ՄԱՏԹԷՈՍ 26 - Western Armenian New Translation - Armenian Catholicosate of Cilicia - New TestamentԴաւ Յիսուսի դէմ ( Մր 14.1-2 , Ղկ 22.1-2 , Յհ 11.45-53 ) 1 Երբ Յիսուս այս բոլոր խօսքերը վերջացուց, իր աշակերտներուն ըսաւ. – 2 Ինչպէս գիտէք, երկու օրէն Զատիկ է եւ Մարդու Որդին պիտի մատնուի՝ խաչուելու համար։ 3 Այն ատեն աւագ քահանաները, Օրէնքի ուսուցիչները եւ ժողովուրդին երէցները հաւաքուեցան ապարանքը Քահանայապետին, որ Կայիափա կը կոչուէր, 4 եւ որոշեցին Յիսուսը նենգութեամբ ձերբակալել եւ սպաննել։ Բայց կ՚ըսէին. – 5 Այս տօնի ժամանակ թող չըլլայ, որպէսզի ժողովուրդին մէջ խռովութիւն չծագի։ Յիսուսի օծումը Բեթանիայի մէջ ( Մր 14.3-9 , Յհ 12.1-8 ) 6 Եւ երբ Յիսուս Բեթանիա կը գտնուէր, բորոտ Սիմոնի տան մէջ, 7 իրեն մօտեցաւ կին մը, որ թանկագին իւղի շիշ մը ունէր, եւ իւղը թափեց Յիսուսի գլխուն, երբ անիկա սեղան բազմած էր։ 8 Երբ աշակերտները ասիկա տեսան, բարկացան եւ ըսին. – Ինչո՞ւ այդպէս վատնել անուշահոտը. 9 կարելի էր զայն սուղ գինով ծախել եւ դրամը աղքատներուն տալ։ 10 Յիսուս գիտցաւ ինչ որ կ՚ըսեն եւ ըսաւ. – Ինչո՞ւ կ՚անհանգստացնէք այդ կինը, քանի լաւ բան մը ըրաւ ինծի։ 11 Աղքատները միշտ ձեզի հետ ունիք, բայց զիս միշտ ձեզի հետ չունիք։ 12 Իմ մարմնիս վրայ այդ իւղը թափեց՝ իմ թաղումիս որպէս նշան։ 13 Լա՛ւ գիտցէք, թէ աշխարհի վրայ ո՛ւր որ ալ Աւետարանը քարոզուի, մարդիկ իր ըրածին մասին պիտի խօսին եւ յիշեն զինք։ Յուդա կը համաձայնի Յիսուսը մատնել ( Մր 14.10-11 , Ղկ 22.3-6 ) 14 Ապա տասներկու աշակերտներէն մէկը, որ Յուդա Իսկարիոտացի կը կոչուէր, գնաց աւագ քահանաներուն մօտ եւ ըսաւ. – 15 Ի՞նչ կուտաք ինծի, եթէ Յիսուսը յանձնեմ ձեզի։ Անոնք երեսուն արծաթ դահեկան հաշուեցին եւ տուին Յուդայի։ 16 Անկէ ետք, անիկա յարմար առիթի մը կը սպասէր՝ Յիսուսը մատնելու համար։ Վերջին Ընթրիքը ( Մր 14.12-26 , Ղկ 22.7-28 , Յհ 13.21-30 , Ա.Կր 11.23-25 ) 17 Բաղարջակերաց տօնին առաջին օրը աշակերտները մօտենալով Յիսուսի, ըսին. – Ո՞ւր կ՚ուզես որ քեզի համար զատկական ընթրիքը պատրաստենք։ 18 Անիկա պատասխանեց. – Քաղաք գացէք, այսինչ մարդուն մօտ, եւ ըսէք անոր. «Վարդապետը կ՚ըսէ՝ ժամանակս մօտեցած է. քու տունդ պիտի ուտեմ զատկական ընթրիքը, աշակերտներուս հետ»։ 19 Աշակերտները կատարեցին Յիսուսի հրահանգը եւ պատրաստեցին զատկական ընթրիքը։ 20 Երեկոյեան, Յիսուս իր տասներկու աշակերտներուն հետ ընթրիքի նստաւ։ 21 Մինչ անոնք կ՚ուտէին, Յիսուս ըսաւ. – Կ՚ըսեմ ձեզի, որ ձեզմէ մէկը պիտի մատնէ զիս։ 22 Աշակերտները խռովքի մատնուեցան եւ իւրաքանչիւրը սկսաւ հարցնել իրեն. – Տէ՛ր, միթէ ե՞ս եմ։ 23 Յիսուս պատասխանեց. – Ան որ իր ձեռքը ինծի հետ պնակին երկնցուց՝ ան է մատնիչը։ Մարդու Որդին պիտի մեռնի, ինչպէս որ գրուած է Սուրբ գիրքերուն մէջ, բայց վա՜յ այն մարդուն, որուն ձեռքով Մարդու Որդին պիտի մատնուի։ Երանի՛ անիկա ծնած չըլլար։ 25 Յուդան, որ պիտի մատնէր զինք, հարցուց Յիսուսի. – Վարդապե՛տ, միթէ ե՞ս եմ։ Յիսուս պատասխանեց. – Ահա դո՛ւն ըսիր։ 26 Եւ մինչ անոնք կ՚ուտէին, Յիսուս հաց առաւ, օրհնեց, կտրեց եւ բաժնեց աշակերտներուն, ըսելով. – Առէք, կերէք, ասիկա իմ մարմինս է։ 27 Ապա առաւ բաժակը, գոհութիւն յայտնեց Աստուծոյ եւ տուաւ իր աշակերտներուն, ըսելով. – 28 Բոլորդ խմեցէք ասկէ. ասիկա իմ արիւնս է, որով Աստուծոյ հետ նոր ուխտ կը կնքուի եւ որ շատերու համար կը թափուի՝ իրենց մեղքերու թողութեան համար։ 29 Բայց նաեւ կ՚ըսեմ ձեզի.– Այլեւս այս գինիէն պիտի չխմեմ մինչեւ այն օրը, երբ ձեզի հետ պիտի խմեմ նոր գինին՝ իմ Հօրս արքայութեան մէջ։ 30 Ապա գոհաբանական սաղմոսներ երգելէ ետք ելան Ձիթենեաց լեռ։ Յիսուս Պետրոսի ուրանալը կը գուշակէ ( Մր 14.27-31 , Ղկ 22.31-34 , Յհ 13.36-38 ) 31 Հոն Յիսուս ըսաւ անոնց. – Այս գիշեր դուք բոլորդ ալ պիտի լքէք զիս, որովհետեւ Սուրբ գիրքը կ՚ըսէ. «Պիտի սպաննեմ հովիւը, եւ հօտին ոչխարները պիտի ցրուին»։ 32 Բայց յարութիւն առնելէս ետք՝ ձեզմէ առաջ Գալիլեա պիտի երթամ։ 33 Պետրոս պատասխանեց. – Նոյնիսկ եթէ բոլորը լքեն քեզ, ես պիտի չլքե՛մ։ 34 Յիսուս ըսաւ անոր. – Կ՚ըսեմ քեզի, որ այս գիշեր աքաղաղը չկանչած՝ դուն երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս։ 35 Պետրոս ըսաւ. – Նոյնիսկ եթէ մեռնիլ պէտք ըլլայ քեզի համար, քեզ պիտի չուրանա՛մ։ Նոյնը կ՚ըսէին բոլոր աշակերտներն ալ։ Յիսուս Գեթսեմանիի մէջ ( Մր 14.32-42 , Ղկ 22.39-46 ) 36 Ապա Յիսուս իր աշակերտներուն հետ եկաւ տեղ մը, որուն անունը Գեթսեմանի էր, եւ ըսաւ անոնց. – Հոս նստեցէք, մինչեւ որ ես երթամ աղօթեմ։ 37 Եւ իր հետ առաւ Պետրոսը եւ Զեբեդէոսի երկու որդիները։ Տրտում էր ու կը տագնապէր։ ԽՔ ( 38 Այն ատեն ըսաւ անոնց. – Հոգիս մեռնելու աստիճան տրտում է. հոս կեցէք եւ ինծի հետ արթո՛ւն մնացէք։ 39 Ապա քիչ մը առաջ գնաց եւ երեսին վրայ գետին փռուելով աղօթեց, ըսելով. – Հա՜յր իմ, եթէ կարելի է, այս բաժակը հեռացո՛ւր ինձմէ, բայց ո՛չ թէ ինչպէս որ ես կ՚ուզեմ, այլ ինչպէս որ դո՛ւն կ՚ուզես։ 40 Յետոյ վերադարձաւ երեք աշակերտներուն մօտ եւ զանոնք քնացած գտաւ։ Պետրոսի ըսաւ. – Չկրցա՞ք ժամ մը արթուն մնալ ինծի հետ։ 41 Արթուն մնացէք եւ աղօթեցէ՛ք, որպէսզի փորձութեան մէջ չիյնաք։ Հոգին յօժար կրնայ ըլլալ, բայց մարմինը տկար է։ 42 Կրկին, երկրորդ անգամ ըլլալով, Յիսուս գնաց աղօթելու եւ ըսաւ. – Հա՜յր իմ, եթէ կարելի է՝ այս բաժակը թող հեռանայ ինձմէ, ապա թէ ոչ՝ պիտի խմեմ զայն. քու կամքդ թող ըլլայ։ 43 Վերադարձաւ եւ դարձեալ իր աշակերտները քնացած գտաւ. անոնց աչքերը չէին բացուեր։ 44 Յիսուս դարձեալ ձգեց զիրենք ու գնաց եւ երրորդ անգամ աղօթեց՝ նոյն խօսքերը ըսելով։ 45 Ապա վերադարձաւ իր աշակերտներուն մօտ եւ ըսաւ. – Ասկէ ետք քնացէք եւ հանգստացէք. բայց ահա ժամը հասած է եւ Մարդու Որդին մեղաւոր մարդոց ձեռքը պիտի յանձնուի։ 46 Ելէք երթա՛նք այստեղէն, որովհետեւ զիս մատնողը ահաւասիկ հասաւ։ Յիսուսի ձերբակալութիւնը ( Մր 14.43-50 , Ղկ 22.47-53 , Յհ 18.2-11 ) 47 Տակաւին կը խօսէր, երբ ահա եկաւ Յուդան՝ տասներկու աշակերտներէն մէկը։ Իրեն հետ էր սուրերով եւ բիրերով զինուած մեծ ամբոխ մը՝ աւագ քահանաներուն եւ ժողովուրդի երէցներուն կողմէ ղրկուած։ 48 Յիսուսը մատնողը անոնց նշան տուած էր, ըսելով. – Ով որ համբուրեմ՝ անիկա է Յիսուսը, ձերբակալեցէ՛ք զայն։ 49 Յուդա շուտով մօտեցաւ Յիսուսի եւ ըսաւ. – Ողջո՛յն, Վարդապե՛տ,– եւ համբուրեց զայն։ 50 Յիսուս ըսաւ անոր. – Բարեկա՛մ, ասոր համա՞ր եկար։ Ապա մօտեցան, բռնեցին Յիսուսը եւ ձերբակալեցին։ 51 Եւ ահա Յիսուսի հետ եղողներէն մէկը ձեռքը երկարեց եւ սուրը քաշելով՝ զարկաւ Քահանայապետին ծառային եւ անոր ականջը կտրեց։ 52 Յիսուս ըսաւ անոր. – Սուրդ տեղը դիր, որովհետեւ ո՛վ որ սուր կ՚առնէ՝ սուրով պիտի մեռնի։ 53 Կը կարծես թէ չե՞մ կրնար Հօրս աղաչել, որ հիմա աւելի քան տասներկու գունդ հրեշտակ ղրկէ ինծի։ 54 Սակայն ինչպէ՞ս պիտի իրականանան Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուածները, թէ այսպէս պէտք է ըլլայ։ 55 Ապա Յիսուս ամբոխին դառնալով ըսաւ. – Աւազա՞կ եմ որ այդպէս սուրերով եւ բիրերով վրաս կը յարձակիք՝ զիս ձերբակալելու համար։ Ամէն օր ձեզի հետ տաճարին մէջ կը նստէի եւ կ՚ուսուցանէի ու չձերբակալեցիք զիս։ 56 Բայց այս բոլորը կը պատահին, որպէսզի Սուրբ գիրքերուն մէջ մարգարէներուն ըսածները իրականանան։ Այն ատեն աշակերտները բոլորն ալ ձգեցին զինք ու փախան։ Յիսուս Հրեաներու Ատեանին առջեւ ( Մր 14.53-65 , Ղկ 22.54-55 , 63-71 , Յհ 18.12-14 , 19-24 ) 57 Անոնք ձերբակալեցին Յիսուսը եւ տարին Կայիափա Քահանայապետին տունը, ուր Օրէնքի ուսուցիչները եւ երէցները հաւաքուած էին։ 58 Պետրոս հեռուէն կը հետեւէր Յիսուսի, մինչեւ Քահանայապետին տան գաւիթը, ուր մտնելով նստաւ սպասաւորներուն հետ՝ տեսնելու համար թէ վերջը ի՛նչ պիտի ըլլայ։ 59 Մինչ այդ, աւագ քահանաները եւ ամբողջ Ատեանը կը ջանային Յիսուսի դէմ սուտ վկայութիւն գտնել, որպէսզի զայն սպաննեն։ 60 Բայց չգտան, հակառակ անոր որ շատ մը սուտ վկաներ ալ եկան։ 61 Ի վերջոյ՝ երկու սուտ վկաներ եկան եւ ըսին. – Այս մարդը կ՚ըսէր. «Ես կրնամ Աստուծոյ տաճարը քանդել եւ երեք օրէն շինել զայն»։ 62 Քահանայապետը ոտքի ելաւ եւ հարցուց Յիսուսի. – Քեզի դէմ եղած այս ամբաստանութիւններուն պատասխան մը պիտի չտա՞ս։ 63 Բայց Յիսուս լուռ կը մնար։ Քահանայապետը դարձեալ հարցուց Յիսուսի. – Կենդանի Աստուծոյ անունով՝ ըսէ՛ մեզի թէ դո՞ւն ես Քրիստոսը, Աստուծոյ Որդին։ 64 Յիսուս պատասխանեց. – Դո՛ւն կ՚ըսես։ Բայց կ՚ըսեմ ձեզի.– Ասկէ ետք պիտի տեսնէք Մարդու Որդին՝ ամենազօր Աստուծոյ աջ կողմը նստած. եւ պիտի տեսնէք որ կու գայ երկինքի ամպերուն մէջէն։ 65 Ասոր վրայ Քահանայապետը իր վերարկուն պատռեց եւ ըսաւ. – Հայհոյեց. ալ ի՞նչ պէտք ունինք վկաներու. ահա հիմա լսեցինք ըրած հայհոյութիւնը: 66 Ի՞նչ կը մտածէք։ Անոնք պատասխանեցին. – Մահապարտ է։ 67 Ապա սկսան թքնել անոր երեսին եւ ծեծեցին զայն. ոմանք կ՚ապտակէին զինք ու կը հարցնէին. – 68 Քրիստո՛ս, գիտցի՛ր, ո՞վ է քեզի զարնողը։ Պետրոս կ՚ուրանայ Յիսուսը ( Մր 14.66-72 , Ղկ 22.56-62 , Յհ 18.15-18 , 25-27 ) 69 Մինչ Պետրոս դուրսը գաւիթին մէջ նստած էր, աղախին մը մօտեցաւ եւ ըսաւ. – Դուն ալ Գալիլեացի Յիսուսին հետ էիր։ 70 Պետրոս բոլորին դիմաց ուրացաւ եւ ըսաւ. – Չե՛մ գիտեր թէ ի՛նչ բանի մասին կը խօսիս։ 71 Երբ գաւիթէն դուրս կ՚ելլէր, դրան առջեւ ուրիշ կին մը տեսաւ զինք եւ հոն եղողներուն ըսաւ. – Ասիկա ալ Նազովրեցի Յիսուսին հետ էր։ 72 Պետրոս դարձեալ ուրացաւ եւ ըսաւ. – Կ՚երդնում որ չեմ ճանչնար այդ մարդը։ 73 Քիչ ետք հոն գտնուողները մօտեցան եւ ըսին Պետրոսի. – Իրապէս որ դուն ալ անոնցմէ ես, քանի խօսակցութեանդ շեշտը քեզ կը մատնէ։ 74 Պետրոս ինքզինք անիծելով՝ սկսաւ երդում ընել եւ ըսել. – Այդ մարդը չեմ ճանչնար։ Եւ նոյն պահուն աքաղաղը կանչեց։ 75 Պետրոս յիշեց Յիսուսի խօսքը, թէ «Տակաւին աքաղաղը չկանչած՝ երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս»։ Եւ դուրս ելլելով՝ լացաւ դառնագին։ |
© Bible Society Lebanon (BSL), 2001/2019
Bible Society in Lebanon