Zebur 48 - Мукаддес Китап

48‑нҗи мезмур

¹ Айдымчылар топарының ёлбашчысына. Кораның несиллериниң мезмуры.

² Эй, әхли халклар, эй, дүнйәде яшаянлар, әхлиңиз муны эшидиң.

³ Сада халк ве бегзадалар, бай ве пукара – барыңыз диңләң.

⁴ Мениң агзым даналыгы сөзлесин, йүрек пикирлерим дүшүнҗе берсин.

⁵ Мен бир тымсала гулак герейин, мукам билен маталымы чөзүп берейин.

⁶ Мушакгатлык вагтында, душманлар нәхак ере маңа хүҗүм эденде, мен нәме үчин горка дүшейин?

⁷ Байлыгына бил баглаян ынсанлар, мал-мүлкүниң көплүгине магтаняр.

^8-10 Ынсан доганының эбеди яшары ялы, хем-де габры гөрмези ялы, пул төләп, оны азатлыга чыкарып билмез; онуң үчин Худая төлег төлемез. Догрудан-да, җан азатлыгыны газанма гыммат, муны хич ким башарып билмез.

¹¹ Себәби ол акылдарың-да өлйәнин гөрйәр; акмаклар-да, самсыклар-да ёк болуп гидйәр, мал-мүлклерини башгалара галдыряр.

¹² Мазарлары бакы өйлери болар, месгенлери гечер несилден-несле, атларыны дакярлар өз мүлклерине.

¹³ Йөне ынсан хорматда галмаз, ол ёк болуп гидйән хайванлар ялыдыр.

¹⁴ Оларың ёлы шулар ялыдыр, акмаклык-да оларыңкыдыр. Эмма муңа гарамаздан, индики несил оларың магтанмасыны макуллаяндыр. Села

¹⁵ Олар өлүлер дүнйәсине гоюн дек сүрлер, өлүм оларың чопаны болар; сәхер чагы догры адамлар оларың үстүнден агалык сүрер; яшаян ерлеринден узакда – өлүлер дүнйәсинде бедени чүйрәр.

¹⁶ Эмма Худай мени кабул эдер; Ол өлүлер дүнйәсиниң ыгтыярындан, мениң җанымы бошадар. Села

¹⁷ Бир адам баяп, өйүниң шөхраты артса, муны гөрүп, умытдан дүшме.

¹⁸ Чүнки өленде яны билен хич зат әкитмез, шөхраты онуң ызына дүшмез.

¹⁹ Яшайшында өзүни багтлы сайса-да, (өвйәндирлер сени ровачлананыңда)

²⁰ онуң җаны ата-бабасының янына гидер; олар гайдып гөрмезлер нуры.

²¹ Хорматланса-да, муны гөтернип билмейән ынсан, ёк болуп гидйән хайванлар дейдир.