دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

پولُس و دِردِرو رَسولِن

¹ کاش شِما یَذرِه نادونی رِه می دِلِه تَحَمِل کِردِنی، مِنِه تَحمِل هاکِنین!

² چون مِن شِمِه سَر غیرت دارمِه، و هَین غیرت خِدایی جائه، چون مِن شِمارِ یَتِه مَردی، یَعنی مَسیحی هَمرا، نومزِه هاکِردِمِه، تا هِتی یَتِه پاکِ اَذَب کیجایی تَرا شِمارِ وی دَس بِسپارِم.

³ ولی تَرسِمِه هَمونجور گه مار حوا رِه گول بَزو، شِمِه فِکر هَم صاف و صادقی و خالِصی ای گه مسیحِ دارِنی ای جا، مِنحرف بَوو.

⁴ چون اگه ینفر شِمِه وَر بیِه و شِمارِ یَتِه عیسی بِجِز اونگه اَما شِمارِ اعلام هاکِردِمی رِه، اعلام هاکِنِه، یا اگه شِما یَتِه روح بِجز روح القدس گه بَیتِنی رِه بَیرین یا اگه اِنجیلی پیغِم بجز هون اِنجیلِ پیغِم گه قَبول هاکِردنی رِه، قَبول هاکِنین، شِما راحت اونِه تَحمِل کِنِنی.

⁵ راساسی گِمون نَکِمِّه مِن هون ’گَتِه رَسولِنی‘ جا چیزی کَم دارِم.

⁶ حتّی اگه گَب بَزوئنی دِلِه اِسّا نَووم، معرفتی دِلِه چیزی کَم نارمِه؛ راساسی اَما هر لحاظی جا هَمه چی ای دِلِه هَینِه شِمِسِه معلوم هاکِردِمی.

⁷ مَگِه گِناه هاکِردِمِه گه شِرِه کِچیک هاکِردِمِه تا شِما سَربِلَن بَووئین، چونگه خِدایی اِنجیلی پیغِمِ مجانی شِمِسِه اعلام هاکِردِمِه؟

⁸ مِن دییَر کلیساهارِه غارت هاکِردِمِه و وِشونی جا کِمکِ مالی بَیتِمِه، تا شِمارِ خِدمَت هاکِنِم.

⁹ و هون موقِه گه مِن شِمِه هَمرا دَوِمِه، و یَچی ای مِحتاج وِمِه، هیچکسی دوشی سَر باری نِشتِمِه، چون بِرارِنی گه مقدونیه ای مَنطقِه ای جا بیمونِه می احتیاجاتِ برطرف هاکِردِنِه. و مِن هیچ باری شِمِه دوشی سَر نِشت وِمِه و نِلمِه.

¹⁰ هون مَسیحی حَیقت گه می دِلِه دَرِه رِه قَسَم، گه هیچکَس اَخائیه ای مَنطقِه ای دِلِه می هَین افتخارِ میجا نَئیرنِه.

¹¹ و چیسِه؟ یَعنی هَینگه شِمارِ دوس نارمِه؟ خِدا دِنِّه گه شِمارِ دوس دارمِه!

¹² و شی هَین کارِ اِدامِه دِمِه تا اونانیگه اِدعا کِنِنِه خواینِنِه اونجور گه اَما خِدمت کِمّی خِدمت هاکِنِن و هَینِه افتخار کِنِنِه رِه هیچ هاکِنِم. اونایی جا گه تقلّا کِنِنِه تا شِرِه اونچی ای دِلِه گه اونِه افتخار کِنِنِه اَمِه هَمرا بَرابر هاکنِن.

¹³ چون هَینجور آدَمِن، دِردِرو رَسولِن و حِقِّه بازِ کارگرِنِنِه گه شِرِه مسیحی رَسولِنی تَرا دراُرنِه.

¹⁴ و هَین عجیب نیِه، چون شِیطان هَم شِرِه نوری فِرِشتِه ای تَرا دراُرنِه.

¹⁵ پَس تعجبی نارنِه گه وی نوکرِن هَم شِرِه صالِحِنی نوکرنی تَرا هاکنِن. سرآخر هون مِجازاتی گه وشونی حقِّ رِه گیرِنِه.

پولُسی عذابها

¹⁶ اَی هَم گِمِه: هیچکی مِنِه نادون نَئونِّه. ولی اگه هَینجور کِنِنی، اَقَلاََ هِتی نادونِ آدَمی تَرا مِنِه قَبول هاکِنین، تا مِنم بَتِنِّم یَذِرِه افتخار هاکِنِم.

¹⁷ وختی مِن هینجور اطمینانی هَمرا شی افتخاری جا گِمِه، خِداوندی طرفی جا نُمِه، بَلگی نِفهمی ای سَر گِمِه.

¹⁸ از اوجِه گه خِیلیا آدمی ای فِکرایی هَمرا شِرِه افتخار کِنِنِه، مِنَم شِرِه افتخار کِمِّه.

¹⁹ نا هَینگه شِما عاقِلنی، هَینِسِئه گه شِما نِفهمِنِه خِشالی ای هَمرا تَحمِل کِنِنی،

²⁰ چونگه اگه یَنَفَر شِمارِ شی نوکر هاکِنِه، یا شِمارِ بَل هادِه، یا شِمِه جا سوءاستفاده هاکِنِه، یا شِمارِ شیجا سَرتَر دِنِّه، یا شِمِه دیمِ چَک بَزنِه، تَحمِل کِنِنی.

²¹ شرمندگی ای هَمرا وِنِه بُئِم گه اَما هَین کاری سِه خِیلی ضعیف وِمی! ولی اگه کَسی جِرأت دارِه یَتِه جریانِ افتخار هاکِنِه - مِن اَی هَم هِتی نادونِنی تَرا گَب زَمِّه - مِنَم شِرِه جِرأت دِمِه هون جریانی سِه افتخار هاکِنِم.

²² اونان عبرانینِه؟ مِنَم هَسمِه! اونان اسرائیلینِه؟ مِنَم هَسمِه! اونان ابراهیمی وچیلِنِه؟ مِنَم هَسمِه!

²³ اونان مَسیحی نوکرنِ؟ مِن ویشتَر هَسمِه! هِتی خِلیشونی تَرا گَب زَمِّه - هَمه ای جا سخت تَر کار هاکِردِمِه، خِیلی ویشتَر زیندونی دِلِه دَکِتِمِه، ویشتَر از هَمه کِتک بَخاردِمِه، و ویشترِ وَختا نَزیک وِه بَمیرِم.

²⁴ پَنج کَش یهودینی جا، سی و نِه تا ضربه شَلاق بَخاردِمِه.

²⁵ سِه کَش مِنِه چُو بَزونِه، یَکَش سنگسار بَوِمِه، سِه کَش می سَفری کَشتی غَرق بَوِه، یَتِه شُو روزِ دریایی دِلِه دَوِمِه.

²⁶ هون سفرهایی دِلِه گه پِشت دَر پِشت شیمِه: روخِنِه ایشونی خطری دِلِه، دِزّی شونی خطر، شی قومی خطری جا، غیریهودینی خَطَر؛ شهری دِلِه ای خطر، صَحرایی دِلِه ای خطر، دریایی دِلِه ای خطر؛ خطری گه دِردِرو بِرارِنی جا داشتِمِه؛

²⁷ سختی و تنگی ای دِلِه، خِیلی شُوها گه نَفِتی بَکِشیمِه؛ وَشنایی و تَشنایی دِلِه، ویشترِ وختا بی‌غذا وِمِه، و سرمایی دِلِه لِخت و پَتی وِمِه.

²⁸ علاوِه بر هَینِن، دِشتِه کلیساهایی نِگرونی ای بارِ، گه می دوشی سَر سنگینی کِنِّه.

²⁹ کیِه گه ضعیف بَوو و مِن ضعیف نَووم؟ کیِه گه لغزِش بَخارِه و مِن نَسوجِم؟

³⁰ اگه وِنِه افتخار هاکِنِم، هون چیایی رِه افتخار کِمِّه گه می ضعفِ هَم دِنِه.

³¹ خِداوند عیسایی پیر، خِدا، گه وِرِه تا اَبَد شِکر کِمِّه، دِنِّه گه دِرو نَزِمِّه.

³² دَمشقی شهری دِلِه، هون حاکم گه حارثِ پادشاه تعیین هاکِردِه، نِگَهوونِنی رِه دَمشقی شَهری دِلِه بِشتِه تا مِنِه هَماسَن.

³³ ولی مِنِه زنبیلی دِلِه، آبِشکِه ای جا گه شَهری حصاری دِلِه وِه، جِر بَرِسانینِه و هَینجوری وی چَنگی جا فِرار هاکِردِمِه.