Zebur 85 - Мукаддес Китап

85‑нҗи мезмур

Давудың догасы

¹ Я Реб, гулак гой, маңа җогап бер, чүнки мен гарып ве мәтәчдирин.

² Җанымы гора, мен Саңа садык, Өзүңе бил баглаян бендәңи Сен халас эйле; мениң Худайым Сенсиң.

³ Я Таңры, маңа мерхемет эйле, мен узаклы гүн Саңа перят эдйәрин.

⁴ Сен шатландыр Өз бендәңиң калбыны, чүнки Саңа, эй, Таңры, табшырярын җанымы.

⁵ Я Таңры, Сен ягшы ве гечиримли, Сени чагырянларың барына эчилйәрсиң садык сөйгиңи.

⁶ Я Реб, гулак гой мениң догама, дыкгат бер перядымың дат-бидадына.

⁷ Мушакгатлы гүнүмде чагырян Сени, чүнки Сен берерсиң маңа җогабы.

⁸ Я Таңры, худайлар арасында Сен кимин ёкдур, Сениң ишлериңе тай гелҗек ёкдур.

⁹ Я Таңры, ярадан миллетлериң әхлиси гелип, Сениң гашыңда сежде эдерлер, Сениң адыңа шөхрат айдарлар.

¹⁰ Чүнки Сен бейиксиң, аҗайып ишлери эдйән хем Сенсиң, диңе Сенсиң – еке-тәк Худай.

¹¹ Я Реб, хакыкатыңда гезерим ялы, маңа өврет Сен Өз ёлуңы. Сениң адыңдан горкарым ялы, Өзүңе багла мениң йүрегими.

¹² Я Таңры, мениң Худайым, тутуш калбым билен Саңа шүкүр эдйәрин, Сениң адыңы элмыдама тарып эдерин.

¹³ Чүнки маңа болан садык сөйгиң бейикдир, Сен җанымы өлүлер дүнйәсинден халас эйледиң.

¹⁴ Эй, Худай, текепбирлер гаршыма галяр, залымлар топары мени өлдүрҗек боляр, олар Сен барада хич ойланмаяр.

¹⁵ Сен болса, я Таңры, рехимли, мерхеметли Худайсың, Сен гиң гөвүнли, өрән вепалы, садык сөйгә бай.

¹⁶ Маңа назар сал-да, мерхемет эйле, гуҗур-гайратыңдан бер Өз бендәңе, кенизиңиң оглуны Сен халас эйле.

¹⁷ Өз хошамайлыгыңдан бир нышан гөркез, мени йигренйәнлер оны гөрүп, утанҗа галсын. Себәби, я Реб, Сен көмек этдиң, Сен маңа гөвүнлик бердиң.