مَرقُس 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیعیسی شاهی تَرا اورشَلیمی دِلِه شونِه 1 وختی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیایی آبادی ای دِلِه گه اورشلیمی نَزیکی و زیتونی کوهی دِلِه وِه بَرِسینِه، عیسی دِتا شی شاگِردِن بَرِسانیِه 2 و وِشونِه بُتِه: «هون آبادی ای گه شِمِه پِش دَرِه، بورین. هَمین گه دِلِه بوردِنی، یَتِه دَوَسِه خَر کِرِّه رِه اَنگیرِنی گه تا اَلَن هیچکی وی سَر سِوار نَوِه. هونِه وا هاکِنین و بیارین. 3 اگه کسی شِمِه جا بَپُرسیِه: ”چه هَینجور کِنِنی؟“ بُئین: ”خِداوند هونِه احتیاج دارنِه و دَرجا خَر کِّرِه رِه شِمِنِه گِردانِه“.» 4 هون دِتا شاگِرد بوردِنِه و کوچه ای دِلِه یَتِه خَر کَرِّه بَنگیتِنِه گه یَتِه دَری وَر دَوَس وِه. هونِه وا هاکِردِنِه. 5 بعضی از اونانیگه اوجِه اِسّاوِنِه، وِشونی جا بَپُرسینِه: «چه خَر کِرِّه رِه وا کِنِنی؟» 6 هون دِتا شاگِرد هَمونجور گه عیسی وِشونِه بُت وِه، بُتِنِه؛ پَس بِشتِنِه بورِن. 7 شاگِردِن هون خَر کِرِّه رِه عیسایی وَر بیاردِنِه، شی قَوائیشونِه وی سَر دیم بَدانِه، و عیسی سِوار بَوِه. 8 یَتِخِیلی مَردِن هَم شی قَوارِه راهی سَر پَهن هاکِردِنِه و بَعضیا هَم وَلگدارِ شاخه ایشونِه گه هون دُور و وَری زَمی ای جا بَکّنی وِنِه رِه، راه دِلِه پَهن هاکِردِنِه. 9 اونانیگه عیسایی پِش شیوِنِه و اونانیگه عیسایی دِمال سَر ایمونِه، دادی هَمرا گِتِنِه: «نِجات هادِه! «مِوارَکِ اونیگه خداوندی اِسمی هَمرا اِنِه!» 10 «اَمِه جَد داوودی پادشاهی ای بیموئَن مِوارَکِ!» «نِجات آسِمونی عَرشی دِلِه!» 11 عیسی اورشلیمی شَهری سِه بیمو و مَعبدی دِلِه بوردِه. اوجِه، شی دُور و وَری هَمه چیرِه هارشیِه، ولی چون دیر وَخت وِه، هون دِوازِه شاگِردی هَمرا بِیت‌عَنْیایی آبادی ای سِه بوردِه. عیسی انجیل دارِ لعنت کِنِّه 12 فَردای هون روز، وختی دِ بِیت‌عَنْیایی آبادی ای جا دیرگا شیوِنِه، عیسی رِه وَشنی بَوِه. 13 دیاری یَتِه اَنجیل دارِ بَئیِه گه وَلگ داشتِه؛ پِش بوردِه تا هارشِ بَتِنِّه وی سَر انجیل بَنگیرِه یا نا. وختی دارِ نَزیک بَوِه، بِجِز وَلگ هیچی نَنگیتِه، چون حَلا اَنجیلی موقِه نَوِه. 14 عیسی هون دارِ بُتِه: «دِ هیچ وَخت هیچکَس تیجا میوه ای نَخارِه!» وی شاگِردِن هَینِه بِشنُسِنِه. عیسی معبدی دِلِه 15 وختی اورشَلیمی شهری سِه بَرِسینِه، عیسی مَعبدی دِلِه بوردِه و اونانیگه اوجِه دِ خرید و فروش کِردِنِه رِه دیرگا هاکِردِه. وی صَرّافِنی تخت و کِتَر روشِنی بَساطِ لی هادا. 16 و هیچکَسِ اِجازِه نَدا بار جابِجا هاکِردَنی سِه مَعبَدی کناپِشی دِلِه رَد بَوو. 17 اَزما وِشونِه تَعلیم هادا و بُتِه: «مَگِه مِقَدَّسِ نِوشته هایی دِلِه بَنوِشت نَوِه گه، «”می خِنِه، دِشتِه قومیشونی سِه دِعا خِنِه بَخونِس وونِه“؟ ولی شِما اونِه ’دِزِّ کِلی‘ هاکِردِنی. 18 مَعبدی گَت گَتِه کاهنِن و توراتی مَلِّمِن وختی هَینِه بِشنُسِنِه، یَتِه راهی دِمال گِرِسِنِه تا عیسی رِه از بِین بَوِرِن، چونگه ویجا تَرسینِه، چون دِشتِه جَماعَت وی تَعلیم هادائَنی جا حیرون وِنِه. 19 پِنِماز عیسی و شاگِردِن شَهری جا دیرگا بوردِنِه. یَه دَرس اَنجیل داری جا 20 صِبِ دَم، راهی دِلِه، هون اَنجیل دارِ بَئینِه گه بِنِه ای جا خِشک بَوِه وِه. 21 پِطرُس جَریانِ یاد بیاردِه و عیسی رِه بُتِه: «اِسّا، هارِش! هون اَنجیل داری گه اَراشت هاکِردی، خِشک بَوِه.» 22 عیسی بُتِه: «خِدارِه ایمون دارین. 23 حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، هر کی هَین کوهِ بُئِه، ”شی جایی سَر بَکِّنی بَواش، دَریایی دِلِه دیم بخار،“ و شی دِلی دِلِه شَک نَکِنِه بَلگی ایمون دارِه گه اونچی گِنِه وونِه، ویسِه وونِه. 24 پَس شِمارِ گِمِه، هر چی دِعایی دِلِه خواینِنی، ایمون دارین گه اونِه بَیتِنی، و هون شِمِنِه وونِه. 25 «پَس هر وَخت دِ دِعا کِنِنی، اگه یَنَفری جا یَچی به دِل دارِنی، وِرِه بِبَخشین تا شِمِه پیر هَم گه آسِمونی دِلِه دَرِه، شِمِه تَقصیرا رِه بِبَخشِه. 26 ولی اگه شِما نِبَخشین، شِمِه پیر هَم گه آسِمونی دِلِه دَرِه، شِمِه تَقصیرا رِه نِبَخشِنِه.» عیسایی حَق و اختیار 27 وِشون یَکَش دییَر اورشَلیمی سِه بیمونِه. وختی گه عیسی دِ مَعبدی دِلِه گِرِسِه، مَعبدی گَت گَتِه کاهنِن و توراتی مَلِّمِن و مشایخ وی وَر بیمونِه، 28 وِشون عیسایی جا بَپُرسینِه: «به چه حَقّی هَین کارارِ کِنّی؟ کی تِرِه هَین حَقِّ هادا هَینجور کارارِ هاکِنی؟» 29 عیسی وِشونی جِواب بُتِه: «مِنَم شِمِه جا یَتِه سوال دارمِه. می جِوابِ هادین تا مِنَم شِمارِ بُئِم به چه حَقی هَین کارارِ کِمِّه. 30 یحیایی تَعمید خِدایی جا وِه یا آدَمی جا؟ می جِوابِ هادین.» 31 وِشون هَمدیَری هَمرا مَشورَت هاکِردِنِه و بُتِنِه: «اگه بُئیم، ”خِدایی جا وِه“، گِنِه، ”پس چه وِرِه ایمون نیاردِنی؟“ 32 ولی اگه بُئیم، ”آدَمی جا وِه“...» - وِشون مَردِنی جا تَرسینِه، چون هَمه یحیی رِه حَیقَتاً پِیغَمبر دِنِّسِنِه. 33 پَس عیسایی جِواب بُتِنِه: «نَئومی.» عیسی بُتِه: «مِنَم شِمارِ نُمِه به چه حَقّی هَین کارارِ کِمِّه.» |
@ 2024 Korpu Company