Zebur 58 - Мукаддес Китап

58‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Шавул Давуды өлдүрмек үчин адамлары иберип, онуң өйүни гаравулладанда, Давудың айдан миктамы. «Хеләк этме!» әхеңинде айдылян.

² Эй, Худайым, халас эт мени ягыларымдан, гора мениң гаршыма баш галдырянлардан.

³ Яманлык эдйәнлерден Сен мени гутар, ганхорлардан мени халас эт.

⁴ Ине, олар мени өлдүрмек үчин букуда ятяр, гүйчлүлер маңа гаршы дил бирикдирйәр, ёгса языгым-да, гүнәм-де ёк, я Реб!

⁵ Этмишим болмаса-да, маңа хүҗүм этмәге олар ховлугяр, маңа көмек этмек үчин оян ве серет!

⁶ Эй, Хөкмүрован Бейик Худай, Сен Ысрайылың Худайы! Галк Сен әхли миллетлере җеза бермеклик үчин, хайын бетпәллериң хич бирине Сен рехим этме. Села

⁷ Олар хер гүн агшам ызларына доланяр, итлер дек увлашып, шәхерде сүмсүнип йөрйәр.

⁸ Ине, олар агызларындан эрбетлик сачяр, диллери аҗылык пүркйәр. Олар: «Ким эшидер?» дийип ойлаяр.

⁹ Эмма Сен, я Реб, оларың үстүнден гүлйәң, әхли миллетлери масгаралаяң.

¹⁰ Эй, Гүйҗүм, мен Саңа интизардырын, эй, Худай, Сен – мениң беркитмәм.

¹¹ Худайым садык сөйгүси билен мени гаршылар, маңа душманларымың еңлишини гөркезер.

¹² Эй, галканымыз Таңры! Олары өлдүрме, ёгса халкым унудар, олары Өз гудратың билен даргат-да, дызына чөкер.

¹³ Олар агызларының гүнәси үчин, диллериниң сөзлери үчин, айдян гаргышлары, ялан сөзлери үчин, текепбирликлерине, гой, өзлери чолашсын.

¹⁴ Сен газабыңда ёк эт олары, тә түкенйәнчәлер ёк эт олары. Гой, мәлим болсун: Худай Ысрайылың ве тутуш ер йүзүниң Хоҗайыныдыр. Села

¹⁵ Олар хер гүн агшам ызларына доланяр, итлер дек увлашып, шәхерде сүмсүнип йөрйәр.

¹⁶ Олар иймит гөзләп эйләк-бейләк уруняр, гарынлары доймаса, хыңранышяр.

¹⁷ Мен болса Сениң гудратың хакда нагма айдарын, ир сәхерде садык сөйгиң хакда нагма айдарын. Чүнки Сен маңа беркитме болдуң, мушакгатлы гүнде Сен пенам болдуң.

¹⁸ Эй, Гүйҗүм, мен Саңа нагма айдарын, чүнки, эй, Худай, мениң беркитмәм – Сенсиң. Сен мени вепалылык билен сөййән Худайсың.