نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ چون هر کاهنِ اعظم، گه آدَمِنی میِنی جا اِنتخاب وونِه، تعیین وونِه تا هون کارایی گه خِدارِه ربط دارنِه مَردنی نمایندِه ووئه، تا گِناهِنی خاطری هَدیِه ها و قِروونیا خِدارِه پیشکَش هاکِنِه.

² وی بَتِنِّه نادونِن و گِمراهنی هَمرا نرمی ای هَمرا رفتار هاکِنِه، چون وی شه ضَعف دارنِه.

³ هینسِه، وی وِنِه شی گِناهِنی سِه قِروونی هادِه هَمونجور گه مَردِنی سِه دِنِه.

⁴ و شِه هیچکَس، نَتِنِّه هَین کاهنی ای افتخارِ شِرِه هادِه، بَلگی هَین افتخار هون موقِه ای گه خِدا وِره خونِّه وِرِه رَسِنِه، هَمونجور گه هارونِ بَرسیِه.

⁵ مَسیح هَم شِرِه لُو نَوِردِه تا کاهنِ اعظم بَوو، بَلگی اونی طریق تعیین بَوِه گه وِرِه بُتِه: «تو می ریکا هَسی؛ اَمرِز، مِن ترِه مولود هاکِردمِه.»

⁶ هَمونجور گه وی یَجا دییَرَم گِنِه: «تو تا اَبَد کاهن هَسی، مِلْکیصِدِقی رَدِه ای دِلِه.»

⁷ هون روزایی گه عیسی جِسمی دِلِه دَوِه، بِرمِه ها و اَسری ها و شول و شیونی هَمرا وی وَر گه بتِّنِسِه وِرِه مَرگی جا نِجات هادِه، دِعا و اِلتماس هاکِردِه، و شی کامِلِ اطاعتی خاطری، وی دِعا مِستجاب بَوِه.

⁸ هر چَن گه ریکا وِه، هون عذابایی خاطری گه بَکِشیِه، اِطاعَتِ یاد بَیتِه.

⁹ و هون موقِه گه کامل بَوِه، دِشته اونانیگه ویجا اِطاعَت کِنِنِه ای سِه، اَبَدی نِجاتی سرچشمِه بَوِه،

¹⁰ و خِدایی طرفی جا تعیین بَوِه گه کاهنِ اعظم ووئِه، مِلْکیصِدِقی رَدِه ای دِلِه.

ایمونی جا دَگِرِسَنی هشدار

¹¹ هَینی خَوَری خِیلی چیا دارمی گه بُئیم، ولی اونِنی بُتَن سَختِ، چونگه شِمِه گوش سَتَل بَوِه.

¹² چون هر چَن گه شِما تا اَلَن وِنِه مَلِّم ووئین. احتیاج دارِنی یَنَفَر خِدایی کلامی اُصولی اولیه رِه یَکَش دییَر شِمارِ یاد هادِه. شِما حَلا شیر خواینِنی، نا سنگینِ غذا!

¹³ چون هر کی شیرخوارِ، صالحی ای کلامی دِلِه بی تَجربِئِه، چون وَچِئه.

¹⁴ ولی سنگینِ غذا گَتِه آدمنی سِئه، وِشونی سِه گه شی قِوه ی تشخیصِ زیادی تمرینی هَمرا، جوری تربیت هاکِردِنِه گه بَتِنِّن بَد و خِبِ تَشخیص هادِن.