوکَرِ قضاوت کِنّی؟ چی، وی شی ایمونی سَر بَمونِّه یا دیم بَخارِه وی اربابِ ربط دارنِه. و وی هَم شی لینگی سَر مُونِّه، و خِداوَند بَتِنِّه وِرِه سَرپا دارِه.

⁵ یَنَفَر یَتِه روزِ بَقیِه روزایی جا بهتر دِنِّه؛ یَنَفر دییَر، دِشتِه روزارِ یَجور دِنِّه. هر کی وِنِه شی فِکری دِلِه شی عقایدی سَر خاطر جَم ووئه.

⁶ اونیگه یَتِه خاصِ روزی احترامِ دارنِه، خِداوندی احترامی سِه هَین کارِ کِنِّه. اونیگه خارنِه، خِداوندی احترامی سِه خارنِه، چون خِدارِه شِکر کِنِّه. ولی اونی هَم گه نَخارنِه، وی هَم خِداوندی احترامی سِه هَین کارِ کِنِّه و خِدارِه شِکر کِنِّه.

⁷ چون هیچکِدیم از اَما شیسِه زندگی نَکِنِّه و هیچکِدیم از اَما شیسِه نَمیرنِه.

⁸ چون اگه زندگی کِمّی، خِداوندی سِه زندگی کِمّی، و اگه میرمی، اونَم خِداوندی سِه میرمی. پَس چی زندگی هاکِنیم، چی بَمیریم، خِداوندی سِه هَسمی.

⁹ چونگه مَسیح هَم هَینی خاطری بَمِردِه و زینِّه بَوِه تا هَم زینِّه ایشون و هَم مِردِگونی خِداوند ووئِه.

¹⁰ پس چه تو شی بِرارِ قضاوت کِنّی؟ یا چه تو شی بِرارِ کِچیک اِشمارنی؟ چون اَما هَمه خِدایی داوَری ای تَختی پِش اِسِّمی.

¹¹ چون اِشعیای پِیغمبری کیتابی دِلِه بَنوِشت بَوِه: «خِداوَند گِنِه: شی زندگی رِه قَسَم گه هر زِنی ای می پِش خَم وونِه و هر زِوونی خِدارِه اِقرار کِنِّه.»

¹² هر کِدیم از اَما شی حِسابِ خِدارِه پَس دِنِه.

¹³ پس، بیئیِن بعد از هین هَمدِیَرِ قضاوت نَکِنیم. بلگی تَصمیم بَیرین گه هیچ سَنگِ لَغزِش یا مانعی شی بِراری راهی سَر نِلین.

¹⁴ مِن خِداوند عیسایی دِلِه دِمِّه و قانعمِ گه هیچی خِد به خِد نَجِس نیِه. ولی اگه کَسی یَچی رِه نَجِس دِنِّه، ویسِه نَجِسِ.

¹⁵ اگه شی بِرارِ هون غذایی هَمرا گه خارنی اَذیت هاکِنی، دِ مِحبتی هَمرا رفتار نَکِنّی. شی غذایی هَمرا، شی بِرار گه مَسیح وی خاطری بَمِردِه رِه، هَلاک نَکِن.

¹⁶ پس نِلین اونچی ای خَوَری گه شِما خِب دِنِنی، بَد بُئِن.

¹⁷ چون خِدایی پادشاهی بَخاردَن و بَنوشیَن نیِه، بَلگی صالحی، صِلح و سلامتی، و خِشالی روح القُدُسی دِلِئِه.

¹⁸ هر کی هَینجوری مَسیحِ خِدمَت هاکِنِه، خِدا وِرِه قَبول دارنِه و مَردِن هَم وِرِه تأیید کِنِنِه.

¹⁹ پَس بیئین اونچی گه صِلح و صفا و هَمدِیَری ایمونی تقویتی باعث وونِه رِه، دِمال هاکِنیم.

²⁰ غذا بَخاردنی خاطری خِدایی کارِ خَراب نَکِن! راساسی دِشتِه غذائیشون پاکِنِه، ولی هر غذایی گه یَنَفَر دییَری لغزشی باعث بَوو، کارِ دِرِسی نیِه.

²¹ بِهتَرِ گه گوشت نَخاری یا شراب نَخاری یا کاری نَکِنی گه تی بِراری لَغزِشی باعث بَوو.

²² پس شی ایمونِ هَین چیایی خَوَری، شی میِن و خِدایی میِن دار. خِش بِحالِ کسی گه اونچی ای خاطری گه شی خَوَری تايید کِنِّه شِرِه قضاوت نَکِنِه.

²³ ولی اونیگه یَتِه غذایی بَخاردَنی خَوَری شَک دارنِه، اگه اونِه بَخارِه مَحکوم وونِه، چون ایمونی هَمرا نَخاردِه و اونچی ایمونی جا نَووئِه، گِناهِ.