Zebur 67 - Мукаддес Китап

67‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Давудың мезмуры. Нагма.

² Худай галкар, душманлары даргадар, Оны йигренйәнлер өңүнден гачар.

³ Сен олары дагадарсың түссәниң дагайшы кимин, мумуң отда эрейши кимин. Худайың өңүнден эрбетлер ёк болар.

⁴ Догры адамлар болса шадыян болар, Худайың өңүнде шатлыкдан җошуп гыгырар, бегенчден яңа хешелле какар.

⁵ Сиз Худая нагмалар айдың, Онуң адына өвгүлер айдың. Булутлара атланып Баряны арша чыкарың, Онуң ады – Реб. Онуң өңүнде хешелле какың.

⁶ Мукаддес месгенинде яшаян Худай – етимлериң атасы, дул хатынларың хоссары.

⁷ Худай ялңызлары өйли-ишикли эдйәр, туссаглары азатлыга чыкаряр; питнечилер болса җөвзалы ерде яшаяр.

⁸ Эй, Худай, Сен халкыңа өңбашчылык эдеңде, чөл-бееванда гадам ураңда,

⁹ Худайың, Синайдакының өңүнде – Ысрайыл Худайының өңүнде земин титрәп, гөклерден ягыш гуюлды.

¹⁰ Эй, Худай, Сен болелин ягыш ягдырдың, сайлан топрагың тапдан дүшенде, оңа гүйч бердиң.

¹¹ Сениң халкың шол топракда яшады. Эй, Худай, Өз ягшылыгың себәпли Сен оны мәтәчлере тайынлап гойдуң.

¹² Таңры буйрук берйәр; оны җар эдйән аяллар – әгирт бир гошун.

¹³ Олар шейле диййәр: «Гошунларың шалары гачяр, өкҗе гөтерйәр!» Өйде галан аяллар болса олҗа пайлашяр.

¹⁴ Олар ганатлары күмше, елеклери сап алтына гапланан кепдерә меңзәр. Эй, эркеклер, җең-сөвеш гүни нәме үчин ятырсыңыз агылда?

¹⁵ Гудратыгүйчли Салмон дагында душман шалары гарлы харасат кимин даргатды.

¹⁶ Эй, Башан дагы, Худайың дагы, чүр башлары көп болан, эй, Башан дагы!

¹⁷ Эй, чүр башлары көп болан даглар! Худайың Өз месгени эдип сайлан дагына, эбеди месген тутҗак дагына нечүн гөриплик билен середйәрсиңиз?

¹⁸ Худайың сөвеш арабалары санардан көпдүр, оларың саны мүңлерче мүңлер. Таңры оларың арасындадыр, Ол Синай дагындан мукаддес өйүне гелди.

¹⁹ Сен ёкары белентлиге чыканыңда, есирлери Өз ызыңа дүшүрдиң. Ынсанлардан, хатда битабынлардан Сен, я Бейик Худай, пач-хырач алдың; Сен инди бизиң арамызда яшарсың.

²⁰ Таңра алкыш болсун! Ол хер гүнки йүкүмизи гөтерйәр. Худай бизи халас эйлейәр. Села

²¹ Худайымыз – халас эйлейән Худай, Хөкмүрован Реб – өлүмден гутарып билйәр.

²² Эмма Худай душманларының келлелерини, гүнәден эл чекмейәнлериң узын сачлы башларыны күл-оврам эдер.

^23-24 Таңры шейле дийди: «Аягыңы душман ганына батырар ялы, итлериң-де ондан өз пайыны ялары ялы, олары Башандан ызына долап, деңиз чуңлугындан алып чыкарын».

²⁵ Эй, Худай, Сениң йөришиң – Худайым – Патышамың мукаддес өйүне гелши гөрүнйәр:

²⁶ өңден багшылар, сазандалар – олаң ызындан, депрек чалян гызлар араларында:

²⁷ Олар шейле диййәр: «Эй, сиз, Ысрайылың билинден өненлер! Улы җемагатда Реббе алкышлар айдың».

²⁸ Өңден иң кичилери болан Бенямин баряр, мәхелледе Яхуданың шазадалары бар, Зебулун ве Нафталы шазадалары бар,

²⁹ Худай өңден белләпди гүйч-кувватыңы, эй, Худай, бизиң үчин эденлериңи Сен беркит!

³⁰ Иерусалимдәки ыбадатхананың хатырасына миллетлериң шалары Саңа совгат гетирйәр.

³¹ Бу душман миллетлере темми бер, олар гамышлыкдакы екегапанлар ялы, сыгырлара аралашан өкүзлер ялы. Боюн эгдир миллетлери, гой, олар бизе салгыт төлесин; урушдан леззет тапян халклары даргат!

³² Мүсүрден бүрүнчден ясалан затлар, гой, гетирилсин, Худая совгат гетирмек үчин Эфиоп юрды, гой, алңасасын.

^33-34 Эй, ер йүзүндәки шалыклар! Худая нагмалар айдың, Таңра, эзелден бар болан гөге Мүнйәне, алкышлар айдың. Диңләң, ине, Ол сеси, гудратлы сеси билен сесленйәр.

³⁵ Ыкрар эдиң: гүйч Худайыңкыдыр, Онуң белентлиги Ысрайылың үстүндедир, Онуң гудраты гөклер үстүндедир!

³⁶ Худай Өз мукаддес өйүнде вехимлидир. Ысрайыл Худайы Өз халкына гүйч-кувват берйәр. Алкыш болсун, алкыш болсун Худая!