Zebur 41 - Мукаддес Китап

ИКИНҖИ КИТАП (41 – 71‑нҗи мезмурлар) 41‑нҗи мезмур

¹ Саз ёлбашчысына. Кораның несиллериниң маскили.

² Кейигиң акар сувлары күйсейши кимин, эй, Худай, җаным Сени күйсейәр!

³ Худая, дири Худая тешнедир җаным, хачан гөреркәм мен Худайың йүзүн?

⁴ Диенлеринде дынгысыз: «Ханы Худайың?» гөзяшларым еке-тәк азыгым болды.

⁵ Мен йөрәрдим җемагат билен, байрам эдйән халкы әкидердим Худай өйүне; олар шатланып, нагма айдарды. Шу затлары ятлан вагтымда күйсемеден пара-пара боляр йүрегим.

⁶ Эй, җаным, сен нәме үчин гамланяң? Нәме үчин сен ичимде ыңраняң? Умыдыңы Худая багла, мен ене Оңа – Халасгәриме ве Худайыма өвги айдарын.

⁷ Эй, Худайым, ичимде җаным гамланяр, мунуң үчин Иордан топрагында, Хермон хем-де Мизар дагында Сени ятлаян.

⁸ Чуңлук чуңлуга гыгыряр, шаглавукларыңың овазы билен. Сениң әхли толкунларың, силлериң кимин мушакгатлар мениң башымдан гечди.

⁹ Реб гүндиз садык сөйгүсини гөркезйәр, гиҗелерине мен Оңа нагма айдярын – өмрүмиң Худайына дога эдйәрин,

¹⁰ Гаям болан Худайыма шейле диййәрин: «Нәме үчин мени унутдың? Душман мени гысан вагтында нәме үчин гам-гуссалы гезмели?»

¹¹ Душманларым гүнде: «Худайың ниреде?» диййәр, кемситме аркалы сүңклерими күл-оврам эдйәр.

¹² Эй, җаным, сен нәме үчин гамланяң? Нәме үчин сен ичимде ыңраняң? Умыдыңы Худая багла, мен ене Оңа – Халасгәриме ве Худайыма өвги айдарын.