Иеремия 6 - Ыдыктыг Библия

Дайзын Иерусалимче халдаар

¹ Вениаминниң аймаа, Иерусалимден дезиңер! Текояга трубадан этсиңер, Бет-Каремге сагындырыглыг демдектен бериңер, чүге дээрге соңгу чүктен айыыл-халап, аажок улуг өлүм-чидим кел чыдар-дыр.

² Эрге-чассыг, чараш Сион-кысты чок кылып каар мен!

³ Сүрүг малын кадарып чоруур кадарчылар дег, дайзыннар аңаа чедип келгеш, чадырларын ону дескиндир тип алгаш, кижи бүрүзү Иерусалимниң кайы-бир талазын кадарып туруп аар.

⁴ Олар: „Иерусалимге удур тулчуушкунну белеткеңер! Туруңар, дал дүъште үнүптээли! Харалаан, хүн ажар чедип, имиртиңней берди.

⁵ Туруңар, дүне када үнүптээли, ооң быжыг ханаларын үреп бузуп кааптаалы!“ – деп тур».

⁶ Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези бо-дур: «Ыяштардан кезиңер, Иерусалимге удур бүзээлел чалын тудуңар. Дарлал бо хоорайның эриин ажыр долган-дыр – ол кеземчем көрзүн.

⁷ Суг бажындан бүлгүрлүп турар суг дег, найысылалда бузут хайныгып тур, үптээшкин биле күчүлел ында оожургавайн дыңналып тур, Мен көрүп кээримге-ле, кемдээшкин, балыг-бышкын көстүр-дүр!

⁸ Иерусалим, миннип кел, оон башка сенден хөңнүм кала бээр, сени кижи чурттап шыдавас, хоозураан чер кылып каар мен».

⁹ Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы: «Израильчилерниң арткан кезээн, виноград шөлүнде чимисти дег, чыып кааптар. Виноград чыыкчызы дег, холуңну сыптарже сунувут!» – дээн.

¹⁰ Кымга чугаалаайн, кымны сургаайн, кым мени дыңнаарыл? Улус-чон кулаан кумнап алган – дыңнап шыдавас-тыр. Дээрги-Чаяакчының сөзүн дора көрүп, аңаа хөңнү чок-тур.

¹¹ Дээрги-Чаяакчының килеңин үлежип турар мен, ону доктаадып шыдавас мен! «Кудумчуда бичии уругларже, бөлүглежип чыылган аныяктарже Мээң килеңимни төвүт! Эр-даа, херээжен-даа улусту тудуп алгаш баар, назылап кыраан ирейни база.

¹² Израильчилерниң бажыңнары, шөлдери болгаш кадайлары хары улус холунче кире бээр, чүге дээрге Мен бо черниң чурттакчыларынче холум көдүрер мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. –

¹³ Олар шупту, улуу-даа, бичези-даа, чүгле ажык-кончаа сүрүп, Бурганның медээчизинден эгелээш, Ооң бараалгакчызынга чедир меге чүүл кылып чоруур болгай.

¹⁴ Олар „Амыр-тайбың, амыр-тайбың!“ деп хоозун чүве чугаалап, Мээң чонумнуң балыгларын чиик көрүп, экиртир деп бодап турар, а амыр-тайбың чок-тур!

¹⁵ Олар чүдек-бужар чүүлдер кылып турар, ыядыр ужурлуг улус-тур, ынчалза-даа ыядыр арын, эгенир сагыш оларда чок-тур. Ынчангаш олар аштырганнар аразынга кырлып каар, Мээң кеземче көргүзүп кээр хүнүмде кээп дүжер». Дээрги-Чаяакчының чугаалаан чүвези ол-дур.

¹⁶ Дээрги-Чаяакчы мынча деп чугаалаан: «Орук белдиринге доктаагаш, топтап көрүңер, эрте-бурунгу оруктар дугайында айтырыңар, буянның оруу кайда-дыр – олап чоруңар, ынчан сагыш-сеткилиңер тамчык-дыштыг болур – деп чугааладым. А силер: „Олап чорбас бис!“ – деп харыыладыңар.

¹⁷ Мен силерге доскуулчуларны тургускаш: „Труба этсирин дыңнаңар!“ – дидим. А силер: „Дыңнавас бис!“ – деп харыыладыңар.

¹⁸ Ынчангаш Мээң чонум-биле чүү боорун дыңнап алыңар, чоннар, билип алыңар, чыылган улус.

¹⁹ Чер-делегей, дыңна! Мен бо чонче айыыл-халапты – ооң бодунуң-на бодалдарының үре-түңнелин ыдып тур мен, чүге дээрге Мээң чугаа-сөзүмнү тооп дыңнаваан, Мээң хоойлумну хүлээп көрбээн чон-дур.

²⁰ Шевадан эккелген ладанның, ырак чурттан эккелген чаагай чыттыг кулузуннуң Меңээ херээ чүл? Бо чоннуң өргүлдери Мээң сеткилимге таарышпады, ооң бүрүн өрттедир өргүлдеринге хөңнүм чогул».

²¹ Ынчангаш Дээрги-Чаяакчы: «Бо чоннуң мурнунга моондактар салыр мен, аңаа адалары болгаш оолдары, эжишкилер болгаш кожалар тептигип, өлүп каар!» – дээн.

²² Дээрги-Чаяакчы: «Көрүңер! Соңгу чүкте чурттан бир чон кел чыдыр, күчүлүг аймак чер-делегейниң кыдыындан көдүрлүп олур!

²³ Ол дээрге холунда ча-согун, хылыш туткан, каржы-дошкун, кам-хайыра чок улус-тур, оларның алгы-кышкызы далайның дааш-шимээни дег. Аъттыг шаап кел чыдар, тулчурунга белен дайынчылар-дыр, олар сенче халдаары ол-дур, Сион-кыс!» – деп чугаалаан.

²⁴ Оларның дугайында медээни дыңнадывыс, салдыныптывыс, аарышкы, хилинчек бисти, божаан херээженни дег, ат кылып тур.

²⁵ Шөлче үнмеңер, оруктарга көзүлбеңер, чүге дээрге кайда-даа хылыш туткан дайзыннар бар-дыр, долгандыр коргуш бар-дыр.

²⁶ Мээң күжүр чонум! Качыгдалдың самдар хевин кедип ал, хүлге боражып ал, эр чаңгыс оглуңнуң өлүмү дээш кажыыдаан дег, ыглап-сыкта, ондап-оста, чүге дээрге узуткакчы биске хенертен чедип кээр.

²⁷ «Иеремия, Мен сени Бодумнуң чонумну шылгазын дээш, мөңгүннүң шынарын хынаан эзилдирикчи дег, чоруттум, сен ам шивээ боор сен, чоннуң кылган херектерин үнелээр сен.

²⁸ Олар шупту чөрүү, чагырга билбес, хоп-чип дажып чурттап чоруур улус-тур. Олар дээрге чүректери чес-демирден бүткен улус-тур, олар шупту үүлгедикчилер-дир.

²⁹ Хөрүктү үрүп турган, ынчалза-даа Эзилдирикчи бо чонну хей-ле эзилдирген, от ажык чок холуксааны ылгап шыдаваан: бузут-бактыг улус аңгыланмайн барган!

³⁰ Ол улусту ажык чок мөңгүн деп адаар, Дээрги-Чаяакчы оларны хүлээп көрбээн-дир».