Toine kirjeine Timofejale 1 - Uz' Zavet

Tervhensanad

¹ Minä, Pavel, Iisusan Hristosan apostol, Jumalan tahton mödhe olen pandud sanelemha siš elos, kudamb om toivotadud Hristosan Iisusan kal՚t,

² oigendan tervhutesid armhale Timofei-poigale. Antkaha Tat Jumal da meiden Ižand Hristos Iisus sinei hüvüt, armahtust da mirud.

Pavel kitäb Jumalad da sanub hüvid sanoid Timofejale

³ Kitän Jumalad, kudambale minä puhthas hengespäi kumardamoi, kut meiden ezitatad oma jo tehnuded, i johtutan sindai ičein loičendoiš lopmata, öl i päiväl.

⁴ Konz muštho tuleba sinun kündled, ka lujas tahtoižin nägištada sindai, miše täuttas hüväl melel.

⁵ Kitän Jumalad, konz johtub mel՚he, miše sinä et heitnus uskojaks, a tozi-ki uskod. Muga uskoiba sinun babaiž Loida da mamaiž Evnika, da sinus-ki uskond om, minä sen hüvin tedan.

⁶ Sikš johtutan sinei, ota pidegehe se lahj, kudamban sinä said, konz minä panin käded sinun päle.

⁷ Ved՚ Jumal ei ole andnu meile varaidajiden henged, a om andnu vägen, armastusen da tervhen melen hengen.

⁸ Sikš ala huiktelde todištada meiden Ižandan Iisusan Hristosan polhe, ala huiktelde mindai, miše hänen täht olen türmas, a tirpa sinä-ki mokad Hristosan hüvän vestin täht. Jumal andab sinei sihe väged.

⁹ Hän om meid päzutanu, i kucnu pühäl kucundal, ei meiden tegoiden tagut, a kut hänen mel՚ da armod oma käsknuded. Nenid armoid hän lahjoiči meile ezmässai anttes meile Hristosan Iisusan.

¹⁰ Nene armod nügüd՚ oma sil՚mnägubal, sikš ku meiden Päzutai Iisus Hristos om tulnu. Hän om pannu lopun surman valdale i hüvän vestin kal՚t tonu päivänvauktale elon da kolematomuden.

¹¹ Necen hüvän vestin sanelijaks, apostolaks da opendajaks mindai pandihe Jumalad tundmatomiden rahvahiden täht.

¹² Sikš minä tirpan-ki nenid mokid. No minei ei ole huiged, sikš ku tedan, kenehe uskon. Minä pidämoi vahvas neciš: hän voib ičeze tulendpäivhäsai kaita, mi om anttud minun käzihe.

¹³ Tege neniden tervhiden opendusiden mödhe, kudambid oled minuspäi kulnu, i elä uskondas i armastuses, kudambad tuleba Hristosas Iisusaspäi.

¹⁴ Meiš eläjan Pühän Hengen abul kaiče kaik se hüvä, mi om anttud sinun käzihe.

¹⁵ Sinä tedad, miše minuspäi Azias kaik kärauzihe, i heiden keskes Figel i Germogen.

¹⁶ A Onesiforan kanzad armahtagha Jumal, sikš ku Onesifor om kaikuttušti andnu minun hengele tüništoitust. Hän ei huiktelnus minun čapid, a

¹⁷ tuldes Rimha väzumata eci mindai i löuzi.

¹⁸ Armahtagha händast Ižand ičeze tulendpäivän! A kut äjan hän abuti minei Efesas, siš sinä tedad paremba kaikid.