Zebur 64 - Мукаддес Китап

64‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Давудың мезмуры. Нагма.

² Эй, Худай, Сен мынасыпсың Сиондакы алкыша, Саңа берлен касамлар берҗай эдилер.

³ Сенсиң дога-дилеглери эшидйән, әхли ынсанлар Саңа гелерлер.

⁴ Гүнәлер гөтерерден җуда чөкдер боланда, Сен олары багышлаярсың.

⁵ Ховлуларыңда яшасын дийип сайлан ынсаның – Өзүңе якынлашдыран ынсаның нәхили багтлы! Сениң өйүң, мукаддес ыбадатхананың ягшылыгындан доялы.

⁶ Эй, бизи халас эйлейән Худай! Гутулышың гудратлы ишлерини гөркезмек билен, Сен бизиң догаларымыза җогап берйәрсиң. Ериң дөрт күнҗүниң, умманың аңырсында яшаянларың умыды – Сенсиң.

⁷ Сен Өз кувватыңы гушандың хем-де даглары беркарар этдиң.

⁸ Деңизлериң тупан-харасадыны, онуң толкунларының гүввүлдисини, халкларың толгунмасыны ятырян Сенсиң.

⁹ Хатда дүнйәниң иң чет чәклеринде яшаянларам Сениң аламатларыңдан горкуп галпылдар; Гүнүң догян хем-де батян еринде Сен шатлык шовхунларыны дөредйәрсиң.

¹⁰ Сен ериң аладасыны эдйәрсиң – оны суварярсың, болелин кувват берйәрсиң; бол сувлы дерялар аркалы халкың галласыны үпҗүн эдйәрсиң; себәби Сен оны шейле гурнадың.

¹¹ Сен онуң кешлерини сувдан гандырярсың, онуң кеш түммеклерини текизлейәрсиң, ягыш дамҗалары билен оны юмшадярсың, онуң хасылыны берекетлейәрсиң.

¹² Сен Өз җомартлыгыңы йыла җыга эдип гейдирйәрсиң, гечен ерлериңден болчулык җошяр.

¹³ Долуп-дашяр чөл өрүлери, байырлар хем шатлык гушаняр.

¹⁴ Өрүлер сүрүлере бесленйәр, дерелер хем галла бүренйәр, олар җошуп айдымлар айдяр.