Zebur 68 - Мукаддес Китап

68‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. «Лилия» әхеңинде айдылян. Давудың мезмуры.

² Эй, Худай, мени халас эт, чүнки сувлар бойнума етди.

³ Чуң батгалыга батып барярын, аягымы диремәге хич ер ёк. Чуң сувлара гирдим, силлер мени гирдабына гаплады.

⁴ Мен өз перядымдан халыс ядадым, гурап галды мениң дамагым; Худайыма гараша-гараша гөзүм күтелди.

⁵ Мени нәхак ере йигренйәнлериң саны башымың сачындан хем көп; җаныма каст этмекчи болуп, ялан ере маңа гүнә япян ягыларым көп. Мен огурламадык задымы гайтарайынмы?

⁶ Эй, Худай, Саңа мәлимдир мең акмаклыгым, Сенден гизлин дәлдир мең гүнәлерим.

⁷ Эй, Хөкмүрован Реб, Гудратыгүйчли! Саңа умыт баглаянлар мен зерарлы, гой, утанмасын; Эй, Ысрайыл Худайы, Сени агтарянлар мен зерарлы, гой, уялмасын.

⁸ Чүнки Сениң хатыраң үчин масгара болдум, мениң йүзүми утанч бүреди.

⁹ Мен доганларыма гелмишек болдум, эҗемиң огулларына кесеки болдум.

¹⁰ Сениң өйүңе болан ыхлас мени көйдүрди, Саңа дил етирйәнлериң гепи башыма инди.

¹¹ Агыз бекләп, гөзяш дөкүп, рухумы сындыранымда, буларың бары маңа гыҗалат болды.

¹² Җулы эшик эдиненимде, оларың агыз-дилине дүшдүм.

¹³ Дервезеде отуранлар мениң гыбатым эдйәр, серхошлар мен барада айдымлар дүзйәр.

¹⁴ Я, Реб хошамайлык эт-де, догамы эшит. Өз сөйгиңе гөрә, халас эдиш гүйҗүңиң садыклыгында маңа җогап бер.

¹⁵ Халас эт, мен батгалыга батмайын; мени йигренйәнлерден, сувларың чуңлугындан халас болайын.

¹⁶ Сил сувлары мени гирдабына салмасын, чуңлук мени, гой, ювутмасын, габыр үстүмден өз агзыны юммасын.

¹⁷ Я Реб, маңа җогап бер, чүнки Сениң садык сөйгиң ягшыдыр; болелин мерхеметиңе гөрә, маңа назар сал.

¹⁸ Сен гулуңдан Өз йүзүңи гизлеме, эҗир чекйәрин, тизрәк җогап берсене!

¹⁹ Маңа якынлаш хем-де халас эт, душманларымың элинден мени азат эт.

²⁰ Сен билйәрсиң мен бабатда айдылян яман геплери, мениң утанҗымы, бетнамлыгымы. Сен билйәрсиң әхли душманларымы.

²¹ Рысвалык йүрегими перишан этди – мен рухдан дүшдүм. Тесселлә гарашдым, эмма болмады; гөвүнлик берҗеклери агтардым, эмма тапмадым.

²² Олар нахар ерине маңа өт берди, сувсанымда сирке ичирди.

²³ Олара өз сачагы, гой, дузак болсун, мыхманлары үчин бир гапан болсун.

²⁴ Гой, гөзлери гараңкырасын, гөрүп билмесин, олар элмыдама, гой, сандырасын.

²⁵ Оларың үстүне Өз газабыңы дөк, гахарыңың оды оларың үстүне инсин.

²⁶ Гой, оларың өйлери чоларып галсын, чадырларында хич ким месген тутмасын.

²⁷ Чүнки олар Сениң уранларыңы ызарлаярлар, яралан адамларыңың агырысы барада гүррүң эдйәрлер.

²⁸ Сен оларың җезасына җеза гош, олар Сен тарапдан, гой, акланмасын.

²⁹ Яшайыш китабындан оларың ады бозулсын, олар догрулар билен биле, гой, язылмасын.

³⁰ Эмма мен бир мәтәч, эҗир чекйәрин, эй, Худай, халас эт ве гора мени.

³¹ Мен нагмада Худайың адыны өвҗек, Оны шүкүрлер билен арша чыкарҗак.

³² Бу хас көп ярар Реббиң гөвнүне шахлы, тойнаклы өкүзден я-да бугадан.

³³ Пес гөвүнлилер муны гөрүп бегенсин, эй, Худайы агтарянлар, йүрегиңиз галкынсын.

³⁴ Чүнки Реб мәтәчлери эшидйәр, Өз есир халкыны гөзден салмаяр.

³⁵ Гой, Оны шөхратландырсын асман билен ер, деңизлер ве олардакы әхли җандарлар.

³⁶ Чүнки Худай халас эдер Сионы, дикелдер Яхуданың шәхерлерини, олар орнашып, шол ере эелик эдерлер.

³⁷ Бенделериниң несиллери ол ери мирас аларлар, Онуң адыны сөййәнлер шол ерде месген тутарлар.