اِنجیلِ مَتّی 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

یَحیای تَعمید دَهَندِه ای قاصِدِن

¹ وختی عیسی هَین دَستورارِه شی دِوازِه شاگِردِ هادا، اوجِه رِه بوردِه تا وِشونی شَهرایی دِلِه تعلیم هادِه و موعظِه هاکِنِه.

² وختی یحیی زیندونی دِلِه مَسیحی کارایی جا خَوَردار بَوِه، شی شاگِردِنی طریقی جا ویسِه پِیغِم بَرِسانیِه

³ تا عیسایی جا بَپُرسِن: «تو هَمونی هَسّی گه قَرارِ بیِه، یا اَما یَنَفر دییَری اِنتظارِ بَکِشیم؟»

⁴ عیسی وی جِواب بُتِه: «بورین و هر اونچی اِشنُنِنی و وینِنی رِه یحیی رِه بُئین،

⁵ کورِن وینِنِه، شَلِن راه کَفِنِنِه، جُذامیِن شَفا گیرِنِه، غولیشون اِشنُنِنِه، مِردِه ایشون زینِّه وونِنِه و فَقیرِنِه خَوَرِخِش هادا وونِه.

⁶ خِش بِحالِ اونیگه می خَوَری شَک نَکِنِه.»

⁷ وختی یَحیایی شاگِردِن اوجِه ای جا شیوِنِه، عیسی، یحیایی خَوَری هونِنی هَمرا گه اوجِه دَوِنِه گَب بَزوئَنِ شِرو هاکِردِه و بُتِه: «چی ای بَئیَنی سِه صَحرایی دِلِه بوردِنی؟ لَلِه ای بَئیَنی سِه بوردِنی گه هر وایی جا لَرزِنِه؟

⁸ پَس چی ای بَئیَنی سِه بوردِنی؟ یَتِه مَردی ای بَئیَنی سِه گه گِرونِ جِمِه دَکِرد وِه؟ اونیگه گِرونِ جِمِه کِنِّه وی جا پادشاهِنی کاخی دِلِه هَسِّه.

⁹ پَس چی ای بَئیَنی سِه بوردِنی؟ یَتِه پِیغَمبَر؟ اَرِه، شِمارِ گِمِه وی یَتِه پِیغَمبَری جا هَم سَرتَرِه.

¹⁰ یَحیی هَمونیِه گه مَلاکی ای پِیغمبری کیتابی دِلِه وی خَوَری بَنوِشت بَوِه: «”هَینِه می پِیغِم آوَر گه وِرِه تیجا پِشتر رَسامِّه، و وی پِشاپِش، راه رِه تی بیموئَنی سِه هَموار کِنِّه.“

¹¹ حَیقَتاً شِمارِ گِمِه گه هیچکی یحیایِ تَعمید دَهَندِه ای جا گَت تَر ماری جا بَزا نَوِه، با هَین وجود، هونیگه آسِمونی پادشاهی ای دِلِه هَمه ای جا کِچیکتَرِه، ویجا گَت تَرِه.

¹² یحیایی تَعمید‌ دَهندِه ای دورِه تا اَلَن، آسِمونی پادشاهی گه خِدا وی حاکِمِ ظِلمی بِن دَوِه، قِدّارِ مَردِن هجوم اُرِنِه وِرِه بِزور صاحِب بَوون.

¹³ دِشتِه پِیغَمبَرِن و تورات تا یحیی پِشگویی هاکِردِنِه.

¹⁴ اگه هَینِنِه قَبول دارِنی وِنِه دِنّین گه یحیی هَمون ایلیائِه گه قَرار وِه بیئِه.

¹⁵ هر کی گوشِ شِنَوا دارنِه، بِشنُئِه.

¹⁶ «اِسا بُئین هَین دورِه ای مَردِنِ به چی تَشبیه هاکِنِم؟ وِشون وَچیلِه ای تَرانِه گه کَر و کوچِه ای دِلِه نیشِنِنِه و شی رَفیقِنِ داد کِنِنِه و گِنِنِه:

¹⁷ «”شِمِنِه لَلِ وا بَزومی، سَما نَکِردِنی، شِمِنِه مَرثیِه بَخونِسِمی، بِرمِه نَکِردِنی.“

¹⁸ چون یحیی بیمو نا خاردِه و نا نوش کِردِه هَمه گِتِنِه: وی ”دِو دارنِه.“

¹⁹ اِنسونی ریکا بیمو هَم خاردِه و هَم نوش کِردِه، مَردِن گِنِنِه: ”هارشین، وی شِکَم پیس و شَراب خارِه آدمِ، و خراجگیرِن و گِناهکارِنی رَفِقِ.“ با هَین وجود، حِکمَتی اعمالِ گه حِکمَتی دِرِسی رِه ثابت کِنِّه.»

وای بَر شَهرایی گه ایمون نیاردِنِه

²⁰ اَزما عیسی هون شَهرایی خَوَری گَب بَزو گه ویشتَرین مُعجِزِه هارِه اوجِه اَنجام هادا وِه، هون شَهرایی مَردِنِ هَینی خاطری گه توبِه نَکِرد وِنِه توبیخ هاکِردِه،

²¹ بُتِه: «وای بَر تو، اِی خورازینی شَهر! وای بَر تو، اِی بیت‌صِیدایی شهر! اگه مُعجِزایی گه شِمِه دِلِه اَنجام بَوِه صور و صیدونی شهرایی دِلِه اَنجام وونِسِه، خِیلی پِش اَزین پِلاس‌ کِردِنِه و سَر تیل دَوَس توبِه کِردِنِه.

²² ولی شِمارِ گِمِه قیامتِ روز صور و صیدونی سِه ویشتَر قابِلِ تَحَمِلِ تا شِمِسِه.

²³ ولی تو اِی كَفرناحومی شهر، فِکر کِنّی تا آسِمون سَر کَشِنی؟ جَهِنِمی دِلِه سَرنِگون وونی. چون اگه مُعجِزایی گه تی دِلِه اَنجام بَوِه سُدومی دِلِه اَنجام وونِسِه، اون شَهر تا اَمرِز بِجا مونِّسِه.

²⁴ ولی دِن قیامتِ روز سدومی شهری سِه ویشتَر قابِل تَحَمِلِ تا تیسِه.»

بیئِین می پَلی

²⁵ اَزما عیسی شی گَبِ اِدامِه هادا، بُتِه: «اِی پیر، اِی آسِمون و زَمینی خِداوند، تِرِه شِکر گِمِه گه هَین چیزارِ عاقِلِن و حَکیمِنی جا قایِم هاکِردی و کِچیک وَچِیلِه ای سِه ظاهِر بَساتی.

²⁶ اَرِه، اِی پیر، تی خواسِّه گه مِحَبَتی جا پِرِ هَینجور وِه.

²⁷ «می پیر هَمه چیرِه مِنِه بِسپارِسِه و هیچکی بِجِز پیر، ریکارِه نِشناسِنِه و هیچکی پیرِ نِشناسِنِه بِجِز ریکا و اونانیگه ریکا بَخواد پیرِ وِشونِه بِشناسانِه.

²⁸ «می وَر بیئِین، اِی اونانیگه زَحمَت کَشِنِنی و شِمِه کِلوار سَنگینِه، مِن شِمارِ آرامِش دِمِه.

²⁹ می جِدِ گِردَن بَیرین و میجا تعلیم بَیرین، چون مِن آروم و فروتَنمِه، و شِمِه جان آرامِش گیرنِه.

³⁰ چون می جِد آسون و می بار سَبِکِ.»