Почм 3 - У Сугынь

3 ГЛАВА 1-6 Сардисысе черкылан серыш. 7-13 Филадельфийысе черкылан серыш. 14-22 Лаодикийысе черкылан серыш.

¹ Сардисысе черкын Суксыжлан возо: ”Юмын шым шӱлышыжӧ да шым шӱдыр кӧн уло, Тудо тыге ойла: Тыйын пашатым палем. Лӱмет илышын, но шкеже колышо улат.

² Помыжалт, мо але кодын да колымашке лишемын, тудым пеҥгыдемде. Юмем ончылно тыйын пашат тичмаш огыл манын ужынам.

³ Тугеже, мом тый налынат да колынат, тудым шарне, тидым кучо да, языкетым касарыктен, Юмо деке савырне. А шекланен от шого гын, Мый вор семын мием, да кунам тылат мут кучыкташ толам, тый от пале.

⁴ Но Сардисыште еҥет-влак коклаште вургемыштым амыртыдыме-влакат икмынярын улыт. Нуно Мый денем пырля ош вургеман кошташ тӱҥалыт; нуно тидлан йӧрышӧ улыт.

⁵ Сеҥышыже ош вургемым чия, да Мый лӱмжым илыш книга гыч ом ӱштыл, а Ачам ончылно да Тудын Суксыж-влак ончылно лӱмжым палымем нерген почын каласем.

⁶ Кӧн пылышыже уло, черке-влаклан Шӱлышын мом ойлымыжым тек колеш.”

⁷ Филадельфийысе черкын Суксыжлан возо: ”Давидын сравочшым кучышо Святой да Чын – Тудын почмыжым нигӧ ок петыре, да Тудын петырымыжым нигӧ ок поч – тыге ойла:

⁸ Тыйын пашатым палем. Теве тыйын ончылнет Мый омсам почынам, да нигӧ тудым петырен ок керт. Виет шагал гынат, шомакем кучен иленат да Мыйын лӱмем деч кораҥын отыл.

⁹ Теве Мый тыланет сатанан тӱшкаж гыч шкеныштым иудей манын лӱмдышӧ-влакым пуэм – но нуно иудей огытыл, а шойыштыт веле. Нуным тыге ыштыктем: нуно толыт, тыйын йол воктекет кумык возыт да тыйым йӧратымем пален налыт.

¹⁰ Мыйын чыташ кӱштымем тый шуктен шогенат, сандене, кунам мландӱмбалне илыше-влакым тергыме жап уло сандалыкыш толын шуэш, Мый тыйым арален кодем.

¹¹ Вашке толам: тыйын сеҥымаш вуйшӱдышетым нигӧ ынже нал манын, мо тыйын уло, тудым пеҥгыдын кучо.

¹² Сеҥышым Мый шке Юмемын храмыштыже ӱшанле меҥгым ыштем, тушечын тудыжо ынде ок лек. Тудын ӱмбалан шке Юмемын лӱмжым да Мыйын Юмемын олажын – Мыйын Юмем деч пылпомыш гыч волышо у Иерусалимын – лӱмжым да Шкемын у лӱмем возем.

¹³ Кӧн пылышыже уло, черке-влаклан Шӱлышын мом ойлымыжым тек колеш.”

¹⁴ Лаодикийысе черкын Суксыжлан возо: ”Чын да ӱшанле танык, Юмын чыла ыштымыжын тӱҥалтышыже, Аминь, тыге ойла:

¹⁵ Тыйын пашатым палем. Тый йӱштат, шокшат отыл. О, тый йӱштӧ але шокшо лият ыле гын!

¹⁶ Но шокшат, йӱштат отыл, а леве улат, сандене тыйым умшам гыч луктын кудалтышаш улам,

¹⁷ вет тый ойлет: ’Мый поян улам, поенам да мылам нимо ок кӱл’. Тый пиалдыме, чаманышашлык, йорло, сокыр да чара улметым от пале.

¹⁸ Тыланет ойым пуэм: поян лияш манын, тулеш эрыктыме шӧртньым Мый дечем тӱлен нал; чияш да намысле чаратым петыраш манын, Мый дечем ош вургемым нал; шинчат ужшо манын, шинчашкет эмым шӱрӧ.

¹⁹ Кӧм Мый йӧратем, чылаштымат шылталем да наказатлем. Тыгеракын, чон йӱлен тыршыше лий да, языкетым касарыктен, Юмо деке савырне.

²⁰ Теве Мый омса воктене шогем да пералтем. Кӧ Мыйын йӱкем колеш да омсам почеш гын, тудын деке Мый пурем да тудын дене кас кочкышым ыштем, а тудо – Мый денем.

²¹ Сеҥышылан Мый пеленем престолышкем шинчаш эрыкым пуэм. Тугак Мыят сеҥенам да Ачам дене Тудын престолышкыжо шинчынам.

²² Кӧн пылышыже уло, черке-влаклан Шӱлыш мом ойлымым тек колеш”.»