اول تیموتائوس 4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

بعضیا ایمونی جا گِردِنِنِه

¹ ولی خِدایی روح واضِح گِنِه گه آخرین زَمونایی دِلِه، بَعضیا شِرِه، هون روحها گه گول زَنِنِه و دِویشونی تعالیم، وقف کِنِنِه و ایمونی جا گِردِنِنِه،

² دِروزَنِن و دُرویِنی هَینجور تعالیمِ اُرِنِه گه وِشونی وِجدان بَمِردِه.

³ وِشون، عروسی هاکِردَنِ مَنع کِنِنِه و دَستور دِنِنِه هون غذاهایی رِه نَخارِن گه خِدا خلق هاکِردِه تا اونانیگه حَیقَتِ ایمون دارِنِه و اونِه اِشناسِنِنِه، شِکر هاکردنی هَمرا غذاهایی جا بَخارِن.

⁴ چون هر چی گه خِدا خلق هاکردِه خِبِ، و هیچی رِه نِنِه رَد هاکِردن، اگه شِکر هاکردنی هَمرا قَبول بَوو،

⁵ چونگه خِدایی کلام و دِعایی هَمرا تقدیس وونِه.

⁶ اگه هَین چیارِه بِرارِنِ یاد هادی، مَسیحْ عیسایی نوکَر وونی، گه ایمونی کلامی دِلِه و خِبِ تعلیم گه اونی دِمال دَری تربیت وونی.

⁷ آسنی ای هَمرا گه کِفرآمیز و پوچِ شِرِه دور دار، بَلگی شِرِه دینداری ای سِه تربیت هاکِن.

⁸ چون هر چَن تربیت هاکِردن اَقدّی تَنی سِه فایده دارنِه، ولی دینداری هَمه چی ای سِه فایده دارنِه، چون هَم، هَین زندگی رِه وَعده دِنِه، هَم زندگی ای گه اِنِه رِه.

⁹ هَین گَبِ بِشنِه اِطمینان هاکِردن و هر بابتی جا کاملاً قابلِ قبولِ.

¹⁰ چون اَما هَینسِه زَحمت کَشِمی و تقلّا کِمی، چون اَما شی اِمیدِ زینِّه خِدایی سَر بِشتِمی گه دِشتِه آدَمِنی نِجات دَهَندِه ئِه، بِخصوص اونانیگه ایمون دارِنِه.

¹¹ هَین چیارِه حِکم هاکِن و تعلیم هادِه.

¹² نِل هیچکی تی جَوونی رِه کِچیک بِشمارِ، بَلگی گَب بَزوئنی دِلِه، کِرداری دِلِه، مِحبتی دِلِه، ایمونی دِلِه و پاکی ای دِلِه، دِشتِه ایموندارنی سِه سَرمَخش واش.

¹³ تا مِن بیئِم، شِرِه هَینی وقف هاکِن گه خِدایی کلامِ مَردنی سِه بَخونی و وِشونِه تشویق هاکِنی و تعلیم هادی.

¹⁴ هون عطایی گه تی دِلِه دَرِه رِه بی‌اعتنایی نَکِن، عطایی گه نَبِوّتی هَمرا بِدس بیاردی، هون موقِه گه مشایخی شورا تی سَر دَس بِشتِنِه.

¹⁵ هَین چیارِه اَنجام هادِه و شِرِه وی وقف هاکِن تا تی تَرَقی هَمه ای سِه معلوم بَوو.

¹⁶ خِب تی حواس شِرِه و هون تَعلیمی گه دِنی رِه ووئه. هَینی دِلِه پابرجا واش، چون هَین کاری هَمرا، هَم شِرِه هَم اونانیگه تی گَبِ اِشنُنِنِه رِه نِجات دِنی.