Zebur 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Мут лабенде. Давудың мезмуры.

Алеф

Алеф

² Мен бүтин йүрегим билен Реббе шүкүр эдерин; Сениң әхли гудратлы ишлериңи айдып берерин.

³ Сенде бегенерин, җоша гелерин, адыңы тарыплап, нагма айдарын, я Бейик Худай!

Бет

Бет

⁴ Мениң душманларым ызларына дөненде, бүдрәп, ёк болярлар Сениң өңүңде.

⁵ Чүнки Сен адалатлы алып бардың давамы, Сен тагтда отурып, чыкардың догры карары.

Гимел

Гимел

⁶ Миллетлери язгардың, хеләк этдиң эрбетлери, эбедилик ве бакы өчүрдиң оларың атларыны.

⁷ Мүдимилик вейранчылыкда ёк болды душман, шәхерлерини ёк этдиң дүйп-тейкарындан, олары ятламадан галмады нышан.

(Далет, Хе)

(Далет, Хе)

⁸ Йөне Реб бакы хөкүм сүрйәндир; Ол адалатлы хөкүм чыкармак үчин, Өз тагтыны беркарар этди.

⁹ Ол догрулык билен дүнйә казылык эдйәр, халклара йүз гөрмезден хөкүм чыкаряр.

Вав

Вав

¹⁰ Реб беркитме болар эзилйәнлере, беркитме болар мушакгатлык вагтында.

¹¹ Адыңы билйәнлер Саңа бил баглар, чүнки, я Реб, Сен Өзүңи агтарянлары терк эден дәлсиң.

Зайин

Зайин

¹² Сионда месген тутан Реббе нагмалар айдың, халкларың арасында эден ишлерини җар эдиң.

¹³ Чүнки Ол дөкүлен ганларың хунуны аляр, олары Өз хакыдасында саклаяр; эҗир чекйәнлериң перядыны Ол унутмаяр.

Хет

Хет

^14-15 Я Реб, маңа мерхемет эйле, гөр мени йигренйәнлерден чекйән дердими; Саңа әхли алкышларымы җар эдерим ялы, Сенсиң өлүм дервезелеринден мени халас эйлейән. Сион гызының дервезелеринде Сениң халас эдишиңе мен шатланайын.

Тет

Тет

¹⁶ Миллетлер газан чукурына өзлери гачды, гизләп гуран торуна өз аяклары чолашды.

¹⁷ Чыкаран хөкүминде Реб Өзүни танатды – эрбетлериң сапалагына өзлерини дүшүрди. Хигаён. Села

Ёд

Ёд

¹⁸ Өлүлер дүнйәсине дүшер эрбетлер ве Худайы унудан әхли миллетлер.

Каф

Каф

¹⁹ Чүнки мәтәч хемишелик унудылҗак дәл, гарыбың умыды хем бакы йитҗек дәл.

²⁰ Галк Сен, я Реб, ынсан үстүн чыкмасын, миллетлере хөкүм чыкарылсын Сениң өңүңде.

²¹ Я Реб, горка гапла миллетлериң калбыны, билсин олар, өзлериниң диңе ынсандыкларыны. Села

Ламед

Ламед

²² Я Реб, нәме үчин узакда дуряң? Нәме үчин мушакгатлык вагты гизленйәң?

²³ Эрбетлер өз текепбирлигинде ызарлаяр гарыбы; гой, гуран хилелерине дүшсүн оларың өзи.

Нун

Нун

²⁴ Чүнки эрбетлер гөвүн хөвеслерине магтаняр, ачгөзи алкышлап, Саңа бипарх гараяр.

²⁵ Текепбирликлеринде Сени агтармаз олар, пикирлериниң барында «Худай ёк» диййәр.

²⁶ Элмыдама үстүнликли боляр оларың ёлы, гөз етирерлеринден Сениң хөкүмлериң ёкары. Олар әхли душманларының үстүнден гүлйәр.

(Мем)

(Мем)

²⁷ Йүрегинде диййәрлер: «Бизи хич зат сарсдырмаз, несиллерден-несле йүзүмиз яманлык гөрмез».

Пе

Пе

²⁸ Оларың агзы гаргышдан, алдавдан, зулумдан долы, диллериниң астында зыян, этмиш бар.

Айин

Айин

²⁹ Обаларың янында букуда олар отуряр, бигүнәни гизлин ерде өлдүрйәр; гөз астына алып, эҗизи олар аңтаяр;

³⁰ шириң сүренде букулышы кимин гизленйәр, гарыбы гарбамага букы ерде гарашяр; дузак гуруп, гарыбы торларына дүшүрйәр.

³¹ Олар эгилйәр ве япырыляр, эҗиз-де оларың голуна дүшйәр.

³² Олар йүрегинде шейле ойлаяр: «Худай эденлеримизи унутды, йүзүни совды, Ол асла гөрмейәр муны».

Коф

Коф

³³ Галк Сен, я Реб! Эй, Худай, галдыр элиңи, ядыңдан чыкарма Сен эҗизлери.

³⁴ Нәме үчин эрбетлер Худайы рет эдйәр? йүрегинде: «Сен хасап сорамарсың» диййәр?

Реш

Реш

³⁵ Эмма салярсың-а Сен назары! Өз элиң билен җезаларыны берериң ялы, догрудан хем гөрйәң азап билен күлпети. Саңа табшыряндыр эҗиз өзүни; етимиң хоссары Сенсиң.

Шин

Шин

³⁶ Эрбет билен беткәриң дөв Сен голуны, эрбетликлери соңланянча, җезаландыр олары.

³⁷ Реб эбеди хем-де бакы Патыша, Онуң юрдундан йитер миллетлер.

Тав

Тав

^38-39 Я Реб! Песпәллериң ислегини эшидерсиң, оларың йүреклерине кувват берерсиң, етим билен эҗизиң хакыны алмаклык үчин гулак гоярсың; аслы топракдан болан ынсандан мундан бейләк хич ким, гой, эйменмесин.