یوحنایِ مکاشفه 19 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیخِشالی آسِمونی دِلِه 1 بعدِ هَین چیا، یَتِه صدا بِشنُسِمِه هِتی یَتِه گَتِ جَماعَتی صِدایی تَرا آسِمونی دِلِه، گه داد زووِنِه: «هَلِلویاه! نِجات و جَلال و قِوَّت اَمِه خِدائیِه، 2 چونگه وی داوریها حَق و عدلِ. چون وی، هون گَتِ فاحشِه رِه داوری هاکِردِه هون فاحشه گه شی بی عفتی ای هَمرا زمینِ فاسِد هاکِردِه، و خِدا، شی خادمِنی تقاصِ ویجا بَیتِه.» 3 و یَکَش دییَر داد بَزونِه: «هَلِلویاه! هون شهری جا تا اَبَد و تا اَبَد دی بِلَن وونِه.» 4 و هون بیس و چارتا ریش سفید و هون چارتا زینِّه مخلوق شی دیمی سَر دَکِتِنِه و خِدارِه گه تَختی سَر نیشت وِه، پَرَسِش هاکِردِنِه و بُتِنِه: «آمین. هَلِلویاه!» 5 یَتِه صدا تَختی جا بیمو گه گِتِه: «اَمِه خِدارِه حمد و ثنا بُئین، اِی دِشتِ وی خادمِن، اِی شِما گه ویجا تَرسِنِنی، از گَت تا کِچیک!» 6 اَزما یَتِه صدا بِشنُسِمِه گه یَتِه گَتِ جَماعَتی صِدارِه مونِسِه، و فِراوونِ اُئیشونی تَرا وِه، و رادی بِلَنِ صدا، گه داد زووِه و گِتِه: «هَلِلویاه! چونگه اَمِه خِدا، خِداوند، خِدای قادِرِ مطلق، دِ سلطَنَت کِنِّه. 7 بیئین ذوق هاکِنیم و خِشال ووئیم، و وِرِه جَلال هادیم، چون هون وَرکایی عروسی ای موقِه بَرِسیِه، و وی عروس شِرِه آمادِه هاکِردِه؛ 8 یَتِه نازِکِ کَتونِ لیواس گه سو سو زَنِّه و پاکِ رِه وِرِه هادانِه تا شی تَن دَکِنِه.» چون هون نازِکِ کَتونِ لیواس، مقدّسینی صالِحِ اعمالِ. 9 و هون فرشتِه مِنِه بُتِه: «هَینِه بَنویس: خِشا بِحالِ اونانیگه هون وَرکایی شومی عروسی دَعوَتِنِه.» و مِنِه بُتِه: «هَینِن خِدایی حَیقی کَلامِنِه!» 10 اَزما، وی لینگ دَکِتِمِه تا وِرِه پَرَسِش هاکِنِم. ولی وی مِنِه بُتِه: «هَینجور نَکِن! چون مِنَم هِتی تی تَرا و تی بِرارِنی تَرا گه عیسایی شَهادَتِ قائِم بَچِسبِسِنِه، همخِدمتمِه. خِدارِه پَرَسِش هاکِن! چون عیسایی شَهادَت، نَبِوَّتی روحِ.» اونیگه اِسبی اَسبی سَر سِوارِه 11 اَزما بَئیمِه گه آسِمون وا بَوِه، و هارِش، یَتِه اِسبی اَسبِ! یَنَفَر وی سَر سِوارِه گه وی اِسم وفادار و حَقِّ. وی عادلانِه داوری کِنِّه و جَنگِنِه. 12 وی چِش اَلوک بَکِشی تَشِ مونّه و وی کَلّه ای سَر خِیلی تاجا دَرِه. و یَتِه بَنوِشتِه اِسم دارنِه گه هیچکَس نَئُنِه، بجِز شِه. 13 یَتِه قَوا دَکِردِه گه خون هاشیِه و اِسمی گه وِرِه اونی هَمرا داد کِنِنِه ’خِدایی کَلامِ‘. 14 آسِمونی لَشگریشون، نازِکِ کَتونِ لیواس دَکِرد وِنِه گه اِسبی و پاک وِه، اِسبی اَسبی سَر سِوار وِنِه و وی دِمالسَر ایمونِه 15 و وی دِهِنی جا یَتِه تیجِ شَمشیر دیرگا ایمو، تا وی هَمرا مِلّتیشونِه بَزِنِه. «آهنی عصایی هَمرا وِشونی سَر حِکومت کِنِّه.» وی، خِدای قادِرِ مِطلقی غیظ، و غضبی انگورِ شرابی حوضی دِلِه مِجِنِه. 16 یَتِه اِسم وی قَوا و رونی سَر بَنوِشت بَوِه: ’شاه شاهِن و خِداوندِ خِداوندِن.‘ 17 اَزما یَتِ فِرِشتِه رِه بَئیمِه گه آفتابی دِلِه هِرِساوِه و بِلَنِ صدایی هَمرا دِشتِ پَرَندگونی گه آسِمونی دِلِه پَر زووِنِه رِه داد هاکِردِه و بُتِه: «بیئین، خِدایی گَتِ شومی سِه جَم بَووئین، 18 تا پادشاهِن و فرموندِهِن و قِدّارِنی گوشتی جا بَخارین، و وِشونی اَسبِن و سَوارِنی گوشت، و دِشتِه آدمِن، از گَت تا کِچیک، نوکَر و آزادی گوشتی جا بَخارین.» 19 و هون وحشی جانِوَر و زَمینی پادشاهنِ بَئیمِه، گه شی لَشگرایی هَمرا جَم بَوِه وِنِه، تا وی علیِه گه اَسبی سَر نیشتِه و وی لَشگری علِیه جَنگ هاکِنِن. 20 هون وحشی جانِوَر گِرِفتار بَوِه، و وی هَمرا هون دِردِرو پیغَمبر گه هون وحشی جانِوَری پِش نِشونِه ها و معجِزات اَنجام داوِه تا اونانی رِه گول بَزِنِه گه هون وحشی جانِوَری علامتِ قَبول هاکِرد وِنِه و وی مِجَسمِه رِه پَرَسِش کِردِنِه. وِشون هر دِتا، زینِّه زینِّه، تَشی دریاچه ای دِلِه گه گوگِردی هَمرا سوجنِه، دیم بَدا بَوِنِه. 21 و بقیِه ی وِشون هون شَمشیری هَمرا گه هون اَسب سِواری دِهنی جا دیرگا ایمو، بَکوشت بَوِنِه و دِشتِه پَرَندِگون شِرِه اونانی گوشتی جا سِئر هاکِردِنِه. |
@ 2024 Korpu Company