Zebur 90 - Мукаддес Китап

90-нҗы мезмур

¹ Бейик Худайың пенасында яшаян ынсан Гудратыгүйчлиниң көлегесини месген эдинер.

² Реббе диерин: «Мениң пенам хем-де беркитмәм, мениң Худайым, өзүмиң бил баглаяным».

³ Ол халас эдер сени авчың торундан хем-де хеләклейҗи мергиден.

⁴ Ол перлери билен сени басырар; ганатларының астында пена тапарсың, Онуң вепадарлыгы галкан, совутдыр.

⁵ Горкмарсың гиҗәниң ховп-хатарындан я-да гүндиз учян пейкамдан,

⁶ түмлүкде ассырынлык билен гелйән мергиден я гүнортан чагы тоздурян вейранчылыкдан.

⁷ Гапдалыңда мүң адам, сагыңда он мүң адам йыкылар, эмма бу затлар саңа янашмаз.

⁸ Сен гөзлериң билен йөне гарарсың, эрбетлериң җезаларыны гөрерсиң.

⁹ Чүнки сен Реббе: «Мениң пенамсың» дийип, Бейик Худайы өзүңе месген эдиндиң.

¹⁰ Шоңа гөрә яманлык саңа асла янашмаз, бела-бетер чадырыңың янына гелмез.

¹¹ Сени әхли ёлларыңда горамак үчин, перишделерине сен бабатда Ол эмр эдер.

¹² Аягың даша бүдремез ялы, олар сени эллеринде гөтерер.

¹³ Арсланы, йыланы сен депгиләрсиң, ёлбарсы, алахөврени сен басгыларсың.

¹⁴ Реб диййәр: «Мени сөййәнлери халас эдерин, адымы билйәнлере пена боларын.

¹⁵ Мени чагыранларында җогап берерин. Мушакгатларда олар билен боларын, азат эдип, шан-шөхрата бесләрин.

¹⁶ Олара узак өмүр багыш эдерин олара халас эдишими Мен гөркезерин».