لوقا 21 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

یَتِه بیوِه زَنایی هَدیِه

¹ عیسی شی سَرِ لُو بیاردِه و پولدارِنی رِه بَئیِه گه شی هَدایا رِه مَعبدی صِنِخی دِلِه دیم داوِنِه.

² اوجِه یَتِه فَقیرِ بیوِه زَنارِه بَئیِه گه دِ قَرِن صِنِخی دِلِه دیم بَدا.

³ عیسی بُتِه: «حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، هَین فَقیرِ بیوِه زَنا دِشتِه وِشونی جا ویشتَر هادا.

⁴ چون وِشون دِشتِه شی مالی زیادی ای جا هادانِه، ولی هَین فَقیرِ زَنا دِشتِه شی روزی رِه هادا.»

عیسی مَعبدی خَرابی رِه پِشگویی کِنِّه

⁵ بَعضیا گَتِه مَعبَدی گَبِ زووِنِه و قَشنگِ سَنگ و هَدایایی جا گه اونی هَمرا تَزئین بَوِه وِه تَعریف کِردِنِه، عیسی بُتِه:

⁶ «روزی رَسِنِه دِشتِه هَین چیایی گه وینِنی، لی خارنِه و سَنگ، سَنگی سَر نَمونِّه.»

⁷ وِشون بَپُرسینِه: «اِسّا، هَین اِتِّفاق كِی کَفِنِه و وی نَزیک بَووئَنی نِشونِه چیِه؟»

⁸ عیسی بُتِه: «مِواظِب ووئین کسی شِمارِ گِمراه نَکِنِه، چون خِیلیا می اِسم اِنِنِه اِدّعا کِنِنِه: ”مِن هَمون مَسیحمِه“ و گِنِنِه ”دِنیا آخَر بَرِسیِه.“ وِشونی دِمال نَشوئین.

⁹ «وختی جَنگها و جِدال هایی خَوَرِ اِشنُنِنی، نَتِرسین. لازِمِ اَوَّل هَین چیا اِتِّفاق دَکِفِه، ولی دِنیا دَرجا آخَر نَرِسِنِه.»

¹⁰ اَزما وِشونِه بُتِه: «قومها و مَملِکَتها هَمدیَری علِیه جَنگ کِنِنِه.

¹¹ گَتِه زِلزِلِه و قَحطی و طاعون خِیلی جاها اِنِه و آسِمونی دِلِه عَجیب و غَریبِ چیا ظاهِر وونِه.

¹² «ولی پِش از هَین اِتِّفاق، شِمارِ گیرِنِه، اَذیَت کِنِنِه و مِحاکِمه ای سِه عبادتگاهی دِلِه وَرِنِه و شِمارِ زیندونی دِلِه دیم دِنِنِه. می اِسمی خاطری شِمارِ پادِشاهِن و فَرموندارِنی وَر وَرِنِه

¹³ ولی هَین فِرصَتی وونِه تا بَتِنّین شَهادت هادین.

¹⁴ هَینِه شی خاطِر دارین گه پِش پِش دِلواپَس نَووئین چِتی شیجا دِفاع هاکِنین.

¹⁵ چون مِن شِمارِ کَلام و حِکمَتی دِمِه گه هیچ کِدیم از شِمِه دِشمَنِن نَتِنِّن شِمِه جِوابِ هادِن و شِمِه پِش هِرِسِن.

¹⁶ حتّی شِمِه پیر و مار و بِرارِن و فامیلِن و شِمِه رَفیقِن شِمارِ دِشمَنی تَسلیم کِنِنِه و شِمِه جا بعضیارِه کِشِنِنِه.

¹⁷ دِشتِه مَردِن می اِسمی خاطری شِمِه جا بیزار وونِنِه.

¹⁸ ولی یَتِه می هَم شِمِه سَری جا کَم نَوونِه.

¹⁹ شی تَحَمِلی هَمرا، شی جانِ نِجات دِنِنی.

²⁰ «وختی بَئینی اورشَلیمِ دِشمَنی لَشگَر مِحاصِرِه هاکِردِه، دِنّین وی نابودی نَزیکِ.

²¹ اَزما اونانیگه یَهودیِه ای دِلِه دَرِنِه کوهی سَمت دَربورِن و اونانیگه شَهری دِلِه دَرِنِه شهری جا دیرگا بورِن، و اونانیگه دَشت و صَحرایی دِلِه دَرِنِه شَهری دِلِه نیئِن.

²² چون هون روزا مِکافاتِ روزِ، روزایی گه دِشتِه پِیغَمبَرِنی بَنوِشت اَنجام رَسِنِه.

²³ وای بِحالِ زَناکِنِنی گه حامِلِنِه و مارِنی گه شی وَچِه رِه هون روزا شیر دِنِنِه! چون گَتِ مِصیبَتی هَین سَرزمینی دِلِه اِتِّفاق کَفِنِه و خِدایی غَضَب هَین قومی دامَنگیر وونِه.

²⁴ وِشونِه شَمشیری هَمرا کِشِنِنِه و اَسیر کِنِنِه و یَت دییَر مِلکی دِلِه تَبعید کِنِنِه. اورشلیم هَم غیرِیَهودیِنی دَس کَفِنِه و پایمال وونِه تا موقِه ای گه غیرِ یَهودیِنی دورِه تُوم بَوو.

²⁵ «خِرشید و ماه و سِتارِه ایشونی دِلِه نِشونه هایی ظاهِر وونِه. زَمینی سَری مَردِن دَریایی تَلاطِمی جا پَریشون وونِنِه.

²⁶ مَردِن اونچی ای تَرسی جا گه خواینِه دِنیایی سَر بیِه، بیهوش وونِنِه، چون آسِمونی قِوَّتا لَرزِه کَفِنِه.

²⁷ اَزما اِنسونی ریکا رِه وینِنی گه قِوَّت و گَتِه جَلالی هَمرا اَبری دِلِه اِنِه.

²⁸ وختی هَین اِتِّفاقا کَفِنِه، راس هِرِسین و شی سَرِ بالا بَیرین، چون شِمِه آزادی نَزیکِ!»

انجیل داری جا دَرس بَیتَن

²⁹ عیسی هَین مَثَلِ وِشونی سِه بیاردِه و بُتِه: «اَنجیل دار و دِشتِه داریشونِه هارشین.

³⁰ وختی وَلگ دِنِنِه شِه فَهمِنِنی تاوِسِن نَزیکِ.

³¹ هَینِسه، وختی وینِنی هَین چیا اِتِّفاق کَفِنِه، فَهمِنِنی خِدایی پادشاهی نَزیکِ.

³² حَیقَتاً شِمارِ گِمِه، تا دِشتِه هَینِن اِتِّفاق نَکِفِه هَین نَسل از بِین نَشونِه.

³³ آسِمون و زَمین از بِین شونِنِه، ولی می گَب هیچ وَخت از بِین نَشونِه.

³⁴ «هوشیار ووئین، نَکِنِه عیش و نوش و مَستی و زندگی ای نِگَرونی شِمِه دِلِ سَخت هاکِنِه و هون روز ناخوَکی تَلِه دَکِفین.

³⁵ چون هَین اِتِّفاق دِشتِه دِنیایی مَردِنی سِه کَفِنِه.

³⁶ پَس هَمِش مِواظِب ووئین و دِعا هاکِنین تا بَتِنّین دِشتِه هَین چیایی سِه گه خِیلی زود اِتِّفاق کَفِنِه، دَر اَمان دَووئین و اِنسونی ریکائی وَر هِرِسین.»

³⁷ عیسی هر روز یَهودیِنی عبادَتگاهی دِلِه تَعلیم داوِه و هر شُو شَهری جا دیرگا شیِه و زِیتونی کوهی سَر شُو رِه صِب کِردِه.

³⁸ صِبِ دَم مَردِن وی گَبی بِشنُسَنی سِه مَعبَدی دِلِه جَم وونِسِنِه.