Zebur 56 - Мукаддес Китап

56-нҗы мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. «Хеләк этме» әхеңинде айдылян. Давудың Шавулдан говага гачанда айдан мезмуры.

² Маңа мерхемет эт, эй, Худай, маңа мерхемет эт, чүнки мениң җаным Саңа сыгыняр. Мен бела-бетер гечип гидйәнчә, Сениң ганатларыңың саясында гизленҗек.

³ Мен чагырарын Бейик Худайы – мен бабатда ниетини берҗай эдйән Худайы.

⁴ Ол гөкден көмек иберип, мени халас эдер, маңа сүтем эдйәни утанҗа гояр. Худай сөйгүсини, вепадарлыгыны иберер.

⁵ Мен арсланларың арасында, вагшы хайванлар ялы адамларың арасында ятырын; оларың дишлери найза, ок ялы, кесгир гылыч ялы оларың дили.

⁶ Эй, Худай, гөклерден-де ёкары бейгел! Тутуш ер йүзүне долсун Сениң шөхратың!

⁷ Олар әдимлериме дузак гурдулар – гайгыдан яңа билим бүкүлди. Олар өңүмде чукур газдылар – йөне өзлери оңа дүшдүлер.

⁸ Йүрегим сарсмаз, эй, Худай, сарсмаз йүрегим: мен нагмалар айдып, мукам чаларын.

⁹ Оян сен, эй, мениң йүрегим. Ояның, арфа хем лира! Мен даңы оярарын нагмалар билен.

¹⁰ Я Таңры, халклар арасында Саңа шүкүр эдерин. Миллетлер арасында Саңа нагма айдарын.

¹¹ Чүнки Сениң сөйгиң гөклере етйәр, вепалылыгың булутлара дирейәр.

¹² Эй, Худай, гөклерден-де ёкары бейгел! Тутуш ер йүзүне долсун Сениң шөхратың!