Ап.паш 22 - У Сугынь

22 ГЛАВА 22-29 Павел полк вуйлатыше ончылно. 30 – 23:11 Павел Синедрион ончылно.

¹ «Иза-шольо да ача-влак! Ынде тендан ончылно шкемым арален ойлымем колыштса».

² Еврей йылме дене каласкалаш тӱҥалмым колмеке, калык утыр шыпланен. Павел ойлен:

³ «Мый иудей улам, Киликийысе Тарсыште шочынам, но тиде олаште ончен куштеныт, Гамалиилын тунемшыже лийынам, мыйым ачана-влакын законыштлан сайын туныктеныт. Таче те могай улыда, мыят тугаяк лийынам, мыят Юмын верч чот шогенам.

⁴ Мый Господьын корныж дене коштшо-влакым колымашке шуктен поктылынам, пӧръеҥымат, ӱдырамашымат кучен, казаматышке шындылыктенам.

⁵ Тидын нерген архиерей да калык кугурак-влак чылан таныклен ойлен кертыт. Мый Дамаскыште илыше иудей иза-шольына-влаклан серыш-шамычымат нунын дечак налынам, тусо-влакымат руалташ да, пидын, Иерусалимыш мут кучаш кондаш манын, тушко каенам.

⁶ Кайымем годым, кечывал тура, кунам Дамаск деке лишемынам, кенета мыйын йырем пылпомыш гыч кӱдыратле волгыдо йолгалтын.

⁷ Мый мланде ӱмбаке йӧрлынам да ”Савл, Савл, молан тый Мыйым поктылат?” манын ойлымо йӱкым колынам.

⁸ Мый вашештенам: ”Господь, кӧ Тый улат?” Тудо мыланем каласен: ”Мый тыйын поктылмо Назорей Иисус улам”.

⁹ Мый денем пырля лийше-влакат волгыдым ужыныт да чот лӱдыныт, но мылам Ойлышын йӱкшым колын огытыл.

¹⁰ Тунам мый йодынам: ”Господь, мылам мом ыштыман?” А Господь каласен: ”Кынел да Дамаскыш кае, мом тый ыштышаш улат, чыла тушто каласат”.

¹¹ Йымыктарыше волгыдо шинчамым сокырым ыштен, сандене пырля лийше-влак мыйым Дамаскыш кид гыч вӱден намиеныт.

¹² Тушто Ананий лӱман еҥ лийын, тудо Юмын законым ӱшанлын шуктышо айдеме улмаш, Дамаскыште илыше иудей-влак тудым кӱкшын акленыт.

¹³ Мый декем толын, воктекем шогалын да каласен: ”Савл иза, шинчат почылтшо”. Тунамак мый тудым ужынам.

¹⁴ А тудо мылам ойлен: ”Шке эрыкшым пален налаш, Чын Ыштышым ужаш, Тудын ойлымо йӱкшым колаш ачана-влакын Юмышт тыйым ондакак ойырен налын.

¹⁵ Тый Тудын таныкше лият, мом ужмет да колмет нерген уло калыклан каласкалаш тӱҥалат.

¹⁶ Тыгеже мом юватылат? Кынел, тынеш пуро, Господь [Иисусын] лӱмжым ӱжын, языкет деч мушкылт”.

¹⁷ Иерусалимыш пӧртылмекем, храмыште кумалмем годым мыйым кугу ӧрмаш авалтен,

¹⁸ да Господьым ужынам. Тудо мылам ойлен: ”Вашке тарване, Иерусалим гыч писынрак лектын кай, тыште Мыйын нерген таныклен ойлыметым шотыш огыт нал”.

¹⁹ А мый ойленам: ”Господь, Тылат ӱшаныше-влакым казаматыш шындымем да синагоглаште кырыктымем нуно палат.

²⁰ Стефанын, Тыйын таныкетын, вӱржым йоктарыме годым мый туштак шогенам, тудым пуштмым сайлан шотленам да пуштшо-влакын вургемыштым ороленам”.

²¹ А Тудо мылам каласен: ”Кае, Мый тыйым торашке, чын Юмым палыдыме-влак деке, колтем”».

²² Тиде шомак марте иудей-влак Павелым колыштыныт, а вара кычкыраш тӱҥалыныт: «Тыгайым мландӱмбачын пытаре! Тудо илышаш огыл!»

²³ Нунын кычкырымышт, вургемыштым кушкедмышт да пуракым южыш кышкымышт годым

²⁴ полк вуйлатыше Павелым крепостьыш пурташ кӱштен, могай амал дене нуно тудлан кычкырымыштым палаш манын, тудым сола дене кырен йодышташ шӱден.

²⁵ А кунам тудым кыраш ӱштӧ дене шуялтарен пидыныт, Павел тушто шогышо шӱдывуй деч йодын: «Але тыланда Рим гражданым суд деч поснат кыраш лиеш?»

²⁶ Тидым колмеке, полк вуйлатыше деке шӱдывуй миен да ойлен: «Мом тый ыштынет, ончо! Тиде еҥ Римын гражданже».

²⁷ Тунам вуйлатыше Павел деке миен да йодын: «Мылам каласе, тый Римын гражданже улат мо?» Павел ойлен: «Туге».

²⁸ Полк вуйлатыше вашештен: «Мый тиде гражданствым кугу окса дене налынам». А Павел манын: «А мый шочынак Римын гражданже улам».

²⁹ Тудым кырен йодышташ ямдылалтше еҥ-влак тунамак кораҥыныт, а вуйлатыше, Павелын Рим граждан улмыжым пален налмекыже, тудым пидын пышташ кӱштымыжлан лӱдын.

³⁰ Иудей-влак Павелым молан титаклат манын, чыным палаш шонен, вес кечынже вуйлатыше тудын кепшылжым мучыштарен, архиерей-влаклан да уло Синедрионлан погынаш кӱштен. Вара Павелым конден, нунын ончылан шогалтен.