1 Хааннар 20 - Ыдыктыг Библия

Ионафанның Давидке дузалааны

¹ Давид Раманың Наваттан дезипкеш, Ионафанга чедип келгеш: «Сээң ачаңның мурнунга бачыттыг чүнү кылыпкан кижи мен? Чүнү канчапкан, чүнү үүлгедипкен мен? Чүү дээш ачаң мени өлүрер деп турар кижил?» – деп чугаалаан.

² Ионафан аңаа: «Чок, сен өлбес сен. Ачам меңээ чугаалавайн, кандыг-даа херек кылбас ужурлуг. Ачам менден ону чүү дээш чажырар деп? Ол ынчанмас» – дээн.

³ Давид: «Сээң ээ көрүүшкүнүңнү чедип алганымны ачаң эки билир, ынчангаш ол иштинде: „Ол дугайын Ионафан билбезин, оон башка хомудай бээр“ деп бодап алган боор. Дириг Дээрги-Чаяакчының-даа, сээң-даа адыңар-биле даңгыраглап тур мен: мээң өлүмүм мыяда-дыр» – деп чугаалаан.

⁴ Ионафан Давидке: «Сен чүнү күзей-дир сен, ону сен дээш кылыр мен» – дээн.

⁵ Давид Ионафандан: «Даарта ай чаазы-дыр. Мен хаан-биле кады чемненир ужурлуг мен. Сен мени салывыт, мен ховуга үш хондур, кежээге чедир чашты берейн.

⁶ Бир эвес ачаң мени айтырза, сен: „Давид менден чөпшээредип алгаш, бодунуң хоорайы Вифлеемче чорупту. Чүге дээрге аңаа ооң төрел бөлүүнүң бо чылгы өргүл салыр хүннери болур дээр-дир“ – деп чугаала.

⁷ Бир эвес ол: „Ындыг-дыр“ – дээр болза, сээң чалчаң меңээ эки болур. А бир эвес ол ажынып эгелээр болза, каржы херекти ол шиитпирлээр дээрзин билип ал.

⁸ Сен бодуңнуң чалчаңга энерелден көргүс, чүге дээрге сен чалчаң-биле Дээрги-Чаяакчының мурнунга дугуржулга кылган болгай сен. Бир эвес мен кандыг-бир буруу кылган болзумза, мени сен бодуң өлүрүп каавыт. Ачаңга мени чедирген херээң чүү боор?»

⁹ Ионафан Давидке: «Ындыг чүве канчап-даа болбас! Бир эвес ачам сеңээ удур кандыг-бир каржы үүлгедиг бодап алганын билип алзымза, ол дугайында сеңээ канчап дамчытпас кижи мен» – дээн.

¹⁰ Давид: «Бир эвес ачаң сеңээ каржы харыы бээр болза, ону меңээ кым дамчыдарыл?» – деп Ионафандан айтырган.

¹¹ Ионафан: «Ховуже үнээлем» – деп Давидке чугаалаарга, олар иелээн ховуже чорупканнар.

¹² Ионафан Давидке мынча дээн: «Израильдиң Бурганы Дээрги-Чаяакчының ады-биле даңгыраглап тур мен: соңгузу хүн бо-ла үеде ачамның байдалын көөр мен. Бир эвес ооң сеңээ хамаарылгазы эки болза, мен сенче дыңнадыкчы чорудупкаш, ол дугайын чугаалаар мен.

¹³ Бир эвес мээң ачам сеңээ хамаарыштыр багай чүве кылыр деп бодап алган болза, дыңнадыпкаш, сени салып чорудуптар мен. Ынчан сен тайбың чоруптар сен. Бир эвес ындыг эвес болза, Дээрги-Чаяакчы мени канчаар-даа кезеткей аан! Дээрги-Чаяакчы мээң ачам-биле кады чорааны дег, сээң-биле кады болзун.

¹⁴ А сен база, мен дириг-ле артсымза, Дээрги-Чаяакчының энерелин меңээ көргүзүп көр.

¹⁵ А бир эвес мен өлүп калзымза, мээң салгалымга энерелиң көргүзериңден ойталавайн көр. Дээрги-Чаяакчы Давидтиң дайзыннарын шуптузун чер кырынга узуткап кааптар үеде безин оон ойталавайн көр».

¹⁶ Ионафан ынчалдыр Давид болгаш ооң салгалы-биле керээ чарып алгаш: «Дээрги-Чаяакчы Давидтиң дайзыннарындан өжээнин негеп аар болзун!» – дээн.

¹⁷ Ионафан Давидке база катап ынакшылын бадыткап даңгыраглаан, чүге дээрге ол аңаа боду бодунга дег ынак турган.

¹⁸ Оон Ионафан Давидке мынча дээн: «Даарта ай чаазы-дыр. Сени албан айтырарлар, чүге дээрге сээң олудуң куруг болур.

¹⁹ Сен соңгузу хүн бадып келгеш, мооң мурнунда чаштып турганың черже дүрген чедип келгеш, Азел деп даштың чанынга олуруп аар сен.

²⁰ А мен ол даштың чанынче кара аткан кижи бооп, үш согундан адыптар мен.

²¹ Оон мен: „Барып согуннарны тып эккел“ – дээш, чалчамны чорудуптар мен. Бир эвес мен ол оолга: „Согуннар сээң артыңда чыдыр, ап ал“ – дээр болзумза, сен меңээ чедип кээр сен. Шупту чүве тайбың болганы ол, дириг Дээрги-Чаяакчының ады-биле даңгыраглап тур мен: сеңээ багай чүве болбас.

²² А бир эвес мен ол оолга: „Согуннар сээң мурнуңда-дыр“ – дээр болзумза, ынчан сен чорувут. Сени Дээрги-Чаяакчы дестирип турары ол-дур.

²³ А сээң биле мээң аравыста чугаавыстың кезээ мөңгеде херечизи Дээрги-Чаяакчы болур».

Саулдуң Ионафанга ажына бергени

²⁴ Давид ховуже чаштып чоруй барган. Ай чаазы үнүп келгенде, хаан чемненир дээш олуруп алган.

²⁵ Хаан бодунуң доктаамал саадаар олудунга, хана чанынга олуруп алган. Ионафан туруп алган, а Авенир Саулдуң чанынга олурган. Давидтиң олуду куруг артып калган.

²⁶ Ол хүн Саул чүнү-даа ыыттаваан, «Давид бужартай бергеш, арыг эвезинден адырлып албааны ол-дур» деп бодаан.

²⁷ Ай чаазының ийиги хүнү үнүп келген, а Давидтиң олуду ээн артып калган. Ынчан Саул оглу Ионафандан: «Чүге Иессейниң оглу дүүн-даа, бөгүн-даа чемненип келбеди?» – деп айтырган.

²⁸ Ионафан Саулга: «Давид менден Вифлеем баарын чөпшээредип алды.

²⁹ Ол меңээ: „Бистиң хоорайда төрел бөлүүвүстүң өргүл кылыр хүнү болур. Мени салып көрем. Акым меңээ чедип кээрин чагаан. Сен менче ээ көрнүр болзуңза, барып акыларымга ужурашкаш кээйн“ – диди. Ынчангаш Давид маңаа чемненип келбээни ол-дур» – деп харыылаан.

³⁰ Ынчан Саул Ионафанга аажок хорадай бергеш, мынча дээн: «Өөдежок болгаш чагырга чок эшпиниң оглу! Бодуңну болгаш аваңны бак атка киирип, Иессейниң оглунуң талазында турарыңны мени билбес деп бодадың бе?

³¹ Иессейниң оглу чер кырынга дириг чоруур болза, сен хаан чагыргазын ап шыдавас сен. Ам бо дораан ону тыпкаш, меңээ эккеп бер. Ол өлүр ужурлуг!»

³² Ионафан ачазы Саулга: «Ону чүү дээш өлүрер чүвел? Ол чүнү канчапканыл?» – дээн.

³³ Ынчан Саул шанчып каар дээш оглунче чыда октапкан. Ионафан ол өйде ачазы Давидти ыяап-ла өлүрер дээн-дир деп билип каан.

³⁴ Ионафан аажок хорадааш, столдан туруп чоруй баргаш, ай чаазының ийиги хүнүнде чемненмээн, чүге дээрге ол Давид дээш база ачазының ону куду көргени дээш качыгдап турган.

Давидтиң Ионафан-биле чарлып байырлашканы

³⁵ Даартазында эртен Давидке айтып каан үезинде, Ионафан бичии оолду эдертип алгаш, ховуже чорупкан.

³⁶ Бичии оолга ол: «Халы, мээң адыпкан согуннарымны диле» – дээн. Оол маңнап чорупкан, а ол согуннарны оолдуң мурнунче адып турган.

³⁷ Бичии оол Ионафанның адыпкан согуннарын дилеп халып турган. А Ионафан оолга: «Көр даан, согун сээң мурнуңда чыдыр» – деп алгырган.

³⁸ Ооң соонда Ионафан оолче база алгырган: «Дүрген маңна, доктаава!» Бичии оол дээргизиниң согуннарын чыып алгаш чедип келген.

³⁹ Бичии оол чүнү-даа билбээн. Хамык херектиң ужурун чүгле Ионафан биле Давид билир турганнар.

⁴⁰ Ионафан оолга ап чорааны ча, согунун берипкеш: «Хоорайже аппар» – дээн.

⁴¹ Оол чоруптарга, Давид даштың мурнуу талазындан чедип келгеш, үш катап черге чедир мөгейген. Олар куспактанчып, чыттажып, ыглап-сыктап турганнар. Давид Ионафандан артык ыглаан.

⁴² Ионафан Давидке: «Амыр-тайбың чорувут че. Дээрги-Чаяакчының адын адап: „Дээрги-Чаяакчы бистиң аравыста – сээң болгаш мээң үре-салгалывыстың аразында херечи болур“ дээнивис кезээ мөңгеде күштүг болзун».

⁴³ Давид чорупкан, а Ионафан хоорайже ээп чанып келген чүве-дир.