Psalmy 12 - UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida.

¹ Ratuj, PANIE, bo już nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

² Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

³ Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające i język mówiący przechwałki.

⁴ Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

⁵ Ze względu na ucisk ubogich i jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo temu, na kogo zastawiają sidła.

⁶ Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

⁷ Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

⁸ Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.