لوقا 13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیتوبِه یا هَلاک بَووئَن 1 هَمون موقِه، چَن نَفَر جَماعتی دِلِه عیسی رِه جَلیلینی جا خَوَر هادانِه گه پیلاتُس وِشونِه قِروونی هاکِردَنی موقِه قَتلِ عام هاکِرد وِه، جوریگه وِشونی خون قِروونی ایشونی خونی هَمرا قاطی بَوِه وِه. 2 عیسی اونانی جِواب بُتِه: «گِمون کِنِنی چون هون جَلیلین هَین روز دِچار بَوِنِه، دِشتِه دییَر جَلیلیِنی جا گِناهکارتَر وِنِه؟ 3 شِمارِ گِمِه هَینجور نیِه. بَلگی اگه توبِه نَکِنین، دِشتِه شِما هَم هلاک وونِنی. 4 و یا گِمون کِنِنی هون هیجدَه نَفَر گه سیلوآمی بِرج وِشونی سَر لی بَخاردِه و وِشونِه بَکوشتِه، اورشلیمی دییَر مَردِنی جا خَطاکارتَر وِنِه؟ 5 شِمارِ گِمِه هَینجور نیِه. بَلگی اگه توبِه نَکِنین، دِشتِه شِما هَم هَلاک وونِنی.» بی میوه اَنجیل داری مَثَل 6 اَزما عیسی هَین مَثَلِ بیاردِه: «یَتِه مَردی شی باغی دِلِه اَنجیل دار دَکاشتِه. وختی خوایسِه وی میوِه رِه بَچینِه، هیچی نَنگیتِه. 7 پَس شی باغوونِ بُتِه: ”هارِش سِه سالِه هَین اَنجیل داری وَر اِمِه گه ویجا میوه بَچینَم، ولی هیچی نَنگیرمِه. اونِه بَورین، دِ چه زَمین هَدَر بورِه.“ 8 ولی باغوون جِواب هادا: ”آقا، بِل یَه سال دییَر هَم بَمونِّه، مِن وی دُورِ کَمِّه و اونِه کود دِمِه. 9 اگه سال دییَر میوه بیاردِه گه هیچ، اگه نیاردِه اَزما اونِه بَورین.“» یَتِه علیلِ زَنایی شَفا 10 یَتِه مِقَدّسِ شَنبِه روز، عیسی یَتِه از یَهودیِنی عِبادَتگاهی دِلِه تَعلیم داوِه. 11 اوجِه یَتِه زَنا دَوِه گه یَتِه روح هیجدَه سال وِرِه علیل هاکِرد وِه، جوریگه قوزِن بَوِه وِه و اَصلاََ نَتِنِسِه راس هِرِسِه. 12 وختی عیسی وِرِه بَئیِه، وِرِه شی کَفا بَخونِسِه و بُتِه: «اِی زن، تو شی هَین علیلی ای جا آزاد بَوِه ای!» 13 اَزما عیسی شی دَسِ وی سَر بِشتِه و هون زَنا دَرجا راس هِرِسا، خِدارِه پَرَسِش هاکِردِه. 14 ولی عبادَتگاهی رَئیس از هَینگه عیسی شَنبِه روزی دِلِه شَفا هادا وِه، عصبانی بَوِه و مَردِنِ بُتِه: «شِش روز کار هاکِردَنی سِه دارِنی. هون روزایی دِلِه بیئِین و شَفا بَیرین، نا شَنبِه روزی دِلِه.» 15 عیسای خِداوند وی جِواب بُتِه: «اِی دُروئِن! هیچکِدیم از شِما شَنبِه روزی دِلِه شی گُو یا خَرِ کِلِمی جا وا نَکِنِه تا اُو هادانی سِه دیرگا بَوِرِه؟ 16 پَس مَگِه نِسِّه هَین زَنارِه گه ابراهیمی کیجائِه و شیطان هیجدَه سال وِرِه اَسیر هاکِرد وِه رِه، شَنبِه روزی دِلِه هَین بَندی جا آزاد هاکِردَن؟» 17 عیسی وختی هَینِه بُتِه، وی مِخالِفِن هَمه شَرمَندِه بَوِنِه، ولی دِشتِه اِزدِحام هون هَمه پِرشکوه و عجیبِ کارایی جا خِشالی هاکِردِنِه. خَردَلی تیم و خَمیرمایه ای مَثَل 18 عیسی اَزما بُتِه: «خِدایی پادشاهی چیرِه مونِّه؟ اونِه چی ای هَمرا مقایسِه هاکِنِم؟ 19 هِتی خَردِلی تیمِه مونِّه گه یَتِه مَردی اونِه بَیتِه و شی باغی دِلِه دَکاشتِه. هون تیم سَربَکشیِه و دار بَوِه. جوریگه آسِمونی پَرندِه ایشون بیمونِه و وی شاخِه بالی سَر کِلی بَساتِنِه.» 20 اَی هَم بُتِه: «خِدایی پادشاهی رِه چی ای هَمرا مقایسِه هاکِنِم؟ 21 هِتی خَمیرمایه ای تَرائِه گه یَتِه زَنا اونِه بَیتِه و سِه تا مَنَّر آردی هَمرا قاطی هاکِردِه تا دِشتِه خَمیر وَر بیمو.» تَنگِ دَر 22 عیسی اورشلیمی راهی دِلِه، شَهرا و آبادی ای دِلِه شیوِه و تَعلیم داوِه. 23 هَمون موقِه، یَنَفَر ویجا بَپُرسیِه: «اِی آقا، اونانیگه نِجات گیرِنِه کَمِنِه؟» عیسی وِشونِه بُتِه: 24 «تَقَلّا هاکِنین تا تَنگِ دَری جا دِلِه بورین، چون شِمارِ گِمِه، خِیلیا تَقَلّا کِنِنِه تا دِلِه بورِن، ولی نَتِنِّنِه. 25 وختی صابخِنِه پِرِسِه و دَرِ دَوِنِّه، دیرگا اِسِّنِنی و دَرِ کِتِنِنی و گِنِنی: ”آقا، دَرِ اَمِسِه پِه هاکِن!“ ولی وی جِواب دِنِه: ”شِمارِ نِشناسِمِه، نَئومِه کِجائینی.“ 26 هون موقِه شِما گِنِنی: ”اَما تی هَمرا بَخاردِمی و بَنوشیمی و تو اَمِه کَر و کوچه ای دِلِه تَعلیم داوِئی.“ 27 هون موقِه وی شِمارِ گِنِه: ”شِمارِ گِمِه؛ شِمارِ نِشناسِمِه، نَئومِه کِجائینی. اِی دِشتِه شِما گه بَدکارِنی، میجا دور بَووئین.“ 28 اَزما اوجِه بِرمِه دَرِه و دَنِّن ترسی جا هیکَش خارنِه، وختی گه اِبراهیم و اِسحاق و یعقوب و دِشتِه پِیغَمبَرِنِ خِدایی پادشاهی ای دِلِه وینِنی، ولی شِما شِه دیرگا دَرِنی. 29 مَردِن شرق و غرب و شِمال و جِنوبی جا اِنِنِه و خِدایی پادشاهی ای سِفرِه ای سَر نیشِنِنِه. 30 اَرِه، آخَرینایی دَرِنِه گه اوَّل وونِنِه و اَوَّلینایی گه آخَر.» عیسایی ماتم اورشلیمی سِه 31 هَمون موقِه، عِلَمای فِرقِه فَریسی ای جا چَن نفر عیسایی وَر بیمونِه و بُتِنِه: «ایجِه رِه تَرک هاکِن و یَجا دییَر بور، چون هیرودیس خواینِه تِرِه بَکوشِه.» 32 عیسی جِواب هادا: «بورین و هون شالِ بُئین: ”اَمرِز و فَردا دِویشونِ دیرگا کِمِّه و مَردِنِ شَفا دِمِه و سِوّمین روز شی کارِ تُوم کِمِّه. 33 ولی اَمرِز و فَردا و پِرا وِنِه شی راهِ اِدامِه هادَم، چون مَحالِ یَتِه پِیغَمبَر اورشلیمی دیرگا هَلاک بَوو.“ 34 «اِی اورشلیم، اِی اورشلیم، اِی پِیغَمبَرِنی قاتِل و سَنگسار کِنَندِه رَسولِنی گه تی وَر بَرِسانی وونِنِه! چَن کَش بَخوایسِمِه هِتی کِچِ کِرکی تَرا گه شی چینیکائیشونِه شی پَری بِن جَم کِنِّه، تی وَچیلِه رِه یَجا جَم هاکِنَم، ولی نَخوایسی! 35 اِسا شِمِه خِنِه ویرونِه ای تَرا مونِّه و شمارِ گِمِه دِ شِما مِنِه نَوینِنی تا روزی گه بُئین: ”مِوارَکِ اونیگه خداوندی اِسمی هَمرا اِنِه.“» |
@ 2024 Korpu Company