نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 8 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

یَتِه بهترِ عهدی کاهِن اَعظم

¹ اِسا، اَصل مطلبی گه اَما دِ گِمی هَینِه گه: اَما هَینجور کاهنِ اعظمی دارمی، گه خِدای متعالی تَختی راسِ دَسی وَر، آسِمونی دِلِه نیشتِه.

² مقدَّسِ جاهایی خِدمَتکار، هون حَیقی کیمه گه خِداوَند برپا هاکِردِه، نا آدمی.

³ چون هر کاهنِ اعظم تعیین وونِه تا هدیه ها و قِروونیا هادِه، پس هَین کاهِنَم وِنِه یَچی پیشکَش هاکِردَنی سِه دارِه.

⁴ اِسا، اگه وی زَمینی سَر دَوِه، هیچ وخت کاهِن نَوونِسِه، چون کاهِنِنی دَرِنِه گه طبقِ شریعَتی حِکم هدیه ها دِنِنِه.

⁵ وِشون آسِمونی چیایی نِمونِه و سایه رِه خِدمت کِنِنِه. چون هون موقِه گه موسی خوایسِه کیمِه رِه بَرپا هاکِنِه، خِدا وِرِه دستور هادا و بُتِه: «تی حَواس دَوو گه هَمه چیِه طِبقِ نمونه‌ای گه کوهی دِلِه تِرِه هَم هادا بَوِه، بَساجی.»

⁶ ولی اِسا خِدمتی گه مسیح به دَس بیاردِه، بِمراتب هون قدیمی خِدمَتی جا بالاتَرِ، چون عهدی گه وی اونیسِه واسطه گری کِنِّه بهترِ. هون عهد گه بِهترِ وعده‌هایی سَر بَنا بَوِه.

⁷ چون اگه هون اوِّلین عهد بی عیب وِه، دِ لازِم نَوِه گه دِوّمین عهدی دِمال دَووئیم.

⁸ ولی خِدا اونِنی جا یَتِه عیب اَنگیرنِه و گِنِه: «خِداوَند گِنِه، اِسا، روزایی اِنِه گه من اسرائیلی ایل و تبار و یهودایی ایل و تباری هَمرا یَتِه جدیدِ عهد وَمِّه.

⁹ نا هون عهدی تَرا گه وِشونی پیرنی هَمرا دَوِسِمِه، هون روز گه وِشونی دَسِ بَیتِمِه تا وِشونِه مصری مِلکی جا دیرگا بیارِم؛ چون خِداوَند گِنِه، وِشون هون عهدی گه می هَمرا دَوِسِنِه ای سَر وفادار نَمونِسِنِه. پَس مِن شی دیمِ وِشونی جا گِردانمِه.

¹⁰ چون خِداوَند گِنِه: هَینِه هون عهدی گه بعدِ هون روزا اسرائیلی ایل و تباری هَمرا وَمِّه. شی شریعتِ وِشونی فِکرایی دِلِه اِلمِه، و وِشونی دِلی سَر نِویسمِه. و مِن وشونی خِدا وومِه، و وِشون می قوم.

¹¹ و هیچکَس شی همسادِه رِه تعلیم نَدِنِه و هیچکَس شی بِرارِ نُنِه، ”خِداوَندِ بِشناس!“ چون از گت تا کِچیک، هَمه مِنِه اِشناسِنِنِه؛

¹² چون مِن نسبت به وِشونی خَطاها رَحم کِمِّه و هیچ وخت وِشونی گِناهِنِ شی یاد نیارمِه.»

¹³ خِدا یَتِه ’جدیدِ‘ عهدی گَب بَزوئَنی هَمرا، هون اوَّلین عهدِ بی اعتبار کِنِّه؛ و اونچی گه اعتباری جا کَفِنِه، کِهنِه وونِه و آمادِئه گه از بِین بورِه.