نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

ایمونی هَمرا

¹ اِسا ایمون، هون چیایی سَر اطمینان هاکِردنِ گه اونانِه اِمید دارمی و هون چیایی جا خاطر جَم ووئنِ گه چِشی هَمرا نِشِنِه بَئین.

² چون ایمونی خاطری وِه گه قَدیمی مَردِنی خَوَری خِبی ای هَمرا تعریف و تمجید هاکِردِنِه.

³ اَما ایمونی هَمرا فَهمِمی گه جهان خِدایی کلامی هَمرا خلق بَوِه، جوریگه هون چیا گه بَئی وونِه، هون چیا گه بَئی نَوونِه ای جا به وجود بیمو.

⁴ ایمونی هَمرا وِه گه هابیل قِروونی ای پیشکش هاکِردِه گه قائنی قروونی ای جا ویشتَر قَبول بَوِه، گه هَینِسه، وی خَوَری گِواهی هادا بَوِه گه وی صالِحِ. خِدا وی هدیه هایی قَبول هاکِردنی هَمرا، خِبی ای هَمرا وی خَوَری شهادت هادا. و هر چَن وی بَمِردِه، ایمونی خاطری حَلا گَب زَنِّه.

⁵ ایمونی هَمرا وِه گه خَنوخ لُو بَوِرد بَوِه تا مرگِ نَوینِه، و وی بَنگیت نَوِه چون خِدا وِرِه بَوِردِه، چون پِش از اونگه لُو بَوِرد بَوو، وی خَوَری گِواهی هادا بَوِه گه خِدا ویجا راضیِه.

⁶ و بدونِ ایمون نِشِنِه خِدارِه راضی هاکِردَن، چون هر کی خِدارِه نَزیک وونِه، وِنِه ایمون دارِه گه وی دَرِه، و اونانیگه وی دِمال گِردِنِنِه، پاداش گیرِنِه.

⁷ ایمونی هَمرا وِه گه نوح، اون موقِه گه هون چیایی خَوَری گه حلا هیچکس نَئی وِه، خِدایی طرفی جا هِشدار بَیتِه، خِداترسی ای هَمرا شی خِنِواده ای نِجاتی سِه یَتِه کَشتی بَساتِه. و هینجوری دِنیارِه مَحکوم هاکِردِه و هون صالِحی ای وارِث بَوِه گه ایمونی راهی جا بِدَس اِنِه.

⁸ ایمونی هَمرا وِه گه ابراهیم هون موقِه گه بَخونِس بَوِه، اِطاعَت هاکِردِه و راهی بَوِه، هون جایی بوردِه گه اَزما وی اِرث وونِسِه؛ و بدونِ هَینگه دِنِّه کِجِه شونِه راهی بَوِه.

⁹ ایمونی هَمرا وِه گه وی بوردِه تا وعده ای سرزمینی دِلِه زندگی هاکِنِه، و هِتی یَتِه غَریبِه ای تَرا، اِسحاق و یعقوبی هَمرا، گه وی هَمرا هَین وعده ای دِلِه هَم اِرث وِنِه، کیمِه هایی دِلِه زندگی هاکِردِه

¹⁰ چون هون شَهری چِش بِرا وِه گه پِی ها دارنِه، گه وی مِعمار و بَنّا خِدائه.

¹¹ ایمونی هَمرا وِه گه سارا قِوّت بَیتِه گه حامِلِه بَوو با هَینگه سِنی ویجا بِگذشت وِه، چون وی دِنِسِّه، اونیگه وعده هادا وفادارِ.

¹² و هَینجوری، یَتِه مَردی ای جا، اونَم کسی گه یَتِه مِردِه ای تَرا وِه، نَسلهایی به وجود بیمو، گه هِتی آسِمونی سِتارِگونی تَرا و دَریایی بی حَد و حسابِ ریگی تَرا وِنِه.

¹³ وِشون هَمه ایمونی دِلِه بَمِردِنِه، بدونِ هَینگه وعده هارِه بَیرِن، ولی اونانِه دیاری بَئینِه و سلام بُتِنِه. و قَبول هاکِردنِه گه زَمینی سَر، غریبِ نِه.

¹⁴ چون اونانیگه هَینجور گَب زَنِنِه، هَم دِنِنِه گه شیسِه یَتِه وَطَنی دِمال دَرِنِه.

¹⁵ اگه وِشون هون مِلکی فِکر وِنِه گه ویجا دیرگا بیمونِه، دَگِرِسَنی سِه فِرصَتی داشتِنِه.

¹⁶ ولی هینجور گه ویمّی، وِشون یَتِه بِهتَرِ مِلکی دِمال دَوِنِه، یَعنی یَتِه آسِمونی مملکت. هَینسِه، خِدا عار نارنِه گه وِشونی خِدا بَخونِس بَوو، چون یَتِه شَهر وِشونی سِه آماده هاکِردِه.

¹⁷ ایمونی هَمرا وِه گه ابراهیم هون موقِه گه آزمود بَوِه، اسحاقِ پیشکَش هاکِردِه؛ و ویگه وعده‌هارِه بَئیت وِه قَبول هاکِردِه گه شی یَتّا ریکارِه قِروونی هاکِنِه،

¹⁸ هَمونی گه وِرِه بُتِه بَوِه: «تی نَسل اسحاقی جا بَخونِس وونِه.»

¹⁹ ابراهیم هَینجور فِکر کِردِه گه خِدا بَتِنِّه اِسحاقِ مِردِگونی جا زینِّه هاکِنِه، و بِشِنِه بُتَن گه ابراهیم هَینجوری اسحاقِ مرگی جا پَس بَیتِه.

²⁰ ایمونی هَمرا وِه گه اِسحاق، یعقوب و عیسو رِه آینده ای چیایی جا بَرکَت هادا.

²¹ ایمونی هَمرا وِه گه یعقوب هون موقِه گه دِ مِردِه، یوسفی هر کِدیم از ریکا ریکارِه برکت هادا. و هَمونجور گه شی عصارِه تِکیِه هادا وِه، سِجدِه هاکِردِه و پَرَسِش هاکِردِه.

²² ایمونی هَمرا وِه گه یوسِف هون موقِه گه دِ مِردِه، بنی اسرائیلی بوردنی جا، مِصری جا خَوَر هادا و شی هَسکاهایی خَوَری وَصیت هاکِردِه.

²³ ایمونی هَمرا وِه گه هون موقِه گه موسی دِنیا بیمو، وی پیر و مار وِرِه سِه ماه جابَدانِه، هَینِسه گه بَئینِه هون قشنگِ وَچِئِه؛ و پادشاهی حِکمی جا نَتِرسینِه.

²⁴ ایمونی هَمرا وِه گه وختی موسی گَت بَوِه، نَخوایسِه گه فرعونی کیجایی ریکا بَخونِس بَوو.

²⁵ وی حاضر بَوِه گه خِدایی قومی هَمرا ذلیل بَوو، تا هَینگه یَه مِدّت گِناهی خِشیایی جا کیف هاکِنِه.

²⁶ و هون سرکوفت گه مَسیحی خاطری وِه رِه، یَتِه گَنج، مِصری گَنجایی جا گَتتَر بِشمارِسِه، چون وی هون پاداشی دِمال دَوِه.

²⁷ ایمونی هَمرا وِه گه موسی مِصری جا دیرگا بیمو، و پادشاهی غیظی جا نَتِرسیِه، وی طاقت بیاردِه چون اونیگه نِشنِه بَئیَنِ، وینِسِه.

²⁸ ایمونی هَمرا وِه گه موسی پِسَخ و خونی بَپاشیَنِ بِجا بیاردِه تا هون فِرشته گه اوَّلین وچیلِه رِه هلاک کِردِه، اِسرائیلی اوّلین وَچیلِه ای سَر دَس نِلِه.

²⁹ ایمونی هَمرا وِه گه اسرائیلی قوم سِرخِ دریایی میِن هِتی یَتِه خِشکِ زَمینی تَرا رَد بَوِنِه؛ ولی وختی مِصریِن تقلّا هاکِردِنِه گه هَمین کارِ هاکِنِن، اُوئی دِلِه غَرق بَوِنِه.

³⁰ ایمونی هَمرا وِه گه اَریحایی شهری دیفارا بعد از هَینگِه اسرائیلی قوم هَف روز وی دُور بَگِرِسِنِه، لی بَخاردِه.

³¹ ایمونی هَمرا وِه گه فاحشه راحاب، اونانی هَمرا گه نافرمان وِنِه بَکوشت نَوِه، چون وی جاسوسِنِ گرمی ای هَمرا قَبول هاکِردِه.

³² دِ چی بُئِم؟ چون دِ وخت دَنیِه جِدعون و باراق و شَمشون و یَفتاح و داوود و سموئیل و پیغمبرِنی خَوَری گَب بَزِنِم،

³³ گه ایمونی هَمرا، مَملکتا رِه فتح هاکِردِنِه، عِدالَتِ برقرار هاکِردِنِه، و وعده‌ها رِه بِدس بیاردِنِه؛ شیرِنی دِهنِ دَوِسِنِه،

³⁴ تَشی اَلوکِ دَکوشانینِه، و شَمشیری دَمی جا جان دَربَوِردِنِه؛ وِشونی ضعفیشون، قِوّت بَوِه، جنگی دِلِه قِدّار بَوِنِه، و اَجنَبی ای لَشکَریشونِه تار‌ و‌ مار هاکِردِنِه.

³⁵ زَناکِنِن، شی مِردِگونِ زینِّه بَنگیتِنِه. بعضیا عذاب بَکِشینِه و آزادی رِه قَبول نَکِردِنِه، تا یَکَش دییَر یَتِه بهتَرِ زندگی ای سِه زینِّه بَوون.

³⁶ بَعضیا مسخرِه بَوِنِه و شَلاق بَخاردِنِه، و حتّی زنجیلی هَمرا دَوَس بَوِنِه و زیندون دَکِتِنِه.

³⁷ وِشون سنگسار بَوِنِه، اَرِّه ای هَمرا دِتا گِلی بَوِنِه و شَمشیری هَمرا بَکوشت بَوِنِه. گِسَن و بِزی پوسِ دَکِرد وِنِه، فقیر و مِصیبت بَکِشی و ذلیل و آوارِه بَوِنِه.

³⁸ وِشون گه دِنیا وِشونی لیاقَتِ ناشتِه، صَحراها و کوهها و غارها و زَمینی چاکی دِلِه، آوارِه بَوِنِه.

³⁹ دِشتِه وِشون، با هَینگه وِشونی ایمونی خاطری وِه گه وِشونی خَوَری خِبِ شهادَتا هادا بَوِه، وعده رِه بِدس نیاردِنِه.

⁴⁰ چون خِدا یَتِه بِهترِ چی اَمِنِه حاضِر هاکِرد وِه، تا بدونِ اَما وِشون کامِل نَوون.