Иеремия 6 - Ыдыктыг БиблияДайзын Иерусалимче халдаар 1 Вениаминниң аймаа, Иерусалимден дезиңер! Текояга трубадан этсиңер, Бет-Каремге сагындырыглыг демдектен бериңер, чүге дээрге соңгу чүктен айыыл-халап, аажок улуг өлүм-чидим кел чыдар-дыр. 2 Эрге-чассыг, чараш Сион-кысты чок кылып каар мен! 3 Сүрүг малын кадарып чоруур кадарчылар дег, дайзыннар аңаа чедип келгеш, чадырларын ону дескиндир тип алгаш, кижи бүрүзү Иерусалимниң кайы-бир талазын кадарып туруп аар. 4 Олар: „Иерусалимге удур тулчуушкунну белеткеңер! Туруңар, дал дүъште үнүптээли! Харалаан, хүн ажар чедип, имиртиңней берди. 5 Туруңар, дүне када үнүптээли, ооң быжыг ханаларын үреп бузуп кааптаалы!“ – деп тур». 6 Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези бо-дур: «Ыяштардан кезиңер, Иерусалимге удур бүзээлел чалын тудуңар. Дарлал бо хоорайның эриин ажыр долган-дыр – ол кеземчем көрзүн. 7 Суг бажындан бүлгүрлүп турар суг дег, найысылалда бузут хайныгып тур, үптээшкин биле күчүлел ында оожургавайн дыңналып тур, Мен көрүп кээримге-ле, кемдээшкин, балыг-бышкын көстүр-дүр! 8 Иерусалим, миннип кел, оон башка сенден хөңнүм кала бээр, сени кижи чурттап шыдавас, хоозураан чер кылып каар мен». 9 Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы: «Израильчилерниң арткан кезээн, виноград шөлүнде чимисти дег, чыып кааптар. Виноград чыыкчызы дег, холуңну сыптарже сунувут!» – дээн. 10 Кымга чугаалаайн, кымны сургаайн, кым мени дыңнаарыл? Улус-чон кулаан кумнап алган – дыңнап шыдавас-тыр. Дээрги-Чаяакчының сөзүн дора көрүп, аңаа хөңнү чок-тур. 11 Дээрги-Чаяакчының килеңин үлежип турар мен, ону доктаадып шыдавас мен! «Кудумчуда бичии уругларже, бөлүглежип чыылган аныяктарже Мээң килеңимни төвүт! Эр-даа, херээжен-даа улусту тудуп алгаш баар, назылап кыраан ирейни база. 12 Израильчилерниң бажыңнары, шөлдери болгаш кадайлары хары улус холунче кире бээр, чүге дээрге Мен бо черниң чурттакчыларынче холум көдүрер мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – 13 Олар шупту, улуу-даа, бичези-даа, чүгле ажык-кончаа сүрүп, Бурганның медээчизинден эгелээш, Ооң бараалгакчызынга чедир меге чүүл кылып чоруур болгай. 14 Олар „Амыр-тайбың, амыр-тайбың!“ деп хоозун чүве чугаалап, Мээң чонумнуң балыгларын чиик көрүп, экиртир деп бодап турар, а амыр-тайбың чок-тур! 15 Олар чүдек-бужар чүүлдер кылып турар, ыядыр ужурлуг улус-тур, ынчалза-даа ыядыр арын, эгенир сагыш оларда чок-тур. Ынчангаш олар аштырганнар аразынга кырлып каар, Мээң кеземче көргүзүп кээр хүнүмде кээп дүжер». Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези ол-дур. 16 Дээрги-Чаяакчы мынча деп чугаалаан: «Орук белдиринге доктаагаш, топтап көрүңер, эрте-бурунгу оруктар дугайында айтырыңар, буянның оруу кайда-дыр – олап чоруңар, ынчан сагыш-сеткилиңер тамчык-дыштыг болур – деп чугааладым. А силер: „Олап чорбас бис!“ – деп харыыладыңар. 17 Мен силерге доскуулчуларны тургускаш: „Труба этсирин дыңнаңар!“ – дидим. А силер: „Дыңнавас бис!“ – деп харыыладыңар. 18 Ынчангаш Мээң чонум-биле чүү боорун дыңнап алыңар, чоннар, билип алыңар, чыылган улус. 19 Чер-делегей, дыңна! Мен бо чонче айыыл-халапты – ооң бодунуң-на бодалдарының үре-түңнелин ыдып тур мен, чүге дээрге Мээң чугаа-сөзүмнү тооп дыңнаваан, Мээң хоойлумну хүлээп көрбээн чон-дур. 20 Шевадан эккелген ладанның, ырак чурттан эккелген чаагай чыттыг кулузуннуң Меңээ херээ чүл? Бо чоннуң өргүлдери Мээң сеткилимге таарышпады, ооң бүрүн өрттедир өргүлдеринге хөңнүм чогул». 21 Ынчангаш Дээрги-Чаяакчы: «Бо чоннуң мурнунга моондактар салыр мен, аңаа адалары болгаш оолдары, эжишкилер болгаш кожалар тептигип, өлүп каар!» – дээн. 22 Дээрги-Чаяакчы: «Көрүңер! Соңгу чүкте чурттан бир чон кел чыдыр, күчүлүг аймак чер-делегейниң кыдыындан көдүрлүп олур! 23 Ол дээрге холунда ча-согун, хылыш туткан, каржы-дошкун, кам-хайыра чок улус-тур, оларның алгы-кышкызы далайның дааш-шимээни дег. Аъттыг шаап кел чыдар, тулчурунга белен дайынчылар-дыр, олар сенче халдаары ол-дур, Сион-кыс!» – деп чугаалаан. 24 Оларның дугайында медээни дыңнадывыс, салдыныптывыс, аарышкы, хилинчек бисти, божаан херээженни дег, ат кылып тур. 25 Шөлче үнмеңер, оруктарга көзүлбеңер, чүге дээрге кайда-даа хылыш туткан дайзыннар бар-дыр, долгандыр коргуш бар-дыр. 26 Мээң күжүр чонум! Качыгдалдың самдар хевин кедип ал, хүлге боражып ал, эр чаңгыс оглуңнуң өлүмү дээш кажыыдаан дег, ыглап-сыкта, ондап-оста, чүге дээрге узуткакчы биске хенертен чедип кээр. 27 «Иеремия, Мен сени Бодумнуң чонумну шылгазын дээш, мөңгүннүң шынарын хынаан эзилдирикчи дег, чоруттум, сен ам шивээ боор сен, чоннуң кылган херектерин үнелээр сен. 28 Олар шупту чөрүү, чагырга билбес, хоп-чип дажып чурттап чоруур улус-тур. Олар дээрге чүректери чес-демирден бүткен улус-тур, олар шупту үүлгедикчилер-дир. 29 Хөрүктү үрүп турган, ынчалза-даа Эзилдирикчи бо чонну хей-ле эзилдирген, от ажык чок холуксааны ылгап шыдаваан: бузут-бактыг улус аңгыланмайн барган! 30 Ол улусту ажык чок мөңгүн деп адаар, Дээрги-Чаяакчы оларны хүлээп көрбээн-дир». |
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Institute for Bible Translation, Russia