یوحنایِ مکاشفه 16 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیخِدایی غضبی هَفتا پیالِه 1 اَزما مَعبدی جا یَتِه بِلَنِ صدا بِشنُسِمِه گه هون هَفتا فرشتِه رِه گِتِه: «بورین و خِدایی غضبی هفتا پیالِه رِه زَمینی سَر بَشِنین.» 2 پس اوّلین فِرِشتِه بوردِه و شی پیالِه رِه زَمینی سَر بَشِنیِه، و زخمایی گه بَدنِما و دَردی هَمرا وِه، هون مَردِنی سَر ظاهر بَوِه گه هون وحشی جانِوَری علامتِ داشتِنِه و وی مِجسَمِه رِه پَرَسِش کِردِنِه. 3 دِوّمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه دَریایی دِلِه بَشنیِه، و دریا هتی بَمِردِه آدمی خونی تَرا بَوِه، و هر چی گه دریایی دِلِه جان داشتِه بَمِردِه. 4 سِوّمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه روخِنِه ایشون و چِشمِه ایشونی اُوئی دِلِه بَشِنیِه، اونِن خون بَوِنِه. 5 و بِشنُسِمِه هون فِرشتِه گه هون اُوئیشونی اختیار وِرِه هادا بَوِه وِه، بُتِه: «اِی قدّوس، تو عادلی، تو گه دَری و دَوِه ای، چون هَین مِجازاتیشونِه تو بیاردی؛ 6 چونگه وِشون مِقَدّسین و پِیغمبرِنی خونِ بَریختِنِه، و تو وِشونِه خون هادایی تا بَنوشِن هَین اونچیِه گه وِشونی حَقِّ!» 7 و بِشنُسِمِه گه قِروونگاه گِنِه: «اَرِه، اِی خِداوندْ خِدای قادِرِ مِطلق، تی داوری ایشون حَق و عَدلِ.» 8 چارمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه آفتابی سَر بَشنیِه، و آفتابِ اِجازه هادا بَوِه تا مَردِنِ تَشی هَمرا بَسوجانِّه. 9 مَردِن گَرمایی حرارتی جا بَسوتِنِه و خِدایی اِسمِ گه هَین بَلاهایی قدرتِ دارنِه، لعنت هاکِردِنِه، وِشون توبِه نَکِردِنِه و وِرِه جَلال نَدانِه. 10 پنجمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه هون وحشی جانِوَری تَختی سَر بَشنیِه و وی پادشاهی ای مملکتِ ظلِماد بَیتِه.آدَمِن اَنّی گه درد داشتِنِه، شی زِوونِ گاز گیتِنِه. 11 و شی دردا و زَخمایی خاطری، آسِمونی خِدارِه لعنت کِردِنِه. وِشون شی کارایی جا توبِه نَکِردِنِه. 12 شِشمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه هون گَتِ روخِنه، فُراتی سَر بَشِنیِه و وی اُو خِشک هایتِه تا راهِ هون پادشاهنی سِه گه مَشرقی جا اِنِنِه آمادِه هاکِنِه. 13 اَزما بَئیمِه اِژدهایی دِهِنی جا و هون وحشی جانِوَری دِهِنی جا و دِردِرو پِیغمبَرِنی دِهنی جا سِه تا پلیدِ روح گه وَگی تَرا وِنِه دیرگا بیمونِه. 14 چون هَینِن دِویشونی اَرواحِنِه گه نِشونِه و معجِزِات اُرِنِه و دِشتِه دِنیایی پادشاهنی وَر شونِنِه تا وِشونِه خِدای قادِرِ مِطلقی گَتِ روزی دِلِه جنگی سِه جَم هاکِنِن. 15 «هارِش، مِن هِتی دِزّی تَرا اِمِه! خِشا بِحالِ اونیگه ویشار بَمونِّه و لیواس دَکِرد وو، نَکِنِه لِخت و پَتی راه دَکِفِه و هَمه وی رِسوایی رِه بَوینِن.» 16 و هون سِه تا پَلیدِ روح، زَمینی پادشاهنِ یَتسَر جَم هاکِردِنِه گه عِبرانیِنی زِوون هونِه’حارمَگِدّون‘ گِنِنِه. 17 هفتمین فِرِشتِه شی پیالِه رِه هوایی دِلِه بَپاشیِه و یَتِه بِلَنِ صدا هون تخت و معبدی جا بیمو گه: «تُوم بَوِه!» 18 و آسمونی اَلب و راد پِرِسا، و یَتِه گَتِ زِلزِلِه اِتِّفاق دَکِتِه، اونجور گَتِه زِلزِلِه گه وی تَرا از هون موقه گه آدم زَمینی دِلِه دَوِه، تا اَلَن اِتِّفاق نَکِت وِه. 19 گَتِ شهر سِه تا گِلی بَوِه و مِلّتیشونی شَهرا لی بَخاردِنِه. و خِدا هون گَتِ بابِلِ شی یاد بیاردِه و یَتِه شَرابی پیالِه، گه شی غضبی تَشی جا پِر وِه، وِرِه هادا بَخارِه. 20 و هر جزیره ای دَربوردِنِه و دِ هیچ کوهی دَنیوِه. 21 و گَتِه تَگَرگی گه هر کدیم دور و بَرِ پَنجاه کیلو وزن داشتِه؛ آسمونی جا آدمنی سَر بَوارِسِه، آدمِن، خدارِه تگرگی بلایی خاطری لعنت هاکِردِنِه، چون هَین بَلا خِیلی سخت وِه. |
@ 2024 Korpu Company