اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ پَس، میجا سَرمَخش بَیرین، هَمونجور گه مِن مَسیحی جا سَرمَخش گیرمِه.

سَری بَپوشانین

² اِسا، شِمِه تعریفِ کِمِّه گه هَمه چی ای دِلِه مِنِه شی یاد اُرِنی و حتّی هون رَسم و رسومایی گه شِمارِ بِسپارسِمِه رِه، حفظ کِنِنی.

³ ولی خوایمِه دِنّین گه هر مَردی سَر، مَسیحِ، و هر زَنایی سَر وی مَردیِه و مسیحی سَر خِدائِه.

⁴ هر مَردی گه شی سَرِ بَپوشانِه دِعا یا نَبِوّت هاکِنِه، شی سَرِ بی‌حِرمت هاکِردِه.

⁵ ولی هر زَنایی گه سَرلِخت دِعا یا نَبِوّت هاکِنِه، شی سَرِ بی‌حِرمت هاکِردِه؛ وی هَین کار دِرِس هَینی تَرائه گه شی سَرِ بَتاشی ووئِه.

⁶ چون اگه یَتِه زَنا شی سَرِ لِخت کِنِّه، پَس وِنِه شی می رِه کِتاه هاکِنِه. ولی از اوجِه گه زَنایی سِه عارِ شی می رِه کِتاه هاکِنِه یا بَتاشِه، پَس وِنِه شی سَر یَچی بِلِه.

⁷ مَرد نِنِه شی سَرِ بَپوشانِّه، چون وی خِدایی دیم و جلالِ؛ ولی زَن، مَردی جلالِ.

⁸ چون مَرد، زَنی جا بِوجود نیمو، بَلگی زَن مَردی جا بِوجود بیمو؛

⁹ و مَرد، زَنی سِه خَلق نَوِه، بَلگی زَن، مَردی سِه خلق بَوِه.

¹⁰ هَینِسه، و فِرشتِگونی خاطری، زَن وِنِه اقتداری جا نِشونی شی سَر دارِه.

¹¹ با هَین وِجود، خِداوندی دِلِه، نا زَن، مَردی جا سیوائه، نا مَرد، زَنی جا.

¹² هَمونجور گه زَن مَردی جا بِوجود بیمو، مَرد هَم زَنی طریقی جا بِوجود اِنِه. و دِشتِه هَین چیا خِدایی جائه.

¹³ شِه قضاوت هاکِنین: زَنی سِه دِرِسِ گه سَرلِخت خِدایی حِضور دِعا هاکِنِه؟

¹⁴ مَگِه طبیعت شِه شِمارِ یاد نَدِنِه گه اگه یَتِه مَردی بِلَنِ می دارِه، ویسِه عارِ،

¹⁵ ولی اگه یَتِه زَنا بِلَنِ می دارِه، ویسِه افتخارِ؟ چون بِلَنِ می بَپوشانیَنی سِه زَنِ هادا بَوِه.

¹⁶ اگه یَنَفَر بَخواد شی سازِ بَزِنِه، وِنِه بُئِم گه اَما و خِدایی کلیساهارِه هَینجور رَسمی دَنیه.

خِداوندی شُوم

¹⁷ ولی اونچی گه اَلَن شِمارِ حِکم کِمِّه، اَصلاََ شِمِه تعریفِ نَکِمِّه، چون موقِه ای گه شِما هی وَر جَم وونِنی، فایده گه نارنِه هیچ، ضرر هَم دارنِه.

¹⁸ اَوَّل هَینگه اِشنُمِه وختی کلیسایی سِه هی وَر جَم وونِنی، شِمِه میِن دِ دَسِگی دَرِه، و هَینِه اَقّدی باور کِمِّه.

¹⁹ چون وِنِه هَین دِ دَسگی شِمِه میِن دَوو تا هَینجوری اونانیگه شِمِه میِن راساسی ایمون دارِنِه معلوم بَوون.

²⁰ موقِه ای گه شِما یَجا هی وَر جَم وونِنی، خِداوندی شُومی بَخاردَنی سِه نیِه.

²¹ چون غذا بَخاردَنی موقِه، هر کِدیم از شِما بدونِ هَینگه یَنَفَر دییَری مِنتظر ووئِه شی شُومِ خارنِه، جوریگه یَنَفَر وَشنی مونِّه، یَت دییَر مَس وونِه.

²² مَگِه خِنِه نارِنی گه وی دِلِه بَخارین و بَنوشین؟ یا هَینگه خِدایی کلیسارِه بی حرمت کِنِنی و فقیرِ آدَمنِ کِچیک اِشمارِنی؟ شِمارِ چی بُئِم؟ هَین کاری سِه شِمِه جا تعریف هاکِنِم؟ نا نَکِمِّه.

²³ چون مِن اونچی گه شِمارِ بِسپارِسِمِه رِه، خِداوندی جا بَیتِمِه، گه عیسای خِداوَند هون شُویی گه وِرِه دِشمنی تسلیم هاکِردِنِه، نونِ بَیتِه

²⁴ و شِکر هاکِردِه، گِلی هاکِردِه و بُتِه: «هَینِ می تَن، شِمِسِه. هَینِه می یاد بِجا بیارین.»

²⁵ همینجور هَم، بعد از شُوم، پیالِه رِه بَیتِه و بُتِه: «هَین پیالِه، می خونی دِلِه تازه عهدِ. هر کَش گه اونی جا نوشِنِنی، می یاد هَینجور هاکِنین.»

²⁶ چون هر وَخت هَین نونِ بَخارین و هَین پیالِه ای جا بَنوشین، خِداوندی بَمِردَنِ اِعلام کِنِنی تا وختی گه دَگِردِه.

²⁷ پَس هر کی اونجور گه دِرِس نیِه، نون بَخارِه و خِداوندی پیالِه ای جا بَنوشِه، عیسای خِداوندی خونی خاطری تقصیرکار وونِه.

²⁸ هر کی پِش از اونگه نونی جا بَخارِه و پیالِه ای جا بَنوشِه، شِرِه آزمود هاکِنِه.

²⁹ چون هر کی بدونِ هَینگه خِداوندی تَنِ تشخیص هادِه، بَخارِه و بَنوشِه، در اَصل شی محکومیتِ بَخاردِه و بَنوشیِه.

³⁰ هَینِسِئِه گه شِمِه جا، خِیلیا ضعیف و مریضنِه و بعضیا هَم بَمِردِنِه.

³¹ ولی اگه شیسِه حِکم کِردِمی، اَمِسِه هَم حِکم نَوونِسِه.

³² ولی هون موقِه گه خِداوَند اَمِه سَر حکم کِنِّه، اَدب وومی تا دِنیایی هَمرا مَحکوم نَووئیم.

³³ پَس اِی می بِرارِن، وختی بَخاردَنی سِه هی وَر جَم وونِنی، هَمدِیَری مِنتظر بَمونین.

³⁴ اگه یَنفرِ وَشنیِه، شی خِنِه ای دِلِه غذا بَخارِه تا شِمِه هی وَر جَم بَووئن محکومیتی باعث نَوو. وختی شِمِه وَر بیئم، بَقیِه چیایی خَوَری گِمِه گه چی هاکِنین.