Иов 30 - Ыдыктыг Библия

Иовтуң түңнел чугаазы: ооң амгы хилинчээ

¹ «А ам менден аныяк улус мени шоодуп каттыржып тур, оларның адаларын кодан малдарым чанында ыттарже безин чоокшулатпайн турган болгай мен.

² Оларның күчү-күжү кошкаан болганда, холдарының күш-шыдалының меңээ херээ чүл?

³ Түрегдел болгаш аштан чилчии үзүлгеш, олар хоозураан ээн кургаг ховуда, дүмбей черде кадып калган малгаш хемирип турарлар;

⁴ шырыштардан ажыг оът-сиген чулуп чиирлер, хараган дазылдары – оларның аъш-чеми;

⁵ улус аразындан үндүр сывыртадып алганнар, оларның соонче улус оорларже дег алгыржып турар.

⁶ Олар кадып калган хем уннарынга, черде үңгүрлерге, чарыктарга чурттаар ужурлуг;

⁷ шырыштар аразында мөөредир алгыржып, тенниг чадаң ыяштарда бөлдүнчүп турарлар –

⁸ чуртундан үндүр сывырткан, ады чок шаарланчак бөлүк!

⁹ Ындыглар ам мени кыжырып ырлажып, кочу-шоот кылып алган.

¹⁰ Менден ческинип, дескелеп, мени көрүп кааш-ла, дүкпүртүнеринден ыятпастар.

¹¹ Бурган мээң кирижимни кошкадып, мени чөгенчиг кылып каан болганда, олар калчаарап-ла тур.

¹² Саваажоктар оң таламдан халдап, мени ужур идип, меңээ удур өлүмнүг бүзээлел кылып тур.

¹³ Мээң хамык оруктарымны муңгаштап алдылар, меңээ узуткаашкынны белеткеп турлар – кымның-даа дузазы чокка ону кылып турлар.

¹⁴ Алгыг дежиктиг хана дамчыштыр халдаан дег, дааш-шимээн-биле чүткүп кирип турлар.

¹⁵ Коргуушкун менче хөме халдаан, алдар-хүндүмнү хат-биле тарадыр шаапкан дег, камгалалым булут ышкаш чиде берген.

¹⁶ Хөрээмде тыныжым үстүр деп барган, качыгдал хүннери мени сегирип алган;

¹⁷ дүне када сөөктерим саргып аарыыр-дыр, аарышкы мени удутпайн хемдиир-дир.

¹⁸ Бурган мээң хевимни күш-биле ушта силгиир-дир, хөйлеңимниң моюндуруундан сегирип аар-дыр,

¹⁹ Ол мени малгашче октапкан, доозун-довурак дег, хүл дег апардым.

²⁰ Сени кый деп тур мен, а Сен харыы бербес-тир сен, Сээң мурнуңда тур мен – а Сен менче кичээнгей салбас-тыр сен;

²¹ Сен меңээ кадыг-дошкун апардың, Сээң күчүлүг холуң меңээ өжээргеп тур;

²² мени хаттарга бериптиң, казыргыга бөөлдеттирип тур сен.

²³ Билир мен: Сен мени өлүмче, бүгү амытаннарга белеткеп каан бажыңче аппар чыдар сен.

²⁴ Буураан күжүр дуза дилеп, айыыл-халапка алзып турда, кым олче холун көдүрерил?

²⁵ Мен бергедеп турар кижини кээргевээн мен бе, ядыылар дээш сеткилим муңгараваан бе?

²⁶ Буян кордап чордум, бузут чедип келди, чырык манап чордум, дүмбей караңгы дүжүп келди.

²⁷ Ишти-хөңнүм хинчектенип, дыш көрбестеди, качыгдал хүннери меңээ уткуй келди.

²⁸ Карара берген чоруп тур мен – хүн херелинден эвес, чыылган улус мурнунда дуза дилеп тур мен;

²⁹ мен ам шөө-бөрүлер дуңмазы мен, страус куштар өңнүү мен.

³⁰ Кежим карарып, картталып тур, изиг-халыын сөөктеримни өрттедип тур;

³¹ мээң чадаганымны ыы-сыы-биле хөөннеп каан, лимбим муңгаргай аялгалыг ойнап тур».