لوقا 17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیگِناهی وَسوَسِه 1 عیسی شی شاگِردِنِه بُتِه: «یَقیناََ گِناهی وَسوَسِه دَرِه، ولی وای بِحالِ اونیگه وَسوَسِه ای باعث بَوو. 2 وِنِه بِهتَر وِه یَتِه آسیو سَنگ وی گِردَن وَسِّنِه و وِرِه دَریایی دِلِه دیم داوِنِه تا هَینگه باعث بَوو یَتِه از هَین کِچیکِن گِناه دَکِفِه. 3 پَس شی مِواظِب ووئین. اگه تی بِرار گِناه کِنِّه، وِرِه توبیخ هاکِن، و اگه توبِه هاکِردِه، وِرِه بِبَخش. 4 اگه روزی هَف کَش تِرِه گِناه هاکِنِه و هَف کَش تی وَر بیئِه و بُئِه: ”توبِه کِمِّه،“ تو وِنِه وِرِه بِبَخشی.» 5 رَسولِن عیسای خِداوندِ بُتِنِه: «اَمِه ایمونِ زیاد هاکِن!» 6 عیسای خِداوند بُتِه: «اگه خَردِلی تیمی اَنّا ایمون دارین، بَتِنِّنی هَین توتِ دارِ بُئین بِنِه ای جا بَکِّنی بَوو و دریایی دِلِه دَکاشت بَوو، و شِمِه دَستورِ اطاعَت کِنِّه. 7 «کِدیم یَتِه از شِما دَرِه وختی وی نوکَر زَمی ای شِخم بَزوئَنی جا یا گِسَن کِردی صَحرایی جا دَگِردِه، وِرِه بُئِه: ”زود بِرِه سِفرِه ای سَر هِنیش؟“ 8 مَگِه وِرِه نُنِه: ”اَوَّل می شُومِ حاضِر هاکِن و شی لیواسِ عوَض هاکِن و مِنِه پَذیرایی هاکِن تا بَخارَم و بَنوشَم و اَزما تو خارنی و نوشِنی؟“ 9 مَگِه هون اَرباب هَینسِه گه وی نوکر وی گَبِ گوش هادا ویجا تَشَکِر کِنِّه؟ 10 پس شِما هَم وختی اونچی شِمارِ دَستور دِنِنِه، اَنجام هادین و بُئین: ”اَما یَتِه نوکَر ویشتَر نیمی و فقط شی وَظیفه رِه اَنجام هادامی.“» دَه تا جُذامی ای شَفا 11 عیسی اورشلیمی راهی دِلِه، سامِرِه و جَلیلی مَرزی جا بِگذِشتِه. 12 وختی آبادی ای دِلِه بوردِه، دَه تا جُذامی رِه بَئیِه گه دورتَر اِسّاوِنِه. 13 وِشون داد بَزونِه بُتِنِه: «اِی عیسی، اِی اِسّا، اَمارِه رَحم هاکِن!» 14 وختی عیسی وِشونِه بَئیِه، بُتِه: «بورین و شِرِه كاهِنِ هَم هادین.» وِشون راه دَکِتِنِه و راهی دِلِه شَفا بَیتِنِه. 15 یَتِه از وِشون وختی بَئیِه شَفا بَیتِه، هَمونجور گه بِلَن بِلَن خِدارِه پَرَسِش کِردِه، دَگِرِسِه 16 و عیسایی لینگ دَکِتِه و ویجا تَشَکِر هاکِردِه. اِسا، هَین جُذامی سامِری وِه. 17 عیسی بُتِه: «اونانیگه شَفا بَیتِنِه مَگِه دَه نَفَر نَوِنِه؟ پَس هون نِه تای دییَر کِجِه دَرِنِه؟ 18 بجِز هَین غَریبِه كَس دییَری نَگِرِسِه تا خِدارِه شِکر هاکِنِه؟» 19 اَزما وِرِه بُتِه: «پِرِس و بور، تی ایمون تِرِه شَفا هادا.» خِدایی پادشاهی اِنِه 20 عیسی عِلَمای فِرقِه فَریسی ای جِواب گه بَپُرسی وِنِه خِدایی پادشاهی کِی اِنِه، بُتِه: «خِدایی پادشاهی جوری نیِنِه گه بِشِس وو اونِه بَئیَن. 21 کسی هَم نُنِه هارشین خِدایی پادشاهی هَیجِه یا هوجِئِه، چون خِدایی پادشاهی شِمِه میِن دَرِه.» 22 عیسی شی شاگِردِنِ بُتِه: «موقِه ای رَسِنِه آرزو کِنِنی اِنسونی ریکا رِه یَتِه روز بَوینین، ولی نَوینِنی. 23 مَردِن شِمارِ گِنِنِه: هارِش ”وی هَیجِه،“ یا ”هوجِه دَرِه.“ وِشونی دِمال نَشوئین، 24 چون هَمونجور گه راد یه لَحظِه زَنِّه و آسِمونی هَین سَر تا هون سَرِ روشِن کِنِّه، اِنسونی ریکا هَم شی روزی موقِه هَینجور اِنِه. 25 ولی اوَّل وِنِه خِیلی رَنج بَکِشِه و هَین نَسل وِرِه رَد هاکِنِن. 26 اِنسونی ریکائی دورِه هِتی نوحی دورِه ای تَرائِه. 27 مَردِن خاردِنِه و نوش کِردِنِه و زن گیتِنِه و شی کِردِنِه تا هون روز گه نوح کَشتی ای دِلِه بوردِه. کِلاک بیمو و هَمه رِه هَلاک هاکِردِه. 28 لوطی دورِه هَم هَینجور وِه. مَردِن بَخاردَن و نوش هاکِردَن و بَخریَن و بَروتَن و دَکاشتَن و بَساتَنی مَشغول وِنِه. 29 ولی روزی گه لوط سُدومی جا دیرگا بیمو، تَش و گوگِرد آسِمونی جا بَوارِسِّه و هَمه رِه هَلاک هاکِردِه. 30 روزی گه اِنسونی ریکا ظِهور کِنِّه هَینجورِه. 31 هون روزی دِلِه، اونیگه شی خِنِه ای بومی سَر دَوو و وی اَثاث خِنِه ای دِلِه دَوو، وی بَیتَنی سِه جِر نیِه. و اونیگه زَمی سَر دَرِه هَم خِنِه نیِه. 32 لوطی زَنارِه یاد بیارین! 33 هر کی بَخواد شی جانِ حِفظ هاکِنِه، اونِه از دَس دِنِه. ولی هر کی شی جانی جا بِگذِرِه، اونِه نِجات دِنِه. 34 شِمارِ گِمِه، هون شُو دِ نَفَری گه یَتِه لایی دِلِه دَرِنِه، یَتِه رِه وَرنِه و یَت دییَر مونِّه. 35 و دِتا زَنا گه خِنِه ای دِلِه یَتسَر نیشتِنِه و دِ آسیو کِنِنِه، یَتِه رِه وَرنِه و یَت دییَر مونِّه. [ 36 و دِتا مَردی هَم گه زَمی ای سَر دِ کار کِنِنِه، یَتِه رِه وَرنِه و یَت دییَر مونِّه.]» 37 شاگِردِن عیسایی جا بَپُرسینِه: «کِجِه، اِی خِداوَند؟» عیسی بُتِه: «هر جا لاش دَوو، لاشخوریشون هَم اوجِه جَم وونِنِه.» |
@ 2024 Korpu Company