نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

مَسیحی قِروونی بَووئن یَکَش همیشه ای سِه

¹ چون شریعَت فقط آیندِه ای خِبِ چیایی سایئِه، و نا اونانی واقعی شِکل. هَینسِه، هیچ وَخت نَتِنِّه هون قِروونیایی هَمرا گه هر سال هینجور پیشکَش وونِه، اونانیگه پَرَسِشی سِه نَزیک اِنِنِه رِه، کامل هاکِنِه.

² و گَرنه، مَگِه وِشونی قِروونی ای پیشکَش هاکِردَن قطع نَوونِسِه؟ چون اونانیگه پَرَسِش کِنِنِه یَکَش پاک وونِسِنِه و دِ شِرِه گِناهکار نَئونِسِنِه.

³ ولی هون قِروونیا هر سال گناهِنِ یاد اُرِنِه،

⁴ چون محالِ گوئیشون و بِزیشونی خون، گِناهِنِ پاک هاکِنِه.

⁵ هَینسِه، موقِه ای گه مَسیح هَین دِنیایی دِلِه بیمو، بُتِه: «تو قِروونی و هَدیه نَخوایسی، بَلگی یَتِه تَن میسِه فراهم هاکِردی.

⁶ تو هَینی جا کیف نَکِردی گه تیسِه تِموم سوجِ قروونیا و گِناهی قروونیا رِه بیارِن.

⁷ پس بُتِمِه: ”هارِش! مِن اِمِه تا تی اِرادِه رِه بِجا بیارِم، اِی خِدا هَمونجور گه طومارِ کیتابی دِلِه می خَوَری بَنوِشت بَوِه.“‌»

⁸ اَزما اونیگه گِنِه: «تو قِروونی و هَدیه و تِموم سوجِ قِروونیا و گِناهی قِروونیا رِه نَخوایسی و اونِنی جا کیف نَکِردی»، هر چَن گه اونِن طبقِ شریعَت پیشکَش وونِسِنِه.

⁹ اَزما گِنِه: «هارِش!مِن اِمِه تا تی خواسِّه رِه بِجا بیارِم.» وی اوّلی رِه باطل کِنِّه تا دِوّمی رِه بَرقرار هاکِنِه.

¹⁰ اَما عیسی مسیحی تَنی قِروونی هاکردنی طریقی جا، یَکَش هَمیشِه ای سِه، ویسِه وقف بَوِمی.

¹¹ هر کاهِن، هر روز خِدمَتی سِه اِرسِّنِه و هَمون قِروونیارِه گه هیچ وَخت نَتِنِّنِه گِناهِنِ پاک هاکِنِن، همِش پیشکش کِنّه.

¹² ولی مسیح بعد از اونگه، یَتِه قِروونی گِناهِنی خاطری هَمیشِه ای سِه پیشکش هاکِردِه، خِدایی راسِ دَسی وَر هِنیشتِه.

¹³ از هون موقِه، انتظار کَشِنِه گه وی دِشمَنِن وی لینگی بِنی کِرسی بَوون،

¹⁴ چون یَتِه قِروونی ای هَمرا، اونانیگه وَقف وونِنِه رِه همیشه ای سِه کامل هاکِردِه.

¹⁵ روح القُدُس هَم اَمارِه یَتِه گِواهی دِنِه. اَوَّل گِنِه:

¹⁶ «خِداوَند گِنِه، هَینِه هون عهدی گه بعد از هون روزا وِشونی هَمرا وَمِّه شی شریعتِ وِشونی دِلی دِلِه اِلمِه، و وِشونی فِکرایی سَر نِویسمِه.»

¹⁷ اَزما اَی گِنِه: «وِشونی گِناهِن و شَرورِ کارارِ دِ هیچ وخت شی یاد نیارمِه.»

¹⁸ اوجِه گه وِشونی بَخشِش دَرِه، دِ گِناهی سِه قِروونی پیشکَش هاکِردن احتیاج نیِه.

کامِلِ ایمون

¹⁹ پَس اِی بِرارِن، از اوجِه گه خاطِر جَم هَسمی، گه عیسایی خونی طریق بَتِمّی قُدس الاقداسی دِلِه بوریم،

²⁰ یَتِه تازِه و زینِّه راهی طریق گه وی، هون پَردِه ای میِن یَعنی وی تَن، اَمِنِه وا هاکِردِه،

²¹ و از اوجِه گه یَتِه کاهِنِ اعظم خِدایی خِنِه ای سَر دارمی،

²² بیئِین یَتِه راسِ دِل و کامِلِ ایمونی هَمرا خِدارِه نَزیک بَووئیم، و شی دِلیشونِه بَدِ وِجدانی جا پاک هاکِنیم و شی تَنیشونِه پاکِ اُوئی هَمرا بَشوریم.

²³ بیئین بدونِ هَینگه شَک هاکِنیم، هون اِمیدی گه اونِه اعتراف هاکردمی رِه قائِم بَچِسبیم، چون اونیگه وَعدِه هادا وفادارِ.

²⁴ بیئین هَین فِکری دِلِه دَووئیم گه چِتی هَمدِیَرِ تشویق هاکِنیم تا مِحبت هاکِنیم و خِبِ کارا اَنجام هادیم.

²⁵ جَم بَووئَنی جا همدیَری هَمرا دَس نَکِشیم، هَمونجور گه بَعضیایی سِه عادَت بَوِه، بَلگی ویشتَر هَمدِیَرِ تَشویق هاکِنیم - بخصوص اَلَن گه وینِنی هون روز، یَعنی خِداوند عیسایی دَگِرسنی روز، همینجور دِ نَزیک وونِه.

²⁶ چون اگه بعد از اونگه حَیقتِ بِشناسیمی، عمداً هینجوری گِناه هاکِنیم، دِ گِناهِنی سِه هیچ قِروونی ای بِجا نَمونِّه؛

²⁷ اونچی گه بِجا مونِّه، تَرسی هَمرا اِنتظار بَکِشیَن، مِجازات و یَتِه گَتِ تَش گه خِدایی دِشمَنِنِ بَل دِنِه.

²⁸ هر کی گه موسایی شریعَتِ رَد کِردِه، دِ یا سِه تا شاهدی گِواهی ای هَمرا، بی رحمی ای هَمرا بَکوشت وونِسِه.

²⁹ شِما گِمون کِنِنی وی حَق، گه خِدایی ریکارِه لینگِ لو بَیتِه، و هون عهدی خون گه ویسِه وَقف بَوِه رِه بی حِرمَت هاکِردِه، و فیضی روحِ بی عزّت هاکِردِه؟ چی بدتَرِ مِجازاتی وی سَر اِنِه؟

³⁰ چون اَما هون کَسی گه هَینِه بُتِه رِه اِشناسِمی: «تقاص مِنیِه؛ مِن سزا دِمِه،» و اَی هَم بُتِه: «خِداوَند شی قومِ داوَری کِنِّه.»

³¹ زینِّه خِدایی دَس دَکِتَن چَنّی تَرس دارنِه.

³² ولی هون قَدیمِ روزا رِه شی یاد بیارین، هون موقِه گه تازِه نورانی بَوِه وِنی؛ شِما یَتِه سَختِ مِبارزه ای دِلِه عذابی هَمرا طاقت بیاردنی.

³³ بَعضی وَختا هَمه ای چِشی وَر فاش خاردنی و عذاب کَشینی، و بَعضی وَختا کَسایی دوش به دوش اِسّاوِنی گه وِشونی هَمرا هَینجور رفتار وونِسِه.

³⁴ چون شِما اونانی هَمرا گه زیندونی دِلِه دَوِنِه همدَردی هاکِردِنی، و هون موقِه گه شِمِه مال و مَنالِ غارت کِردِنِه، خِشالی ای هَمرا قَبول کِردِنی. چون شِما شِه دِنِسِنی یَتِه بهتَرِ مال و منالی صاحِبِنی گه تا اَبَد مونِّه.

³⁵ پَس شی اطمینانی جا دَس نَکِشین، گه یَتِه گَتِه پاداش شی دِمال دارنِه.

³⁶ چون شِما احتیاج دارِنی گه طاقت بیارین، تا هون موقِه گه خِدایی خواسِّه رِه بِجا اُرِنی اونچی گه وعده هادا بَوِه رِه بِدس بیارین.

³⁷ چون، «یَه مِدّت دییَر، ویگه قرارِ بیِه، اِنِه و دیر نَکِنِّه.

³⁸ ولی می صالِح آدَم ایمونی هَمرا زِندگی کِنِّه. و اگه میجا شی دیمِ دَگِردانِه می جان هون آدمی جا راضی نَوونِه.»

³⁹ ولی اَما اونانی جا نیمی گه دَگِردِنِنِه و هلاک وونِنِه، بَلگی اونانی جامی گه ایمون دارِنِه و شی جانِ حِفظ کِنِنِه.