Эге дөс 44 - Ыдыктыг Библия

Акыларын Иосифтиң шенеп турганы

¹ Бодунуң бажыңының ажыл-агый эргелекчизинге Иосиф мынча деп дужааган: «Бо улустуң шоодайларынга тарааны сыңар шаа-биле уруп бергеш, кижи бүрүзүнүң шоодайынга ооң мөңгүнүн дедир суп каар сен.

² А мээң мөңгүн аяамны хеймериниң шоодайынга ооң тараа саткан мөңгүнү-биле кады суп каар сен». Ажыл-агый эргелекчизи бүгү чүвени Иосифтиң дужааганын ёзугаар күүсеткен.

³ Даң адары билек, алышкыларны элчигеннери-биле салып чорудупканнар.

⁴ Алышкылар чорупкаш, хоорайдан дыка ыраваанда, Иосиф ажыл-агый эргелекчизинге мынча дээн: «Дүрген оларның соондан сүрүп чет! Оларга чеде бергеш: „Чүге экиге багай-биле харыылап турар силер? Чүге мээң мөңгүн аяамны оорлапканыңар ол?

⁵ Мээң дээргим ол аяктан суксун ижип, аңаа төлгелээр кижи болгай. Багай чүве кылган-дыр силер“ – деп оларга чугаала».

⁶ Ажыл-агый эргелекчизи оларны сүрүп четкеш, Иосифтиң дужааганы ёзугаар чугаалаан.

⁷ Алышкылар: «Чүге ындыг чүве чугаалап турарыңар ол, дээргивис? Бис, силерниң чалчаларыңар, ындыг багай чүве кылбас-тыр бис ийин.

⁸ Бистиң шоодайларывыстан тывылган мөңгүннерни безин Ханаандан силерге дедир эккеп бердивис чоп. Силерниң дээргиңерниң алдын-мөңгүнүн канчап оорлай бээр улус бис?

⁹ Бистиң кайы-бирээвистен ол читкен аякты тып аар болза, ону өлүр шаажылазын, а бис шупту дээргивистиң кулдары болур бис» – деп харыылааннар.

¹⁰ «Силерниң чугаалааныңар-биле болгай аан – деп ажыл-агый эргелекчизи чөпшээрешкен. – Чүгле читкен чүүл кымдан тыптырыл, ол кижи дээргимге кул болуп артар, а артканнарыңар буруу чок болур».

¹¹ Алышкылар дүрген-не шоодайларын дүжүргеш, оларның аастарын ажыдыпканнар.

¹² Иосифтиң чалчазы улуундан эгелээш, бичезинге чедир үжеп кээрге, мөңгүн аяк Вениаминниң шоодайындан тыптып келген.

¹³ Алышкылар идик-хевин качыгдалдан ора соккулап алгаш, элчигеннеринге катап чүъгүн чүдүргеш, хоорайга чедип келгеннер.

¹⁴ Иуда акылары, дуңмалары-биле кээрге, Иосиф ам-даа бажыңында болган. Олар Иосифтиң мурнунга сөгүрүп кээп дүшкеннер.

¹⁵ Иосиф оларга: «Ол канчаарыңар ол? Мен ышкаш улус төлге-биле чүнү-даа билип каар деп чүвени билбес силер бе?» – дээн.

¹⁶ «Дээргивис силерге чүнү чугаалаар деп бис – деп, Иуда чугаалаан. – Канчаар хөрлээр бис? Канчаар агартынар бис? Бурган бистиң буруувусту сойгалап тур ышкажыл. Амдан эгелеп, бис силерниң кулдарыңар-дыр бис – аякты оорлаан-даа кижи, өске артканнарывыс-даа».

¹⁷ Ынчалза-даа Иосиф оларга: «Чок, мен ындыг чүве кылып шыдавас мен. Чүгле аякты оорлаан кижи мээң кулум бооп артсын, а артканнарыңар ачаңарже амыр-тайбың чана бээр силер» – дээн.

¹⁸ Иуда Иосифке чоокшулап чеде бергеш: «Дээргим! Силер-биле чугаалажырын чалчаңар меңээ чөпшээреп көрүңер – дээн. – Меңээ ажынмайн көрүңерем, дээргим. Силер фараон-биле дөмей эргелиг-дир силер.

¹⁹ Силер, хүндүлүг дээрги, бистен ачавыс бар бе, дуңмаларывыс бар бе дээрзин айтырган болгай силер.

²⁰ Дээргивис силерге кырган адавыс барын, оон ыңай ооң назы-хары улгады бергенде, төрүттүнген оглу барын чугаалаан болгай бис. Ачавыстың бодунуң кадайындан арткан чаңгыс оглу ол-дур, а ооң кады төрээни чок апарган. Ынчангаш ачавыс аңаа дыка ынак. Бис мону силерге чугаалаан бис.

²¹ А силер чалчаларыңар биске: „Дуңмаңарны эдертип эккелиңер, ону көрейн“ – деп дужааган болгай силер.

²² Ынчан бис силерге: „Дуңмавыс ачавысты каап шыдавас, ачавыс ол чарлыышкынны ууп шыдавайн, өлүп каар“ – деп чугаалаан болгай бис.

²³ Ынчалза-даа силер биске: „Бир эвес хеймер дуңмаңарны эккелбес болзуңарза, меңээ көзүлбеңер“ – дидиңер.

²⁴ Аалывыста силерниң чалчаңар болур ачавыска чеде бергеш, дээргивис силерниң сөстериңерни ол хевээр дамчыткан бис.

²⁵ Ачавыс бисти: „Ам база катап барып, тараадан садып эккелиңер“ – дээрге,

²⁶ бис аңаа: „Хеймеривис чокта, бис ынаар барып, ол кижиниң мурнунга көстүп шыдавас бис“ – деп чугааладывыс.

²⁷ Силерниң чалчаңар болур ачавыс биске: „Силер билир силер: мээң кадайым меңээ ийи оол божуп берген.

²⁸ Бирээзи ис чок чиде берди. Ону араатан аңнар үзе-чаза соп чип каан деп бодаар мен. Ону ол хевээр көрбедим.

²⁹ Ам силер арткан оглумну база аппаарыңар ол-дур. Ооң-биле багай чүве болур болза, көк баштыг мени алдыы оранче чорутканыңар ол-дур“ – диди.

³⁰ Бир эвес силерниң чалчаңар болур ачавыска боду-биле тыны тудуш, ынак оглу чокка чеде бээр болзумза,

³¹ оглу бистиң-биле кады келбээнин көөр болза, ол өлүп каар! Силерниң чалчаңар, көк баштыг ачавыс, муңгаралдан бистиң хайывыс-биле алдыы оранче чорутканы ол.

³² Ооң кадында силерниң чалчаңар мен „Дуңмавыстың чанып кээрин бажым-биле харыылаар мен“ деп ачавыска аашкынган кижи мен. Бир эвес дуңмамны эккелбес болзумза, бүгү назынымда ачамның мурнунга буруумну чүктээр болган мен.

³³ Ынчангаш силерниң чалчаңар мен дуңмамның орнунга маңаа кул бооп артып каайн, а бо оол акылары-биле кады чана бергей аан.

³⁴ Бир эвес мен дуңмам чокка чана берзимзе, ачамның кажыыдалын канчап көрүп шыдаар мен?!»