Zebur 91 - Мукаддес Китап

91‑нҗи мезмур

¹ Мезмур. Сабат гүни үчин нагма.

² Я Реб, не аҗайып Саңа шүкүрлер этмек, я Бейик Худай, адыңа нагмалар айтмак!

^3-4 Он киришли гуралда ве арфада, лирада мукамлар чалып, гиҗе-гүндиз сөйгиңи, вепадарлыгыңы беян эйлемек!

⁵ Чүнки, я Реб, ишлериң билен мени шат этдиң, эллериңиң ишлерине шатланып нагма айдарын.

⁶ Я Реб, ненең бейик Сениң ишлериң! Гаты чуңдур Сениң ой-пикирлериң!

⁷ Кемакыл адам муны билмейәр, акмак муңа хич дүшүнмейәр.

⁸ Эмма эрбетлер от дей гөгерселер-де, беткәрлер гүллеселер-де, олар бакы вейранчылыга хөкүм эдилен.

⁹ Эмма Сен, я Реб, бакы белентсиң.

¹⁰ Ине, я Реб, душманларың, Сениң душманларың, йитип гидерлер, ине, әхли беткәрлер даргадыларлар.

¹¹ Сен мени ябаны өкүз дек кувватлы этдиң, башыма тәзе яг гуюп, мени сайладың.

¹² Душманымың еңлишини гөрди гөзлерим, маңа гаршы галянларың хеләк болшуны эшитди мениң гулагым.

¹³ Догры адамлар палма агаҗы дей паҗарлар, Ливаның кедр дарагты дей бой алар.

¹⁴ Олар экилендир Реббиң өйүнде, гүллейәрлер Худайымызың ховлуларында.

¹⁵ Олар гарраса-да, миве гетирйәрлер, элмыдама ширели хем-де яшылдыр.

¹⁶ Олар: «Реб догрудыр, Ол мениң гаям, Онда нәхаклык ёкдур!» дийип айдарлар.