Эге дөс 38 - Ыдыктыг Библия

Иуда биле Фамар

¹ Ол үеде Иуда акы-дуңмаларындан аңгыланып чоруткаш, Одоллам хоорай чурттуг Хира деп кижиниң чоогунга турумчуп чурттай берген.

² Иуда аңаа Шуа деп хананей кижиниң уруун сонуургай берген. Ол ону кадай кылдыр ап алгаш, кады чурттап эгелээн.

³ Кадайы иштелип-саатталгаш, оол божаан. Иуда оглун Ир деп адап алган.

⁴ Кадайы база катап иштелип-саатталгаш, оол божааш, оглун Онан деп адап алган.

⁵ Оон база бир оол божуп алгаш, оглун Шела деп адап алган. (Ол оглу төрүттүнүп турда, Иуда Хезивке турган.)

⁶ Дун оглу Ир өзүп кээрге, Иуда аңаа Фамар деп кысты кадай кылдыр ап берген.

⁷ Иуданың дун оглу Ир Дээрги-Чаяакчының мурнунга кем-буруулуг болган, ынчангаш Ол ону чок кылып каан.

⁸ Иуда Онанга: «Бистиң чаңчылывыс ёзугаар, өлген акыңның кадайы-биле чоокшулажып, ону кадай кылып ал, акыңның салгалын уламчыла» – дээн.

⁹ Ынчалза-даа Фамардан төрүттүнер ажы-төл бодунуң уруглары деп санаттынмас дээрзин Онан билип турган. Ынчангаш Фамар-биле кады удуп, ооң-биле чоокшулашкан санында-ла, акызының салгалын арттырбас дээш, үрезин черже төп кааптар турган.

¹⁰ Дээрги-Чаяакчыга Онанның ол чоруу кем-буруу болган. Ынчангаш Дээрги-Чаяакчы ону база чок кылып каан.

¹¹ Иуда кенни Фамарга: «Мээң оглум Шела өзүп келгиже чедир, бодуңнуң ада-иеңниң чанынга дулгуяк бооп чурттап чоруп көрем» – дээн. (Бичии оглу база акылары дег чок апаар ирги бе деп сезингеш, ол ынча дээн.) Фамар ада-иезиниң чанынга барып чурттай берген.

¹² Элээн хөй үе эрткенде, Шуаның уруу, Иуданың кадайы өлүп калган. Кажыыдалы чүгээртей бээрге, Иуда Одоллам чурттуг кожазы Хира-биле кады Тимнаже, бодунуң хоюн кыргып турган черже чорупкан.

¹³ Фамарга ооң бээзи Иуда Тимнаже хоюн кыргып чорупканының дугайында дыңналы берген.

¹⁴ Ол бодунуң дулгуяк хевин ужулгаш, тускай шывыг-биле шыптынып алгаш, Тимнаже баар орукта Энаим суурнуң хаалгазының чанынга олуруп алган. Чүге дээрге Шела өзүп кээрге-даа, бодун аңаа кадай кылдыр ап бербейн турарын Фамар билип турган.

¹⁵ Иуда ону көрүп кааш, самыын-садар херээжен деп бодаан, чүге дээрге ол бодунуң арнын чажырып алган болган.

¹⁶ Иуда аңаа чеде бергеш: «Мен сээң-биле удууйн» – дээн, чүге дээрге ол бодунуң кенни деп билбээн. Ол херээжен: «Бир эвес мээң-биле удуур болзуңза, меңээ чүнү бээр сен ынчаш?» – деп айтырган.

¹⁷ Иуда: «Мен сеңээ малымдан анай чорудуп бээр мен» – дээн. Херээжен: «Анайың чоруткужеңче, долаа кылдыр чүве арттырып каар сен бе?» – деп айтырган.

¹⁸ «Сеңээ кандыг долаа херегил?» – деп, Иуда айтырган. «Бодуңнуң таңмаңны, ону астып алган хендирчигежиңни база холуңда туткан даянгыыжыңны арттырып каг» – деп, херээжен чугаалаан. Ол бүгүнү бергеш, Иуда демги херээжен-биле чоокшулашкан. Фамар оон иштели берген.

¹⁹ Фамар оон чоруткаш, шыптынып алган пөзүн ап каапкаш, бодунуң дулгуяк хевин кедип алган.

²⁰ Долаага арттырып каан чүвелерин ол херээженден алдырып аар дээш, Иуда бодунуң Одоллам чурттуг өңнүүн дамчыштыр анайын чорудупкан. Ынчалза-даа өңнүү ол херээженни тыппаан.

²¹ Иуданың өңнүү ол черниң чурттакчыларындан: «Орук аксында Энаимге турган самыын-садар херээжен канчалды?» – деп айтырарга, олары: «Маңаа самыын-садар херээжен турбаан» – деп харыылааннар.

²² Өңнүү Иудага келгеш: «Мен ол херээженни тыппадым. Ол черниң чурттакчылары „Маңаа самыын-садар херээжен турбаан“ дээр чүве-дир» – дээн.

²³ Ынчан Иуда: «Мээң хамык эдилелдерим ол херээженге артып калгай аан, бодувусту багай атка чедирбээли. Мен олче анайны чорудуптарымга, сен ону тыппас-ла кижи-дир сен!» – дээн.

²⁴ Үш ай хире үе эрткенде, Иудага: «Сээң кенниң Фамар самыын-садар херээжен дег халып тургаш, ооң хайы-биле иштели берген-дир» – деп дыңнадыг келген. Иуда: «Ону тудуп эккелгеш, өрттедиптиңер!» – деп чарлык үндүрген.

²⁵ Кажан Фамарны шииткелче эккел чыдырда, ол бээзинче сөс дамчыдарын дилээн: «Мен бо эдилелдерниң ээзинден иштелген мен. Танып көрүңерем, кымның таңмазы, хендиржигежи база даянгыыжы-дыр?»

²⁶ Иуда бодунуң эдилелдерин танып кааш: «Ол, меңээ бодаарга, шынныг-дыр, чүге дээрге мен ону оглум Шелага кадай кылдыр ап бербээн-дир мен» – дээн. Ол ооң соонда Фамар-биле чоокшулашпаан.

²⁷ Фамарның божуур өйү чедип кээрге, ол ийистер божуп ап-тыр.

²⁸ Фамарның эъди аарып эгелей бергенде, холчугаш көстүп келген. Тудугжу кадай ол холчугашка кызыл удазын баглап кааш: «Моозу мурнай үнген» – дээн.

²⁹ Ынчалза-даа ол төл холчугажын дедир киир тыртып аппаарга, оон өскези мурнай үнүп келген. Тудугжу кадай: «Канчап чаза булгап эртип келдиң?» – дээн. Ону Фарес деп адап каан.

³⁰ Ооң соондан холунда кызыл удазын шараан оол үнүп келген. Ону Зерах деп адап каан.