لوقا 7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیرُومی اَفسری نوکری شفا 1 وختی عیسی شی دِشتِه گَبِ مَردِنی هَمرا تُوم هاکِردِه، كَفرناحومی شهری سِه بوردِه. 2 اوجِه یَتِه رومی اَفسَر دَوِه گه یَتِه نوکَر داشتِه و خِیلی ویسِه بااِرزِش وِه. وی نوکر مَریض بَوِه و دِ مِردِه. 3 وختی اَفسَر عیسایی اَوازِه رِه بِشنُسِه، یَهودی گَت گَتِه ای جا چَن نَفرِ وی وَر بَرِسانیِه تا ویجا بَخوان بیِه و وی نوکَرِ شَفا هادِه. 4 وِشون عیسایی وَر بیمونِه و ویجا خواهِش تَمَنّا هاکِردِنِه و بُتِنِه: «هَین مَردی لیاقت دارنِه هَین لِطفِ ویسِه هاکِنی، 5 چون اَمِه مَردِنِ دوس دارنِه و هَمونیِه گه اَمِه عبادَتگاه رِه اَمِسِه بَساتِه.» 6 عیسی وِشونی هَمرا بوردِه. وختی خِنِه ای نَزیکی بَرِسیِه، هون اَفسَر شی رَفِقِنی جا چَن نَفرِ هَین پِیغِمی هَمرا عیسایی وَر بَرِسانیِه و بُتِه: «اِی آقا، شِرِه زَحمَت نَدِه، چون مِن لایِق نیمِه تو می خِنِه ای سَخفی بِن بیئِی. 7 هَینِسه، شِرِه لایق نَئونِسِمِه تی وَر بیئَم. فَقَط یَه کَلَمِه بُو می نوکَر شَفا گیرنِه. 8 چون مِن شِه فَرموندِه دارمِه و سَربازنی هَم شی دَسِبِن دارمِه. یَتِه رِه گِمِه ”بور!“ شونِه، یَت دییَرِ گِمِه ”بِرِه!“ اِنِه. شی نوکَرِ گِمِه، ”هَین كارِ هاکِن!“ وی هون کارِ کِنِّه.» 9 عیسی وختی هَینِه بِشنُسِه، وی گَبی جا تَجِّب هاکِردِه و جَماعَتی گه وی دِمال سَر ایمونِه رِه هارشیِه و بُتِه: «شِمارِ گِمِه، هَینجور ایمونی حَتّی اِسرائیلی مَردِنی دِلِه هَم نَئیمِه.» 10 وختی اَفسَری پِیغِم رَسونِن خِنِه دَگِرِسِنِه، هون نوکَرِ خار و تَندِرِس بَئینِه. عیسی یَتِه جَوونِ زینِّه کِنِّه 11 چَن وَخت دییَر، عیسی شی شاگِردِن و یَتِه گَتِه اِزدِحامی هَمرا یَتِه شَهری سِه گه وی اِسم نائین وِه بوردِه. 12 وختی شَهری دَروازه ای نَزیکی بَرِسیِه، بَئیِه یَتِه مِیِّتِه وَرِنِه گه یَتِه بیوِه زَنایی تنیا ریکا وِه. شَهری مَردِنی جا خیلیا هَم هون زَنارِه هَمراهی کِردِنِه. 13 عیسای خِداوَند وختی وِرِه بَئیِه، وی دِل ویسِه بَسوتِه و هون بیوِه زَنارِه بُتِه: «بِرمِه نَکِن!» 14 اَزما پِش بوردِه و تابوتی سَر دَس بِشتِه. اونانیگه تابوتِ وَردِنِه، هِرِسانِه. عیسی بُتِه: «اِی جَوون تِرِه گِمِه، پِرِس!» 15 مِردِه راس بَوِه و هِنیشتِه و گَب بَزوئَنِ شِرو هاکِردِه! عیسی وِرِه وی ماری دَس بِسپارِسِه. 16 دِشتِه مَردِن بَتِرسینِه و هَمونجور گه خِدارِه شِکر کِردِنِه، گِتِنِه: «یَتِه گَتِ پِیغَمبَر اَمِه میِن ظهور هاکِردِه. خِدا شی قومِ مِلاقات هاکِردِه.» 17 عیسایی هَین کاری خَوَر دِشتِه یَهودیِه ای دِلِه و هون دُور و وَر دَپیتِه. یحیایی قاصِدِن 18 یَحیایی شاگِردِن یحیی رِه دِشتِه هَین اِتِّفاقایی جا خَوَردار هاکِردِنِه. وی دِ نفر از شی شاگِردنِه کَفا بَخونِسِه 19 و هَین پِیغِمی هَمرا عیسای خِداوندی وَر بَرِسانیِه و بُتِه: «تو هَمونی هَسّی گه وِسِه بیِه، یا یَنَفَر دییَری اِنتظارِ بَکِشیم؟» 20 هون دِ نَفَر وختی عیسایی وَر بیمونِه وِرِه بُتِنِه: «یحیای تَعمید دَهندِه اَمارِه بَرِسانیِه تا تیجا بَپُرسیم تو هَمونی هَسّی گه وِسِه بیِه، یا یَنَفَر دییَری اِنتظارِ بَکِشیم؟» 21 هَمون موقِه، عیسی خِیلی از اونانیگه دَرد و مَرَض و پَلیدِ اَرواح داشتِنِه رِه شَفا هادا و یَتِخِیلی کورِنِ بینا هاکِرده. 22 اَزما قاصِدِنی جِواب بُتِه: «بورین و اونچی بَئینی و بِشنُسِنی رِه یَحیایی سِه بُئین، گه کورِن وینِنِه، شَلِن راه شونِنِه، جُذامین شَفا گیرِنِه، غولیشون اِشنُنِنِه، مِردِگون زینِّه وونِنِه، و فَقیرِنِه خَوَرِخِش هادا وونِه. 23 خِش بِحالِ کَسی گه مِنِه شَک نَکِنِه.» 24 وختی یَحیایی قاصِدِن بوردِنِه، عیسی، یحیایی خَوَری گَب بَزوئَنِ شِرو هاکِردِه و جَماعَتِ بُتِه: «چی ای بَئیَنی سِه صَحرایی دِلِه بورد وِنی؟ لَلِه ای بَئیَنی سِه گه وایی جا لَرزِنِه؟ 25 پس چی ای بَئیَنی سِه بوردِنی؟ یَتِه مَردی گه نَرمِ جِمِه شی تَن دارنِه؟ اونانیگه پِر زَرق و بَرقِ جِمِه کِنِنِه و تَجملاتی زندگی کِنِنِه، پادشاهِنی کاخی دِلِه دَرِنِه. 26 پَس چی ای بَئیَنی سِه بوردِنی؟ یَتِه پِیغَمبَری بَئیَنی سِه؟ اَرِه، شِمارِ گِمِه وی یَتِه پِیغَمبَری جا هَم گَت تَرِ. 27 وی هَمونیِه گه مِقَدّسِ نوشته هایی دِلِه وی خَوَری بَنوِشت بَوِه: «”اِسا شی قاصِدِ تیجا پِشتَر رَسامِّه گه تی راه رِه تیسِه آمادِه هاکِنِه.“ 28 شِمارِ گِمِه یحیایی جا گَت تَر کسی ماری جا بَزا نَوِه، ولی کِچیکترین خِدایی پادشاهی ای دِلِه ویجا گَت تَرِ.» 29 دِشتِه مَردِنی گه هَین گَبِ بِشنُسِنِه، حتّی خراجگیرِن، تایید هاکِردِنِه گه خِدایی راه حَقِ، چون یحیایی دَسی جا غِسلِ تَعمید بَیت وِنِه. 30 ولی عِلَمای فِرقِه فَریسی و توراتی مَلِّمِن یَحیایی جا تَعمید نَئیت وِنِه، و هَینجوری خِدایی اِراده رِه شیسِه رَد هاکِردِنِه. 31 عیسی بُتِه: «پس، هَین نَسلی مَردِنِ به چی تَشبیِه هاکِنَم؟ چیرِه مونِّنِه؟ 32 وَچیلِه ای تَرانِه گه بازاری دِلِه نیشِنِنِه و هَمدِیَرِ داد کِنِنِه، گِنِنِه: «”شِمِنِه لَلِه وا بَزومی، سَما نَکِردِنی، مَرثیِه بَخونِسِمی، بِرمِه نَکِردِنی.“ 33 چون یحیای تَعمید دَهندِه بیمو گه نا نون خاردِه و نا شراب نوش کِردِه؛ بُتِنی، ”دِو دارنِه.“ 34 اِنسونی ریکا بیمو گه خارنِه و نوش کِنِّه؛ گِنِنی، ”شکَم پیس و شراب خوارِ آدَمِ، خراجگیرِن و گِناهکارِنی رَفِقِ.“ 35 ولی عقل و حِکمتی وَچیلِنِه گه دِرِسیِه حِکمَتِ ثابت کِنِنِه.» گِناهکار زَنا بَخشیدِه وونِه 36 یَتِه روز یَتِه از عِلَمای فِرقِه فَریسی عیسی رِه غَذا بَخاردَنی سِه دَعوَت هاکِردِه. عیسی هون فَریسی ای خِنِه بوردِه و سِفرِه ای سَر هِنیشتِه. 37 هون شَهری دِلِه، یَتِه گِناهکارِ زَنا دَوِه گه وختی بِشنُسِه عیسی هون فَریسی ای خِنِه مِهمونِه، یَتِه مَرمَری ظَرف گه عَطری جا پِر وِه رِه شی هَمرا بیاردِه 38 و بِرمِه ای هَمرا عیسایی دِمالسَر، وی لینگی وَر هِرِسا. اَزما شی اَسری ای هَمرا عیسایی لینگِ بَشوردِه و شی گیسی هَمرا هونِه خِشک هاکِردِه. اَزما وی لینگِ خِش هادا و وی سَر عَطر بَریختِه. 39 وختی هون فَریسی هَینِه بَئیِه، شی وَر بُتِه: «اگه هَین مَردی راساسی پِیغَمبَر وِه، دِنِسِه هَین زَنا گه وِرِه دَس کَشِنِه چیجور زَنیِه؛ دِنِسِه گه گِناهکارِ.» 40 عیسی وِرِه بُتِه: «اِی شَمعون، خوایمِه یَچی تِرِه بُئِم.» بُتِه: «بَفِرمِه، اِسّا!» 41 عیسی بُتِه: « یَنَفَر، دِ نَفَری جا طَلَب داشتِه: یَنَفَری جا پونصَد روز دَسمِزی اَنّا و هون یَتّایی جا پَنجاه روز دَسمِزی اَنّا. 42 ولی چون هیچی ناشتِنِه وِرِه هادَن، هر دِتایی بِدِهی رِه بِبَخشیِه. اِسا تی نَظَر کِدیم ویشتَر وِرِه دوس دارنِه؟» 43 شَمعون جِواب هادا: «می نَظَر اونیگه ویشتَر بِدِهکار وِه و بَخشیدِه بَوِه.» عیسی بُتِه: «دِرِس بُتی.» 44 اَزما هون زَنارِه اِشارِه هاکِردِه و شَمعونِ بُتِه: «هَین زَنارِه وینّی؟ تی خِنِه بیمومِه، تو می لینگی بَشوردَنی سِه اُو نیاردی. ولی هَین زَنا شی اَسری ای هَمرا می لینگِ بَشوردِه و شی گیسی هَمرا خِشک هاکِردِه! 45 تو مِنِه خِش نَدایی، ولی هَین زَنا از وختی گه بیمومِه، یَه لَحظِه هَم می لینگی خِش هادائَنی جا نِسّا. 46 تو می سَرِ روغَن نَمالِسی، ولی وی می لینگِ عَطر بَمالِسِه. 47 پس تِرِه گِمِه، هَینِسه وی مِحَبَّتِ ویشتری نِشون دِنِه چون وی دِشتِه گِناهِن گه خِیلی وِه بیامرزی بَوِه. ولی اونیگه کَمتَر بَخشیدِه بَوِه، کَمتر هَم مِحَبَّت کِنِّه.» 48 اَزما هون زَنارِه هارشیِه و بُتِه: «تی گِناهِن بیامرزی بَوِه.» 49 مِهمونِن هَمدیَرِ بُتِنِه: «هَین کیِه گه گِناهِنِ هَم بَخشِنِه؟» 50 عیسی هون زَنارِه بُتِه: «تی ایمون تِرِه نِجات هادا؛ بور بِسَلامَت!» |
@ 2024 Korpu Company