یوحنایِ مکاشفه 21 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

جدیدِ آسِمون و زَمین

¹ اَزما یَتِه جدیدِ آسِمون و جدیدِ زمین بَئیمِه، چون اوّلین آسِمون و اوّلین زمین از بِین بورد وِنِه و دِ دریایی دَنیوِه.

² و مقدِّسِ شهر، یَعنی جدیدِ اورشلیمِ بَئیمِه گه آسِمونی جا خِدایی وَری جا دِ جِر ایمو، هِتی یَتِه عروسی تَرا گه شِرِه شی مَردی ای سِه بَزَک هاکِرد وو آمادِه بَوِه.

³ و تَختی جا، یَتِه بِلَنِ صِدا بِشنُسِمِه گه گِتِه: «هارِش، خِدایی مِنزِل آدَمِنی هَمرائه. وی وِشونی هَمرا مونِّه، و وِشون وی قوم وونِنِه، و خِدا شِه وِشونی هَمرائه و وِشونی خِدا وونِه.

⁴ وی، وِشونی چِشی جا هر اَسری رِه پاک کِنِّه. و دِ مرگی دَنیِه؛ و دِ هیچ شیوَن و هیچ بِرمِه و هیچ دردی دَنیِه، چون اوّلین چیا از بِین بوردِنِه.»

⁵ و هون تخت نشین بُتِه: «هارِش، مِن هَمه چیارِه جدید کِمِّه.» و اَی هَم بُتِه: «هَینِه بَنویس چون هَین گَبا راس و بِشِنِه اعتماد هاکِردن.»

⁶ و وی مِنِه بُتِه: «اَنجام بَوِه! مِن ’الف‘ و ’ی‘ و اَوَّل و آخرمِه. مِن هر کَس گه تَشنی ووئِه رِه، زندگی ای چشمِه ای اُوئی جا مَجانی وِرِه دِمِه.

⁷ هر کی پیروز بَوو، هَینِه اِرث وَرنِه، و مِن وی خِدا وومِه و وی می ریکا وونِه.

⁸ ولی ترسوئن و بی‌ایمونِن و فاسِدِن و آدم کِشِن و زِناکارِن و جادوگَرِن و بِت پَرَسن و هَمه ی دِروزَنیشون، دِشتِه وِشونی نصیب، اَلوک بَکِشی دریاچِه، تَش و گوگردی همرائه. هَین دِوّمین مرگِ.»

جدیدِ اورشلیم

⁹ اَزما، یَتِه از هون هفتا فِرشتِه گه هفتا پیالِه گه هفتا آخرین بلایی جا پِر وِه رِه داشتِنِه، بیمو و مِنِه بُتِه: «بِرِه، مِن عروس، یَعنی ورکائی زَنارِه تِرِه هَم دِمِه.»

¹⁰ و وی، خِدایی روحی دِلِه مِنِه یَتِه گَت و بِلَنِ کوهی سَر بَوِردِه و اورشَلیمی مِقَدّسِ شَهرِ مِنِه هَم هادا گه آسِمونی جا خِدایی وَری جا دِ جِر ایمو.

¹¹ خِدایی جَلالِ داشتِه و وی سو سو یَتِه گِرون و کَمیابِ جواهری تَرا وِه، هِتی یَشمی تَرا و بِلوری تَرا شفافِ.

¹² یَتِه گَت و بِلَنِ دیفار داشتِه، دِوازده تا دَروازه ای هَمرا، و دِوازده تا فرشته وی دَروازِه ایشونی سَر اِسّاوِنِه. و هون دَروازِهایی سَر اسرائیلی دِوازده طایفه ای اِسم بَنوِشت بَوِه وِه.

¹³ سِه تا دَروازه مشرقی سَمت، سِه تا دَروازه شِمالی سَمت، سِه تا دَروازه جِنوبی سَمت و سِه تا دَروازه مغربی سمت دَوِه.

¹⁴ و شَهری دیفار دِوازده تا پِی داشتِه گه اونانی سَر وَرکائی دِوازده تا رَسولی اِسم بَنوِشت بَوِه وِه.

¹⁵ و هون فرِشتِه گه می هَمرا گَب زووِه، یَتِه چو اَندازه گیری ای سِه گه طِلایی جا وِه شی دَس دِلِه داشتِه تا شَهر و دروازه ایشون و وی دیفارارِه اندازِ بَئیرِه.

¹⁶ شَهر مِربعی شِکل وِه، وی درازا و پهنا یَه اَنّا وِه. فِرشتِه هون چویی اندازه گیری ای هَمرا هون شهرِ اَندازِ بَیتِه گه دِ هزار و چارصد کیلومتر وِه. وی درازا و پهنا و بِلَنی یَه اَنّا وِه

¹⁷ فِرشتِه شهری دیفارِ اندازِ بَیتِه، گه آدمی ای قیاسی هَمرا هون دیفار شص و پنج مِتر وِه. گه فِرشتِه ای قیاس هَم هَین وِه.

¹⁸ شَهری دیفار یَشمی جا بَسات بَوِه وِه، و شهر خالِصِ طِلایی جا، هِتی شیشه ای تَرا شَفاف وِه.

¹⁹ شَهری دیفاری پِی هَمه جور جواهری هَمرا قشنگ بَوِه وِه. اوّلین پِی یَشمی جا وِه، دِوِّمین پِی لاجوردی یاقوتی جا، سِوّمین پِی اِسبی عَقیقی جا، چارمین پِی زُمرّدی جا،

²⁰ پنجمین پِی سِرخِ عقیقی جا، شِشمین پِی آتَشی عقیقی جا، هَفتِمین پِی زِبَرجَدی جا، هشتمین پِی کَئو یاقوتی جا، نِهمین پِی زردِ یاقوتی جا، دهمین پِی سَبزِ عقیقی جا، یازدهمین پِی فیروزه ای جا و دِوازدهمین پِی بنفشِ یاقوتی جا.

²¹ و شَهری دِوازده تا دَروازه، دِوازدَه تا مِرواری وِنِه، هر کِدیم از دَروازه‌ایشون یَتِه مِرواری ای هَمرا بَسات بَوِه وِه. شَهری جادِّه خالِصِ طِلایی جا و هِتی شیشه ای تَرا شَفاف وِه.

²² شَهری دِلِه هیچ معبدی نَئیمِه، چون خِداوندْ خِدای قادِرِ مِطلق و وَرکا، وی معبد هَسِّنِه.

²³ شَهر آفتاب و ماهِ احتیاج نارنِه گه وِرِه روشِن هاکِنِه، چون خِدایی جلال وِرِه سو دِنِه و وَرکا وی لَمپائِه.

²⁴ و مِلّتیشون وی نوری دِلِه قدم زَنِنِه و زَمینی پادشاهِن، شی جلالِ اوجِه اُرِنِه.

²⁵ هون شَهری دَروازه ایشون هیچ وَخت روزی دِلِه دَوَس نَوونِه، و اوجِه هیچ وخت شُو نَوونِه.

²⁶ مِلّتیشونی جلال و حِرمتِ اوجِه اُرِنِه.

²⁷ ولی هیچ ناپاکی و هیچکَس گه وی کارا نِفرت انگیز و دِرویی جا ووئه، اَصلاً وی دِلِه نَشونِه، بلگی فقط اونانی اِسم گه ورکائی حیاتی دفتری دِلِه بَنوِشت بَوِه، وی دِلِه شونِنِه.