نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربیهِشدار، نِجاتی جا غافل بَووئن 1 پَس اَمِه حواس وِنِه اونچی گه بِشنُسِمی رِه ویشتَر بَمونِّه، نَکِنِه گه اونی جا مِنحرف بَووئیم. 2 چون، از اوجِه گه هون پیغِمی گه فِرشتِگونی طریق اعلام بَوِه، ثابت بَوِه گه قابلِ اطمینانِ، و هر تقصیر و نااطاعتی به حق جَزا گیتِه، 3 اگه اَما هَینجور گَتِه نجاتی جا غافِل ووئیم، چِتی اونی جَزایی جا دَربوریم؟ هَین نِجات اَوَّل خِداوندی طریقی جا اعلام بَوِه و اَزما اونِنی طریق گه اونِه بِشنُسِنِه اَمِنِه ثابت بَوِه، 4 هَمونجور گه خِداهَم جورواجورِ نِشونِه ها و عَجیب و غریبِ معجِزات و روح القدسی عَطاها گه طبقِ شی اِرادِه دِنِه، هون نِجاتِ گِواهی هادا. 5 چون خِدا هون دِنیایی گه اِنِه و اَما اونی جا گَب زَمّی رِه، فرشتگونی مِطیع نَکِردِه 6 یَجا، مزموری کیتابی دِلِه شهادت هادا بَوِه گه: «اِنسون چیِه گه وی فکر دَووئی، یا اِنسونی ریکا، گه وِره اَهمّیت هادی؟ 7 تو وِرِه یه مِدّت فِرشتِگونی جا پست تَر هاکِردی، جلال و حِرمتی تاجِ وی سَر بِشتی 8 و هَمه چیرِه وی لینگی بِن وی مِطیع هاکِردی.» اِسا گه خِدا هَمه چیرِه وی مِطیع هاکِردِه، هیچیِه بِجا نِشتِه گه وی مِطیع نَوو. اِسا، حَلا هَمه چیرِه وی مِطیع نَویمّی. 9 ولی اَما وِرِه گه یَه مِدّت فرشتگونی جا پَست تَر وِه، ویمّی، یَعنی عیسی رِه، گه مرگی عذابی خاطری، جلال و حِرمتی تاجِ وی سَر بِشتِنِه، تا خِدایی فیضی طریق، هَمه ای سِه بَمِردنی طَعمِ مِزِه هاکِنِه. 10 چون هَین دِرِس و بِجا وِه گه خِدا، گه هَمه چی ویسِه و وی طریقی جا وِجود دارنِه، هَینِسه گه خِیلی ریک ریکارِه جلالی سِه بَرِسانِه، وِنِه وشونی نجاتی بانی رِه عذابی راهی دِلِه کامِل هاکِنِه. 11 چون ویگه تقدیس کِنِّه و اونانیگه تقدیس وونِنِه، هَمه یَتِه سَرچشمه دارِنِه. چون عیسی عار نارنِه گه وِشونِه بِرار بَخونِّه. 12 هَمونجور گه مزموری کیتاب گِنِه: «تی اِسمِ، شی بِرارنِ اِعلام کِمِّه؛ و جماعتی میِن، تی حمد و ثنارِه خومِّه.» 13 و اَی هَم اِشعیای پِیغمبری کیتابی دِلِه گِنِه: «مِن وِرِه تَوکِل کِمِّه.» و اَی هَم گِنِه: «هارِش، مِن و وَچیلِه ای گه خِدا مِنِه هادا.» 14 پس از اوجِه گه وَچیلِه جسم و خونی دِلِه شَریکِنِه، وی شِه هَم هَین چیایی دِلِه شَریک بَوِه تا مرگی راهی دِلِه، اونیگه مرگی قِدرتِ دارنِه، یَعنی ابلیسِ نابود هاکِنِه، 15 و دِشتِه اونانیگه مرگی ترسی خاطری، دِشتِه شی عِمرِ اَسیری بَکِشینِه، آزاد هاکِنِه. 16 چون راساسی وی فِرشتِگونِ کِمک نَکِنِه، بَلگی وی، ابراهیمی نسلِ کِمَک کِنِّه. 17 پس لازم وِه گه وی هر لحاظی جا شی بِرارِنی تَرا بَوو تا هینجوری خِدایی خِدمتی دِلِه یَتِه بخشنده و وفادارِ کاهنِ اعظم ووئه تا مَردِنی گِناهنی بَخشیدِه بَووئنی سِه کَفّارِه هادِه. 18 چون وی شِه، موقِه ای گه آزمود بَوِه عذاب بَکِشیِه و بَتنِّه اونانیگه آزمود وونِنِه رِه، کِمَک هاکِنِه. |
@ 2024 Korpu Company