اِنجیلِ مَتّی 25 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیدَه تا اَذَب کیجایی مَثَل 1 «اون روزا، آسمونی پادشاهی دَه تا اَذَب کیجارِه مونِّه گه شی لَمپارِه بَیتِنِه و زِمایی پِشواز بوردِنِه. 2 وِشونی جا پنج نفر عَقلدار و پَنج نفر دییَر بی عَقل وِنِه. 3 بی عَقلِ کیجکیجا شی لَمپارِه بَیتِنِه، ولی روغَن شی هَمرا نَوِردِنِه. 4 ولی عَقلدارِ کیجکیجا، شی لَمپایی هَمرا پِر بَوِه روغَندون هَم بَوِردِنِه. 5 چون زِمایی بیموئَن طول بَکِشیِه، وِشونی چِش سَتل بَوِه و وِشونِه خُو بَوِردِه. 6 نِصفِ شُو یَنَفَر داد زووِه گِتِه: ”زِما دَر اِنِه! وی پِشواز بورین!“ 7 اَزما دِشتِه کیجکیجا پِرِسانِه شی لَمپارِه آمادِه هاکِردِنِه. 8 بی عَقلِ کیجکیجائیشون عَقلداریشونِه بُتِنِه: ”اَقَدّی شی روغَنِ اَمارِه هادین، چون اَمِه لَمپا دِ دَکوشانی وونِه.“ 9 ولی عَقلدارِ کیجکیجا بُتِنِه: ”نا نَدِمی، چون روغَن هَمه ای سِه وَس نَکِنِه. بورین و دِکِن داری جا شیسِه روغَن بَخرینین.“ 10 ولی اون موقِه گه وِشون روغَن بَخریَنی سِه بورد وِنِه، زِما سَر بَرِسیِه و هون اَذب کیجکیجا گه آمادِه وِنِه، وی هَمرا عروسی ای دِلِه بوردِنِه و دَر دَوَس بَوِه. 11 اَزما، کیجکیجای دییَر هَم دَگِرِسِنِه بُتِنِه: ”اِی آقا، اِی آقا، دَرِ اَمِسِه پِی هاکِن!“ 12 ولی زِما وِشونِه بُتِه: ”حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، مِن شِمارِ نِشناسِمِه.“ 13 پَس ویشار ووئین، چون هون روز و ساعتی جا خَوَر نارِنی. سِه تا نوکَری مَثَل 14 هَمینجور، آسِمونی پادشاهی یَتِه مَردی رِه مونِّه گه قصدِ سَفر داشتِه. وی شی نوکَرِنِ کَفا بَخونِسِه و شی مِلک و مالِ وِشونی دَس هادا. 15 هر کِدیمِ وِشونی تَوانی اَنّا هادا، یَتِه رِه صد سال وی دَسمِزی اَنّا، یَتِه رِه چِل سال وی دَسمِزی اَنّا و یَت دییَرِ بیس سال وی دَسمِزی اَنّا هادا. اَزما سَفری سِه راهی بَوِه. 16 هون مَردی گه شی صد سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه، دَرجا بوردِه و اونی هَمرا تِجارت هاکِردِه و شی اَربابی پولِ دِ برابر هاکِردِه. 17 هَمینجور اون مَردی گه شی چل سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه، شی اَربابی پولِ دِ برابر هاکِردِه. 18 ولی هون مَردی گه شی بیس سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه، بوردِه و زَمینِ بَکِّنیِه و شی اَربابی پولِ جا هادا. 19 «خِیلی زِمن بِگذِشتِه، اَرباب سَفری جا دَگِرِسِه و وِشونی جا حِساب بَخوایسِه. 20 هون نوکَر گه شی صد سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه، هَمون اَنّا گه سود هاکِرد وِه رِه شی هَمرا بیاردِه و بُتِه: ”اَرباب، مِنِه می صد سال دَسمِزی اَنّا پول هادا وِه ای، وی هَمرا شی صد سال دَسمِزی اَنّا سود هاکِردِمِه.“ 21 وی اَرباب بُتِه: ”آفَرین، اِی باوَفا و خِبِ نوکر! اِسا گه هَین کَمِ پولی دِلِه اَمین وِه ای، پولِ ویشتری تی اختیار اِلمِه. بِرِه شی اَربابی خِشالی ای دِلِه شَریک بَواش!“ 22 هون نوکَری گه شی چل سال دَسمِزی اَنّا بَیت وِه پِش بیمو و بُتِه: ”اَرباب، تو مِنِه می چِل سال دَسمِزی اَنّا هادا وِه ای، بَفِرمِه وی هَمرا شی چِل سال دَسمِزی اَنّا سود هاکِردِمِه.“ 23 وی اَرباب بُتِه: ”آفَرین، اِی باوَفا و خِبِ نوکَر! اِسا گه هَین کَمِ پولی دِلِه اَمین وِه ای، پولِ ویشتَری تی اختیار اِلمِه. بِرِه شی اَربابی خِشالی ای دِلِه شَریک بَواش!“ 24 اَزما هون نوکَر گه شی بیس سال دَسمِزی اَنّا بیت وِه پِش بیمو و بُتِه: ”اَرباب، چون دِنِسِمِه سَختگیرِ مَردی هَسّی، نَکاشتِه دِرُو کِنّی و نَپاشی رِه جَم کِنّی، 25 بَتِرسیمِه و تی پولِ زَمینی دِلِه جا هادامِه، بَفِرمِه هَین هَم تی پول!“ 26 ولی وی اَرباب بُتِه: ”اِی تمبَل و بَدِ نوکَر! پس تو گه دِنِسی مِن اوجِه ای گه نَکاشتِمِه رِه دِرُو کِمِّه و اوجِه ای گه نَپاشیمِه رِه جَم کِمِّه، 27 پَس چه می پولِ صَرّافِنِ نَدایی تا وختی سَفری جا گِردِمِه اونِه وی سودی هَمرا پَس هایرِم؟ 28 اون پولِ ویجا هایرین و اونیگه دِویس سال دَسمِزی اَنّا دارنِه هادین. 29 چون هر کی گه دارنِه رِه، ویشتَر هادا وونِه تا فِراوون دارِه، ولی اونیگه نارنِه، هَمون چی گه دارنِه هَم ویجا بَئیت وونِه. 30 هَین بی‌فایده نوکَرِ زِلِمادی دِلِه دیم بَدین، اوجِه گه بِرمِه هاکِردَن دَرِه و دَنِّن تَرسی جا هیکَش خارنِه.“ داوَری روز 31 «وختی اِنسونی ریکا شی جَلالی هَمرا دِشتِه فِرشتِگونی هَمرا بیئِه، شی پادشاهی ای تَختی سَر نیشِنِه. 32 دِشتِه قومیشون وی پِش جَم وونِنِه و وی یَتِه چَپونی تَرا گه گِسَنیشونِه بِزیشونی جا سیوا کِنِّه، مَردِنِ دِ دَسِه رَسد کِنِّه. 33 گِسَنیشونِه شی راسِ وَر و بِزیشونِه شی چَپِ وَر اِلنِه. 34 اَزما اونِنی گه وی راسِ وَر دَرِنِه رِه گِنِه: ”بیئِین، اِی کَسایی گه می پیر شِمارِ بركت هادا، پادشاهی ای رِه اِرث بَیرین گه از اَوَّلِ دِنیا شِمِنِه آمادِه بَوِه وِه. 35 چون وَشنی وِمِه، مِنِه غَذا هادانی، تَشنی وِمِه، مِنِه اُو هادانی، غَریب وِمِه، مِنِه جا هادانی. 36 لِخت وِمِه، می تَن لیواس دَکِردِنی، مَریض وِمِه، می عیادَت بیمونی، زیندونی دِلِه دَوِمِه، می مِلاقات بیمونی.“ 37 اَزما صالِحِن جِواب دِنِنِه: ”اِی آقا، کِی تِرِه وَشنی بَئیمی و تِرِه غذا هادامی، یا تَشنی بَئیمی و تِرِه اُو هادامی؟ 38 کِی تِرِه غریب بَئیمی و تِرِه جا هادامی، یا تِرِه لِخت بَئیمی و تی تَن لیواس دَکِردِمی؟ 39 کِی تِرِه مَریض یا زِیندونی دِلِه بَئیمی و تی مِلاقات بیمومی؟“ 40 پادشاه وِشونِه گِنِه: ”حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، اونچی گه یَتِه می کِچیکترین بِرارِنی سِه هاکِردِنی، میسِه هاکِردِنی.“ 41 «اَزما اونانیگه وی چَپِ وَر دَرِنِه رِه گِنِه: ”اِی مَلعونِن، میجا دور بَووئین و اَبَدی تَشی دِلِه گه اِبلیس و وی فِرِشتگونی سِه آمادِه بَوِه بورین، 42 چون وَشنی وِمِه، مِنِه غَذا نَدانی، تَشنی وِمِه، مِنِه اُو نَدانی، 43 غریب وِمِه، مِنِه جا نَدانی، لِخت وِمِه، می تَن لیواس نَکِردِنی. مَریض و زِیندونی وِمِه، می مِلاقات نیمونی.“ 44 وِشون جِواب دِنِنِه: ”اِی آقا، کِی تِرِه وَشنی و تَشنی، غریب و لِخت، مَریض و زِیندونی دِلِه بَئیمی و تِرِه خِدمَت نَکِردِمی؟“ 45 وِشونی جِواب گِنِه: ”حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، اونچی گه یَتِه هَین کِچیکِنی سِه نَکِردِنی، دَر حَیقَت میسِه نَکِردِنی.“ 46 پس وِشون اَبَدی مجازاتی دِلِه شونِنِه، ولی صالِحِن اَبَدی زندِگی ای دِلِه. |
@ 2024 Korpu Company