دوم تیموتائوس 1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ پولُسی طرفی جا، گه خِدایی خواستی هَمرا، و طبقِ هون زندگی ای وعدِه گه مَسیحْ عیسایی دِلِئه، مَسیحْ عیسایی رسولِ،

² می عزیزِ ریکا تیموتائوسی سِه: فیض و رَحمَت و صِلح و سلامتی خِدای پیر و اَمِه خِداوند مَسیحْ عیسایی طرفی جا تیسِه بیِه.

تشویق، وَفاداری ای سِه

³ هَمونجور گه شُو و روز یَکسَرِه شی دعاهایی دِلِه تِرِه یاد اُرمِه، خِدارِه شِکر کِمِّه، هون خِدایی گه مِنَم شی اَجدادی تَرا پاکِ وجدانی هَمرا وِرِه خِدمت کِمِّه.

⁴ وختی تی اَسری ایشونِه شی یاد اُرمِه، آرزو کِمِّه تِرِه بَوینِم تا خِشالی ای جا پِر بَووم.

⁵ مِن تی خالِصِ ایمونِه یاد اُرمِه، ایمونی گه اوَّل تی نَنِه لوئیس و اَزما تی مار یونیکی ای دِلِه دَوِه. و اِسا مِطمئنمِه تی دِلِه هَم دَرِه.

⁶ هَینِسه، تی یاد اُرمِه گه خِدایی هون عَطیِه گه می دَس گِذاری ای خاطری، تی دِلِه بیمو رِه، وی تَشی الوکِ زیاد هاکِنی

⁷ چون خِدا، ترسی روحِ اَمارِه نَدا بَلگی قِوَّت و مِحبت و نَفسی دَمِ بَیتنی روحِ هادا.

⁸ پَس، هینِسِه گه اَمِه خِداوندی سِه شهادت هادی یا مِن گه وی خاطری زیندونی دِلِه دَکِتِمِه، عار نار، بَلگی تو هَم خِدایی قِوَّتی هَمرا اِنجیلی خاطری عذاب بَکِشینی دِلِه شریک واش.

⁹ خِدایی گه اَمارِه نِجات هادا و اَمارِه مِقَدّسِ زندگی ای سِه بَخونِسِه، هَینِه نا اَمِه کارایی خاطری، بَلگی شی هدف و فیضی سِه، گه مَسیحْ عیسایی دِلِه از اَزل اَمارِه هادا،

¹⁰ و اِسا هَین فیض اَمِه نِجات دَهَندِه مَسیحْ عیسایی بیموئنی هَمرا - آشکار بَوِه، همون مَسیحْ عیسی گه مرگِ از بِین بَوِردِه، و اَبَدی زندگی رِه اِنجیلی طریق هَمه ای سِه آشکار هاکِردِه.

¹¹ گه مِن اونیسِه انتخاب بَوِمِه تا هَین اِنجیلی رَسول و مَلِّم بَووم و موعظه هاکِنِم.

¹² هینِسِئه گه هینجور عذاب کَشِمِه، ولی عار نارمِه، چون دِمِّه کِرِه ایمون بیاردِمِه، و قانع بَوِمِه گه وی بتِنِّه اونچی گه مِنِه بِسپارس بَوِه رِه تا هون روز مِحافظت هاکِنِه.

¹³ هون ایمون و مِحبتی هَمرا گه مَسیحْ عیسایی دِلِه دَرِه، و اونچی گه میجا بِشنُسی رِه یَتِه دِرِسِ نِمونه ای تَرا دِ دَسی بَچِسب.

¹⁴ روح القدسی طریق گه اَمِه دِلِه دَرِه، هون خِبِ امانتی جا گه تِرِه بِسپارِس بَوِه، مِحافظت هاکِن.

¹⁵ خَوَر دارنی گه دِشتِه آسیایی مَنطقِه ای مَردِن مِنِه وِل هاکِردِنِه، گه وِشونی میِن فیگِلوس و هِرموگِنِس هَم دَرِنِه.

¹⁶ خِداوند اونیسیفوروسی خِنِوادِه رِه لِطف هاکِنِه، چون وی چن کَش می جانِ تازِه هاکِردِه و می زیندون دَکتنی جا عار ناشتِه.

¹⁷ بَلگی وختی رومی شهر بیمو، می دِمال بَگرسِه تا سَرآخر مِنِه بَنگیتِه-

¹⁸ خِداوَند وِرِه عطا هاکِنِه گه اون روزی دِلِه، خِداوندی جا رحمت بَیرِه. و تو دِشتِه اون خدمتهایی گه اَفِسُسی شهری دِلِه هاکِردِه رِه، خِب دِنّی.