یوحنایِ مکاشفه 4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

تَخت آسمونی دِلِه

¹ اَزما هارشیمِه و یَتِه وا بَوِه دَر، آسِمونی دِلِه بَئیمِه، و هون اوّلین صِدا گه بِشنُس وِمِه گه هِتی یَتِه شیپوری صِدایی تَرا می هَمرا گَب زووِه، یَکَش دییَر بُتِه: «هَیجِه بِرِه لُو، و مِن اونچی گه بعد از هین وِنِه اِتِّفاق دَکِفِه رِه، تِرِه هَم دِمِه.»

² هَمون دَم خِدایی روحی جا پِر بَوِمِه و یَتِه تَخت آسِمونی دِلِه بَئیمِه گه یَنَفَر هون تَختی سَر نیشت وِه.

³ و اونیگه نیشت وِه ای ظاهر، هِتی یَشم و عقیقِ سَنگی تَرا وِه و هون تَختی دُور تا دُور یَتِه رنگین کَمون دَوِه گه هِتی زُمُرّدی تَرا وِه.

⁴ هون تَختی دُور تا دُور، بیس و چار تا تَخت دَوِه، و هون تَختایی سَر بیس و چار تا ریش سفید نیشت وِنِه گه اِسبی لیواس شی تَن و طِلا تاج شی سَر داشتِنِه.

⁵ تَختی جا، اَلب و گَتِه صِدا و راد ایمو، و هفتا روشِنِ مشعل، تَختی پِش دَوِه، گه خِدایی هفتا روحِنِه.

⁶ و تَختی پِش، یَچی دَوِه گه یَتِه شیشه ای دریارِه مونِسِّه، هِتی بِلوری تَرا. تَختی دُور تا دُور و چار گوشِه، چار تا زینِّه مخلوق دَوِنِه، وِشونی تَن هر طرف، پَس و پیش، چِشی جا پِر وِه

⁷ اوّلین زینِّه مخلوق، هِتی شیری تَرا وِه و دِوّمین زینِّه مخلوق گوئی تَرا. سوّمین زینِّه مخلوق، آدَمی تَرا وِه و چارمین زینِّه مخلوق، هِتی عقابی تَرا وِه گه دِ پرواز کِردِه.

⁸ و هون چار تا زینِّه مخلوق، هر کِدیم شِش تا بال دارِنِه و دُور تا دُور و وِشونی میِن چِشی جا پِرِ، و شُو و روز یَکسَرِه گِنِنِه: «قدّوسِ، قدّوسِ، قدّوسِ خِداوندْ، خِدای قادِرِ مِطلق، ویگه دَوِه و دَرِه و اِنِه.»

⁹ هر وخت گه هون زینِّه مَخلوقا، هون تَخت نِشینی سِه، اونیگه تا اَبَد و تا اَبَد زینِّئه، جلال و حِرمت و شِکر پیشکَش کِنِنِه

¹⁰ هون بیس و چار تا ریش سفید هون تخت نِشینی پِش بِنی ای سَر کَفِنِنِه و وِرِه گه تا اَبَد و تا اَبَد زینِّئه پَرَسِش کِنِنِه و شی تاجِ وی تَختی پِش دیم دِنِنِه و گِنِنِه:

¹¹ «اِی اَمِه خِداوندْ، اِی اَمِه خِدا، تو لایقی گه جلال و حِرمت و قِوّت تِرِه پیشکَش بَوو، چونگه هَمه چیرِه تو خلق هاکِردی و هَمه چی تی خواسه ای هَمرا بوجود بیمو و خَلق بَوِه.»